Γιώργος Ντάσης: «Η αγορά εργασίας δεν χρειάζεται περαιτέρω απορρύθμιση»

Η επανοικοδόμηση της κοινωνικής Ευρώπης αποτελεί το όραμα του νέου επικεφαλής του κοινωνικού διαλόγου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κ. Γιώργου Ντάση. Επιδίωξή του είναι να συνδέσει τη θητεία του στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) με την επαναφορά «της κοινωνικής ευαισθησίας» σε μια Ευρώπη που μαστίζεται από «σοβαρή οικονομική και κοινωνική κρίση» πλήττοντας καίρια την εμπιστοσύνη των πολιτών.

«Πρέπει να ξανακάνουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση ελκυστική και περισσότερο παρούσα στην καθημερινότητα των πολιτών της» σημειώνει ο κ. Ντάσης. Ο πρόεδρος της ΕΟΚΕ ταξιδεύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ προκειμένου να καταγράψει –από κοινού με τους κοινωνικούς εταίρους –την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα κοινωνικά δικαιώματα. Ακολούθως θα επιδιωχθεί η σύνταξη γνωμοδότησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως βάση για την ανάκαμψη των κοινωνικών δικαιωμάτων και της θέσπισης του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Ο κ. Ντάσης παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει η οικονομία και η κοινωνία στη χώρα μας. Προσφάτως μάλιστα συμμετείχε σε σχετική ημερίδα της ελληνικής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

Θεωρεί ότι η ελληνική οικονομία παραμένει παγιδευμένη σε έναν φαύλο κύκλο λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας, ενώ εκτιμά ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν άλλες οικονομικές πολιτικές και να αναζητηθούν λύσεις συναίνεσης, όπως αυτές που εφαρμόστηκαν –μακριά από αυταπάτες –και σε άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα. «Χωρίς ανάπτυξη δεν νοείται ανταγωνιστικότητα και έξοδος από την κρίση» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Υπογραμμίζει ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και χαρακτηρίζει «πρωτόγνωρο γεγονός στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης» την κατάργηση με νόμο το 2012 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

«Θεωρώ ότι οι συνθήκες που διαμορφώνονται μετά από έξι χρόνια εφαρμογής προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Το βασικό επιχείρημα των παρεμβάσεων ήταν ότι θα βελτιωθούν η ανταγωνιστικότητα και οι εξαγωγές, θα αυξηθεί η απασχόληση και θα μειωθεί το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, επιτρέποντας την αποπληρωμή του χρέους . Αντ’ αυτού, η οικονομία παραμένει παγιδευμένη σε φαύλο κύκλο λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας, που συνεχώς ανατρέπει τους δημοσιονομικούς στόχους με αρνητική επίδραση σε βασικά μεγέθη της οικονομίας. Εχω τονίσει επανειλημμένα ότι χωρίς ανάπτυξη δεν νοούνται ανταγωνιστικότητα και έξοδος από την κρίση. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Οι όποιες πρωτοβουλίες, όμως, θα αποδώσουν μόνο αν έχουν αφετηρία άλλες οικονομικές πολιτικές και αναζητούν λύσεις συναίνεσης, τις οποίες εφάρμοσαν άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα, μακριά από αυταπάτες, λαϊκισμό και ιδεολογικές εμμονές στη συντηρητική οικονομική σκέψη».

«Τα στοιχεία που αποτυπώνονται σε τακτική έρευνα της ΕΚΤ για τη δυναμική των μισθών (Wage Dynamics Network) αναδεικνύουν σημαίνουσα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα και μάλιστα από τη σκοπιά εργοδοτών – επιχειρήσεων με αναφορά και σε ζητήματα όπως οι ομαδικές απολύσεις. Υπό το πρίσμα της προηγούμενής μου απάντησης, δεν θεωρώ ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται περισσότερη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Εχω ασκήσει δριμύτατη κριτική για την κατάργηση το 2102 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με νόμο, που είναι πρωτόγνωρο γεγονός στην ιστορία της ΕΕ. Εν κατακλείδι, οι διαρθρωτικές προκλήσεις στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπιστούν με πρωτοβουλίες πιο τεκμηριωμένες από αυτές που έχουν αναληφθεί. Γενικότερος στόχος είναι η καταπολέμηση της υψηλής ανεργίας και η επανεκκίνηση της οικονομίας, μεριμνώντας παράλληλα για τις ανάγκες των πλέον ευπαθών ομάδων και για την κοινωνική δικαιοσύνη».

Με τι θέλετε να συνδέσετε τη θητεία σας ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής;

«Το πρόγραμμά μας για την περίοδο 2015-2018 «Για μια ενωμένη, δημοκρατική, αλληλέγγυα Ευρώπη ειρήνης και ευημερίας, κοντά στους πολίτες», αναφέρεται συγκεκριμένα στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με βάση τις γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ και με αποδέκτες τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Αντί όμως να θεωρεί την Ενωση δεδομένη, εφιστά προσοχή στη σοβαρή οικονομική και κοινωνική κρίση που διαπερνά την Ευρώπη, πλήττοντας καίρια την εμπιστοσύνη των πολιτών. Προσβλέποντας στην επιχειρηματικότητα, στην εργασία και στην αλληλεγγύη, δίνουμε έμφαση στην κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή που παραμένει το θεμέλιο μιας δίκαιης Ευρώπης.

Ταυτόχρονα, πρωτοστατήσαμε στη διαμόρφωση συντονισμένων ευρωπαϊκών δράσεων και πολιτικών για το Προσφυγικό. Ελπίζω, συνεπώς, να συνδέσω τη θητεία μου με κοινωνική ευαισθησία, αποτελεσματικότητα και με την απαρέγκλιτη προσήλωση στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, παραμένοντας στην υπηρεσία των πολιτών».