Η άποψη ότι οι Ιάπωνες μελετούν πολύ πριν πάρουν μια απόφαση αλλά πράττουν γρήγορα έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές στο παρελθόν, άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε όχι.
Στην περίπτωση του C-HR όλα ξεκίνησαν από την αποφασιστικότητα του Akio Toyoda να «επιτρέψει» στους σχεδιαστές της φίρμας να τολμήσουν συνδυάζοντας τη σχεδίαση ενός αυτοκινήτου με την τεχνολογία του. Ο στόχος είναι απλός: ένα μοντέλο που θα ξεχωρίζει από την υπόλοιπη γκάμα της φίρμας και ταυτόχρονα θα κάνει τη διαφορά από τα άλλα στην κατηγορία του.
Design, μηχανικά σύνολα και οδική συμπεριφορά είναι οι τρεις πυλώνες στους οποίους βασίζεται η κεντρική ιδέα του C-HR. Από άποψη σχεδίασης οι επιρροές από τα σύγχρονα μοντέλα της Lexus –όπως το NX –είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτες δίνοντας στο μικρότερο crossover της Toyota την premium αύρα που η εταιρεία στερείται. Κοιτάζοντας το C-HR από κοντά έχεις αμέσως την πρώτη αίσθηση και είτε θα το λατρέψεις είτε θα πεις «όχι, ευχαριστώ».
Η πόλωση που δημιουργεί είναι πολύ θετική για την εικόνα της συνήθως άνευρης Toyota, η οποία αναμφίβολα θα αποκομίσει οφέλη από αυτή την τακτική, όπως ακριβώς συνέβη και με τα σύγχρονα Lexus.
Οι διαστάσεις του –μήκος 4,36, πλάτος 1,79, ύψος 1,55 μέτρα –το τοποθετούν μεταξύ των Nissan Juke και Qashqai.
Το μεταξόνιο των 2,64 μέτρων και τα 370 λίτρα του χώρου αποσκευών ορίζουν τις μεταφορικές του δυνατότητες, ένα στοιχείο πάντως που δεν έχει πάντοτε κυρίαρχο ρόλο σε αυτοκίνητα με lifestyle προοπτικές. Ανάλογη φρέσκια προσέγγιση συναντά κανείς και στο εσωτερικό του C-HR. Το ασύμμετρο ταμπλό, η οδηγοκεντρική αρχιτεκτονική, η οθόνη αφής των 8 ιντσών και η περισσότερο δημιουργική χρήση των υλικών σε συνδυασμό με τις δίχρωμες επιφάνειες προσανατολίζουν άμεσα για τις φιλοδοξίες του και το κοινό που θα διεκδικήσει.
Τεχνολογικά η επιρροή της Lexus φαίνεται από την απόφαση χρήσης υβριδικού συνόλου από την πρώτη στιγμή στο C-HR. Θεωρητικά οι 122 ίπποι της συνδυαστικής απόδοσης του βενζινοκινητήρα των 1,8 λίτρων με το ηλεκτρικό μοτέρ δεν εντυπωσιάζουν, ωστόσο οι εκπομπές CO2 της συγκεκριμένης έκδοσης είναι χαμηλότερες των 90 γραμμ./χλμ., άρα ο στόχος έχει επιτευχθεί. Για τους οπαδούς της υβριδικής τεχνολογίας εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι κάποια από τα στοιχεία του υβριδικού συστήματος είναι μικρότερα και ελαφρύτερα, κάτι που επιδρά θετικά όχι μόνο στη συγκράτηση του συνολικού βάρους αλλά και στην οδική συμπεριφορά του μοντέλου. Για τους περισσότερους ωστόσο τη διαφορά στο C-HR θα κάνει η απόφαση της Toyota να αξιοποιήσει σε αυτό το turbo μοτέρ βενζίνης των 1,2 λίτρων, απόδοσης 116 ίππων, που ήδη κινεί το Auris. Μια επιλογή που συνδυάζεται με μηχανικό κιβώτιο έξι ταχυτήτων ή με CVT (συνεχώς μεταβαλλόμενων σχέσεων). Το τελευταίο θα διατίθεται ταυτόχρονα τόσο στη δικίνητη όσο και στην τετρακίνητη έκδοση του μοντέλου.
Ο τρίτος πυλώνας που αφορά την οδική συμπεριφορά του θα αποκαλυφθεί τον Νοέμβριο, όταν θα το οδηγήσουμε, σχεδόν παράλληλα με το λανσάρισμά του στην ελληνική αγορά. Οι Ιάπωνες μιλούν ήδη για την «κοφτερή», αντίστοιχη της αισθητικής του, αίσθηση που θα δίνει στον οδηγό του και κάθε φορά που χρησιμοποιούσαν ανάλογες εκφράσεις στο παρελθόν, όπως στο coupe GT 86, δεν έπεσαν έξω.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
