Ο Πιέρο Μεσίνα δεν είναι γνωστός σκηνοθέτης αλλά όλα δείχνουν ότι πιθανότατα θα γίνει. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Η μεγάλη αναμονή» («L’attesa»), προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2015 και προκάλεσε αίσθηση, ενώ έναν χρόνο αργότερα, λίγο πριν από την εμπορική προβολή της στις αίθουσες (από την περασμένη Πέμπτη), πέρασε και από το φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας. Εκεί συναντήσαμε τον νεαρό σικελό σκηνοθέτη, πατέρα δύο παιδιών, ο οποίος έχοντας θητεύσει δίπλα στον δάσκαλο και νονό του ενός παιδιού του, Πάολο Σορεντίνο, αποφάσισε να βουτήξει στα βαθιά νερά σκηνοθετώντας ο ίδιος μια μεγάλου μήκους ταινία.
Και τι ταινία! Στη «Μεγάλη αναμονή» η Ζιλιέτ Μπινός υποδύεται την Αννα, η οποία περνά μοναχικά τις ημέρες της στα μεγάλα δωμάτια μιας παλιάς βίλας στη Σικελία. Ο μόνος ήχος που σπάει τη σιωπή στο σπίτι είναι τα βήματα του οικονόμου. Ωσπου μια μέρα όλα θα αλλάξουν. Εμφανίζεται η Ζαν (Λου Ντε Λατζ), η κοπέλα του γιου της Αννας, η οποία ως εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε καν την ύπαρξή της. Η Ζαν υποστηρίζει ότι ο φίλος της την κάλεσε στη Σικελία για να περάσουν μαζί τις διακοπές τους. Αλλά ο Τζουζέπε δεν είναι ακόμα στο σπίτι, η Αννα τη διαβεβαιώνει ότι ο γιος της θα επιστρέψει σύντομα και ότι θα μπορούσε να τον περιμένει εκεί. Οι δύο γυναίκες περνούν τις ημέρες τους γνωρίζοντας καλύτερα η μία την άλλη, περιμένοντας το Πάσχα που ο Τζουζέπε πρόκειται να επιστρέψει επιτέλους σπίτι, αλλά και που μια μεγάλη παραδοσιακή πομπή θα πραγματοποιηθεί στο χωριό.
Η νύχτα της Ανάστασης
Ο Πιέρο Μεσίνα έγραψε το απλό αλλά συγχρόνως πολυδιάστατο σενάριο της ταινίας «Η μεγάλη αναμονή» όταν ήταν ακόμη φοιτητής κινηματογράφου, μετά το Πανεπιστήμιο. «Η ανάγκη μου να γράψω αυτή την ιστορία έχει τις ρίζες της σε πολλά διαφορετικά πράγματα που άρχισαν να ενώνονται μεταξύ τους» είπε. Η αγάπη του για τον Λουίτζι Πιραντέλο έπαιξε ρόλο, αλλά όλα ξεκίνησαν όταν ένας φίλος του Μεσίνα τού αφηγήθηκε μια πολύ παράξενη εμπειρία του. «Είχε βρεθεί στην κηδεία ενός αγοριού. Ο πατέρας του παιδιού που είχε πεθάνει αρνούνταν να μιλήσει για την τραγωδία. Φερόταν σαν να μην είχε πεθάνει ο γιος του, ο οποίος κείτονταν στο ανοιχτό φέρετρο δίπλα του! Εν τω μεταξύ οι άνθρωποι που είχαν έλθει για να τιμήσουν τον νεκρό, σεβόμενοι τη στάση του πατέρα, σταμάτησαν και αυτοί να μιλούν για την τραγωδία. Μιλούσαν για τη δουλειά τους, τα αθλητικά, για το σπίτι τους…». Ο Μεσίνα βρήκε πολύ περίεργη την ιστορία, δεν μπορούσε να τη βγάλει από το μυαλό του. «Γιατί αυτός ο άνθρωπος σταμάτησε να σκέφτεται τον θάνατο του παιδιού του;». Ωστόσο δεν άρχισε τότε να γράφει το σενάριο.
Εναν χρόνο αργότερα όμως είδε ότι συνέχιζε να σκέφτεται αυτόν τον άνθρωπο. «Και τότε ένιωσα ότι η περίπτωση αυτού του ανθρώπου σχετιζόταν κάπως με την παιδική ηλικία μου» είπε αφηγούμενος με ενθουσιασμό την ιστορία. Ποια ήταν όμως αυτή η σχέση; Ηταν η νύχτα της Ανάστασης το Πάσχα. «Αν σκεφτούμε το Πάσχα όχι με θρησκευτικούς ή συμβολικούς όρους αλλά απλώς σαν μια ιστορία, θα δούμε ότι είναι η ιστορία μιας μάνας που έχει χάσει τον γιο της και τον αναζητεί στους δρόμους. Οσο κι αν της λένε ότι ο γιος της είναι νεκρός, εκείνη επιμένει να τον αναζητεί. Και την αυγή, βρίσκει τον γιο της ζωντανό και οι άνθρωποι γύρω της αρχίζουν να την πιστεύουν… Είναι μια υπέροχη ιστορία γιατί μιλάει για ένα είδος αγάπης πολύ πιο ισχυρής από την πραγματικότητα».
Φαντασία ενός θρήσκου
Ο Μεσίνα που δεν είναι μεν θρήσκος αλλά πιστεύει ότι η φαντασία του έχει επαφή με τη φαντασία ενός θρήσκου, υποκλίνεται σε αυτήν τη δύναμη της αγάπης. «Αν κάποιος πιστέψει σε κάτι υπερφυσικό μόνος του, θα τον πουν τρελό. Αν όμως το πιστέψει μαζί με άλλους, το υπερφυσικό θα γίνει πραγματικότητα. Είναι το μοίρασμα μιας εμπειρίας, μιας σκέψης ή ενός συναισθήματος που παράγει μια διαφορετική, παράλογη και προφανώς αδύνατη αλήθεια».
Ο Πιέρο Μεσίνα άρχισε να κάνει ταινίες από τα δεκαπέντε του. Ο κινηματογράφος τον έλκυσε ακριβώς λόγω του «φτωχού» περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσε. Σε ένα μικρό χωριό της Σικελίας όπως το Καλτατζιρόνε, στο κέντρο του νησιού, δεν έχεις και πολλά να κάνεις, το να γυρίζει ταινίες με τους φίλους του ήταν μια διέξοδος. «Κάναμε προβολές στο γκαράζ, μεθούσαμε και γελούσαμε». Στα 18 του κέρδισε βραβείο για εκείνη την οποία θεωρεί πρώτη μικρού μήκους ταινία του. «Οι προηγούμενες ήταν πολύ ωμές, με την κάμερα του πατέρα μου, με τους φίλους μου».
Θα περνούσαν αρκετά χρόνια ώσπου να δει ότι το σενάριό του ίσως και να μπορούσε να υλοποιηθεί. Θα μεσολαβούσαν πολλά ταξίδια σε φεστιβάλ, πολλές μικρού μήκους ταινίες και πολλά ραντεβού με παραγωγούς, ενώ πλέον δούλευε ως βοηθός του Σορεντίνο. Τον ενδιέφερε να κάνει μια «μικρή» ταινία και αυτό θα έκανε αν βεβαίως δεν είχε μπει στη μέση η Ζιλιέτ Μπινός συμφωνώντας να υποδυθεί την Αννα. Μέσα σε έναν μήνα, τα χρήματα αυξήθηκαν σε 3 εκατ. ευρώ. «Ολα γίνονται πιο εύκολα όταν έχεις μια σταρ στη θέση της πρωταγωνίστριας. Γιατί απλούστατα μπορείς να πουλήσεις ευκολότερα την ταινία σου».
Ζιλιέτ Μπινός κατά τύχη
Το πώς έπαιξε η γαλλίδα σταρ στην ταινία είναι μια… ταινία από μόνο του. «Οταν έγραφα το σενάριο δεν είχα κάποιον ηθοποιό στο μυαλό μου» είπε ο Μεσίνα. «Είχα τη μητέρα μου. Σήμερα θα μπορούσα να σκεφτώ μια ιδέα με έναν ηθοποιό στο μυαλό μου, τότε όμως όλα όταν σαν μια φαντασία και έτσι είχα τη μητέρα μου στον ρόλο της μητέρας». Οταν κατάλαβε ότι θα ήταν αδύνατον να χρησιμοποιήσει τη μητέρα του η αναζήτηση μιας επαγγελματίου ξεκίνησε. Ο παραγωγός Νικόλα Τζουλιάνο τον ρώτησε ποια ηθοποιό θα ήθελε. Ο σκηνοθέτης απάντησε «μια ηθοποιό σαν τη Ζιλιέτ Μπινός». Αρχισαν λοιπόν να ψάχνουν κάποια σαν την Μπινός. Ομως ο Μεσίνα έμενε αναποφάσιστος. «Στο τέλος αποφασίσαμε να στείλουμε ένα mail όχι στην ίδια την Μπινός αλλά στο πρακτορείο που την αντιπροσωπεύει. Το κάναμε περισσότερο για πλάκα, ήμασταν βέβαιοι ότι δεν επρόκειτο να πάρουμε καμία απάντηση».
Το πώς έπαιξε η γαλλίδα σταρ στην ταινία είναι μια… ταινία από μόνο του. «Οταν έγραφα το σενάριο δεν είχα κάποιον ηθοποιό στο μυαλό μου» είπε ο Μεσίνα. «Είχα τη μητέρα μου. Σήμερα θα μπορούσα να σκεφτώ μια ιδέα με έναν ηθοποιό στο μυαλό μου, τότε όμως όλα όταν σαν μια φαντασία και έτσι είχα τη μητέρα μου στον ρόλο της μητέρας». Οταν κατάλαβε ότι θα ήταν αδύνατον να χρησιμοποιήσει τη μητέρα του η αναζήτηση μιας επαγγελματίου ξεκίνησε. Ο παραγωγός Νικόλα Τζουλιάνο τον ρώτησε ποια ηθοποιό θα ήθελε. Ο σκηνοθέτης απάντησε «μια ηθοποιό σαν τη Ζιλιέτ Μπινός». Αρχισαν λοιπόν να ψάχνουν κάποια σαν την Μπινός. Ομως ο Μεσίνα έμενε αναποφάσιστος. «Στο τέλος αποφασίσαμε να στείλουμε ένα mail όχι στην ίδια την Μπινός αλλά στο πρακτορείο που την αντιπροσωπεύει. Το κάναμε περισσότερο για πλάκα, ήμασταν βέβαιοι ότι δεν επρόκειτο να πάρουμε καμία απάντηση».
Ο Μεσίνα ξέχασε το mail, μέχρι που 15 μέρες αργότερα δέχθηκε ένα πολύ ενθαρρυντικό mail από τον ατζέντη της Μπινός, ο οποίος είχε διαβάσει και αγαπήσει το σενάριο. Ωστόσο δεν του υποσχέθηκε τίποτε, αντιθέτως του είπε να συνεχίσει το ψάξιμο για την ηθοποιό του. Λίγες μέρες αργότερα και ενώ ο Μεσίνα αναζητούσε χώρους γυρισμάτων στη Σικελία, δέχθηκε ένα μήνυμα από ένα άγνωστο γαλλικό νούμερο: «Διάβασα το σενάριό σας και έκλαψα». Απεδείχθη ότι το νούμερο ήταν της Ζιλιέτ Μπινός, η οποία τον κάλεσε η ίδια στο Παρίσι τη μεθεπομένη για να συζητήσουν το ενδεχόμενο να παίξει στην ταινία. Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. «Στη συνάντησή μου μαζί της ένιωσα πολύ πιο πιεσμένος απ’ ό,τι στα γυρίσματα». Σύντομα όμως το ξεπέρασε αφού η ηθοποιός του ζήτησε να μαγειρέψουν παρέα συζητώντας το σενάριο. «Η επαφή έγινε εξ αρχής και σήμερα θυμόμαστε αυτή την ημέρα πολύ γλυκά».
πότε & πού:
Η ταινία «Η μεγάλη αναμονή» προβάλλεται στις αίθουσες σε διανομή Strada Films
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
