«Είμαστε μια οικογένεια με δύο αγοράκια, 4 και 6,5 ετών. Εδώ και πέντε περίπου μήνες συγκατοικούμε με τον Αζάντ, ένα αγόρι 12 ετών από το Αφγανιστάν. Στα παιδιά μας φαίνεται σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα που τον φιλοξενούμε. Ένας τεράστιος χάρτης στην κουζίνα τροφοδοτεί όνειρα και συζητήσεις για το πώς, πού και πότε θα γυρίσουμε όλο τον κόσμο και θα ξαναβρεθούμε. O Αζάντ ανήκει σε μια φυλή η όποια διώκεται στη χώρα του».
Η ΜΕΤΑδραση ξεκίνησε ένα πρωτοπόρο πρόγραμμα φιλοξενίας των ασυνόδευτων παιδιών σε οικογενειακό περιβάλλον. Στην πιλοτική φάση της δράσης, 13 παιδιά φιλοξενήθηκαν σε οικογένειες, από τα οποία πέντε έχουν ήδη επανενωθεί με συγγενείς τους σε χώρες της ΕΕ.
Συνεχίζοντας κι επεκτείνοντας το πρόγραμμα αυτό, η ΜΕΤΑδραση καλεί οικογένειες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη να δηλώσουν ενδιαφέρον συμμετοχής, συμπληρώνοντας τη φόρμα που υπάρχει στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης (https://bit.ly/philoxenia), στέλνοντας mail στο metadrasifoster@gmail.com ή τηλεφωνώντας στα 210 5201792, 6980 462271 (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-18:00).
Εκατοντάδες ασυνόδευτα παιδιά σαν τον Αζάντ βρίσκονται μόνα τους στην Ελλάδα, έχοντας χάσει ή έχοντας βίαια χωριστεί από τους γονείς τους. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 1.500 ασυνόδευτα ανήλικα διαμένουν ακόμη σε ακατάλληλες συνθήκες. Όλα έχουν ανάγκη από φροντίδα και ασφάλεια.
Θέτοντας στην πράξη πολύτιμη τεχνογνωσία από άλλες χώρες της ΕΕ, στις οποίες ο θεσμός των ανάδοχων οικογενειών εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και δεκαετίες, η ΜΕΤΑδραση ξεκίνησε την δημιουργία ενός μητρώου οικογενειών που θα επιθυμούσαν να προσφέρουν σε ασυνόδευτα παιδιά την θαλπωρή της οικογενειακής ζωής.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: εκατοντάδες οικογένειες εκδήλωσαν ενδιαφέρον με ενθουσιασμό! Μετά από τις απαραίτητες διαδικασίες, τον Φεβρουάριο του 2016, οι πρώτες οικογένειες καλωσόρισαν τα πρώτα ασυνόδευτα παιδιά στο σπίτι τους και στην καθημερινή ζωή τους. Παρόλο που προτεραιότητα δίνεται σε οικογένειες που έχουν μια κοινή γλώσσα με το παιδί (Αραβικά, Φαρσί, Νταρί, Κιρμαντζί, Σορανί _ εναλλακτικά Αγγλικά ή Γαλλικά), υπήρξαν περιπτώσεις που η επικοινωνία επιτεύχθηκε με έναν θαυμαστό τρόπο, μέσα από την ουσιαστική σχέση που δημιουργήθηκε.
Η Μαριάννα, η οποία μαζί με την οικογένειά της φιλοξενεί τον Αζάντ, μιλάει για την εμπειρία αυτή: «Δεν ξέρω αν είμαστε το ιδανικό σπίτι για τον Αζάντ… Δεν νομίζω ότι υπάρχουν ιδανικά σπίτια, ο σκοπός δεν είναι να βρεθεί σε ιδανικά σπίτια και συνθήκες. Ο Αζάντ μπορεί να προσαρμοστεί παντού, αρκεί να του δώσει κανείς ευκαιρία και αποδοχή. Σε μια Ευρώπη που κλείνει τα σύνορά της, εμείς μεγαλώσαμε τα δικά μας, και κάπως έτσι αποκτήσαμε οικογένεια και στο Αφγανιστάν».
Και συνεχίζει: «Αν είχαμε ενδοιασμούς; Προφανώς και είχαμε πολλούς. Για να πάρουμε την απόφαση σκεφτήκαμε απλά πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην βγει κάτι καλό μέσα από αυτή την εμπειρία. Και αυτή είναι η πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά εμάς, όλη την οικογένειά μας και όλους τους φίλους μας. Είχαμε πει να δώσουμε, αλλά τελικά ούτε αυτό συνέβη, γιατί κάθε μέρα μόνο παίρνεις. Αν όλοι ανοίγαμε την πόρτα μας για να βοηθήσουμε ένα παιδί, ένα οποιοδήποτε παιδί στο ταξίδι του για ένα καλύτερο αύριο, αν αυτό γινόταν αβίαστα και αυτονόητα, το αύριο θα ήταν καλύτερο για όλους μας.»
