Η σαφής αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης και κατ’ επέκταση του διεθνούς δικαίου από τον τούρκο ηγέτη δημιουργεί δικαιολογημένες ανησυχίες για τους σχεδιασμούς και τις μεθοδεύσεις του κ.Ερντογάν.Ένα σχεδόν αιώνα μετά την υπογραφή της συνθήκης που διαμόρφωσε τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή μας ,η αμφισβήτηση της έρχεται να δημιουργήσει ένα ακόμα παράγοντα αστάθειας και αβεβαιότητας σε μια περιοχή ιδιαίτερα φορτισμένη .
Πέρα από τις όποιες εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες μπορεί να κρύβει η κίνηση Ερντογάν ,καθώς αμφισβητεί ευθέως τον ιδρυτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους Κεμάλ Ατατούρκ,η αναθεωρητική λογική του ,ανοίγει ένα ακόμα παράθυρο διενέξεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις .Κι όλα αυτά μια εβδομάδα μόλις μετά τη συνάντηση και τα χαμόγελα Τσίπρα -Ερντογάν στη Νέα Υόρκη.
Η αναφορά του τούρκου προέδρου εκτός από τα νησιά και στην υφαλοκρηπίδα είναι προφανές ότι εντάσσονται στη συστηματική προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργεί γκρίζες ζώνες και να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.Έρχονται μάλιστα σε μια περίοδο που κυοφορούνται εξελίξεις στο Κυπριακό ,ενώ είναι σε εξέλιξη το μεγάλο αγκάθι του προσφυγικού.
Με τα μέτωπα της οικονομικής κρίσης ανοικτά , το μόνο που δεν χρειάζεται η Ελλάδα είναι να ανοίξει και πάλι η ανοιχτή πληγή των ελληνοτουρκικών σχέσεων.Ως απόλυτος ηγεμών πλέον, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, ο Ερντογάν συνεχίζει το επικίνδυνο παιγνίδι της γεωπολιτικής αστάθειας , με αμφισβήτηση τώρα διεθνών συνθηκών ,σε μια περιοχή που ήδη φλέγεται από συγκρούσεις και θρησκευτικούς φανατισμούς.
Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να μη ρίξει λάδι στη φωτιά,αλλά δεν μπορεί ούτε να αγνοήσει ούτε να υποβαθμίσει την τουρκική πρόκληση.Έχει σύμμαχο το διεθνές δίκαιο και οφείλει να κάνει όλες τις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες και να αναζητήσει όλες τις δυνατές συμμαχίες για να διασφαλίσει τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα.