Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθεί απεγνωσμένα να εμπνεύσει τους ευρωπαϊκούς λαούς που θεωρούν διεφθαρμένους τους ευρωπαίους αξιωματούχους, ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο βρίσκεται στο επίκεντρο σκανδάλου λόγω του ότι προσελήφθη από την αμερικανική Goldman Sachs. Επειδή το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό, ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων δεδομένου ότι ο Μπαρόζο δέχθηκε αυτή τη θέση δύο εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα για το Brexit στο παράρτημα Λονδίνου της Goldman Sachs, μιας τράπεζας που θεωρείται μαύρο πρόβατο στην Ευρώπη για τον ρόλο της στην οικονομική κρίση.
Ο «ευρωπαϊστής» θα συμβουλεύει για το… Βrexit
«Η πρόσληψή του ανακοινώθηκε λίγες ημέρες μετά το δημοψήφισμα για το Brexit και ο Μπαρόζο θα συμβουλεύει την Goldman Sachs ακριβώς για το Brexit. Δηλαδή, μοιάζει σαν να αντλεί ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής προσωπικό όφελος από την πιο τραυματική εξέλιξη στην ΕΕ, το Brexit. Πολλοί στην Ευρώπη το θεώρησαν ανήθικο, ενώ εργαζόμενοι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς συγκέντρωσαν υπογραφές προκειμένου ο Μπαρόζο να χάσει τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα από την Επιτροπή» αναφέρει στο «Βήμα» ο Καρλ Ντόλαν, διευθυντής του γραφείου ΕΕ της Διεθνούς Διαφάνειας στις Βρυξέλλες.
Αρχικά, τον Ιούλιο, ο νυν πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε «εγώ δεν θα το έκανα», αλλά ξεκαθάρισε ότι ο Μπαρόζο δεν παραβίασε τον κώδικα δεοντολογίας της Επιτροπής που υποχρεώνει τους πρώην επιτρόπους να ζητούν άδεια για την πρόσληψή τους σε κάποια θέση εργασίας τούς πρώτους 18 μήνες μετά τη λήξη της θητείας τους. Οταν ανακοινώθηκε η πρόσληψή του από την Goldman Sachs, ο Μπαρόζο δεν είχε συμπληρώσει ούτε 18,5 μήνες από την αποχώρησή του από την Επιτροπή στο τέλος Οκτωβρίου 2014.
Λόγω των αντιδράσεων που ξεσηκώθηκαν, όμως, ο Γιούνκερ –ο οποίος στην ομιλία του για την «Κατάσταση της Ενωσης» την Τετάρτη έδειξε να κόπτεται για την «υπαρξιακή κρίση» της ΕΕ και δήλωσε ότι η προσωπική συμπεριφορά των ευρωπαίων ηγετών και αξιωματούχων θα καθορίσει το μέλλον της ΕΕ –αποφάσισε μόλις την περασμένη εβδομάδα να αναθέσει στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Κομισιόν να διερευνήσει εάν ο Μπαρόζο παραβίασε τον κώδικα συμπεριφοράς. Για να αποφασίσει μάλιστα να ενεργήσει ο Γιούνκερ, χρειάστηκε προηγουμένως να επέμβει η ευρωπαία Συνήγορος του Πολίτη Εμιλι Ο’Ράιλι.
Ο Μπαρόζο κατηγορεί τον Γιούνκερ ότι μεροληπτεί εναντίον του και «εναντίον της Goldman Sachs» και ότι η έρευνα που διέταξε δεν συνάδει με τη μεταχείριση που είχαν άλλοι επίτροποι πριν από αυτόν. Η τριμελής επιτροπή δεοντολογίας μπορεί να προτείνει στην Επιτροπή να κόψει τη σύνταξη και άλλα δικαιώματα του Μπαρόζο.
Ξέφραγο αμπέλι στις ΗΠΑ, αυστηροί σε Καναδά και Γαλλία
Το θέμα της «περιστρεφόμενης πόρτας» ανάμεσα στην πολιτική και τις επιχειρήσεις, δηλαδή των πρώην πολιτικών που προσλαμβάνονται ως λομπίστες στον τομέα που έλεγχαν ή ρύθμιζαν ως πολιτικοί, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. «Στις ΗΠΑ, ο αριθμός των γερουσιαστών που περνούν από το Κογκρέσο στο λόμπινγκ εκτοξεύτηκε από 5% τη δεκαετία του ’70 σε άνω του 50% σήμερα. Η ίδια τάση παρατηρείται τελευταίως και στην Ευρώπη» συνεχίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Ντόλαν. «Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για σύγκρουση συμφερόντων. Πολλοί ευρωβουλευτές γίνονται λομπίστες μετά την ολοκλήρωση της θητείας τους, δηλαδή χτυπούν τις πόρτες των πρώην συναδέλφων τους για λογαριασμό επιχειρήσεων. Το Ευρωκοινοβούλιο δεν θέτει κανέναν περιορισμό στην καριέρα που μπορούν να ακολουθήσουν οι πρώην ευρωβουλευτές».
Σύμφωνα με τον κ. Ντόλαν, καλύτερη πρακτική ακολουθούν «ο Καναδάς που ορίζει μια περίοδο πέντε ετών προτού ένας πρώην αξιωματούχος μπορέσει να εργαστεί για εταιρεία που κάνει λόμπινγκ στην κυβέρνηση» και «η Γαλλία που ορίζει ότι πρέπει να παρέλθει τριετία προτού ένας πολιτικός εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα που ρύθμιζε ή επόπτευε ως πολιτικός. Υστερα από τρία ή πέντε χρόνια, είναι πιο δύσκολο να κερδίσει χρήματα κάποιος εκμεταλλευόμενος δίκτυα ή γνωριμίες που απέκτησε στην πολιτική του καριέρα. Με άλλα λόγια, είναι πιο δύσκολο να «πουλήσεις» τα πρώην δίκτυά σου μετά την πάροδο τριών-πέντε ετών».
Πρόσωπα
Γκέρχαρντ Σρέντερ
Γκέρχαρντ Σρέντερ
«Πολιτική πόρνη» και ρωσικά πετρέλαια
Ως καγκελάριος της Γερμανίας (1998-2005), ο Γκέρχαρντ Σρέντερ προωθούσε σκανδαλωδώς τον αγωγό Nord Stream που θα προμήθευε απευθείας τη Γερμανία με ρωσικό αέριο. Λιγότερους από τρεις μήνες αφότου έληξε η θητεία του στην καγκελαρία, ο Σρέντερ ορίστηκε από την Gazprom πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Nord Stream AG με μισθό 250.000 ευρώ τον χρόνο. Αυτό ξεσήκωσε αντιδράσεις στη Γερμανία. Οι Αμερικανοί, λόγω αντιπαλότητας με τους Ρώσους, πήγαν ακόμη παραπέρα αποκαλώντας τον Σρέντερ «πολιτική πόρνη» και μιλώντας για «ξεπούλημα του Σρέντερ». Ο πρώην καγκελάριος υποστηρίζει ότι η τοποθέτησή του στη Nord Stream AG οφείλεται στη φιλία που είχε αναπτύξει με τον γερμανομαθή Βλαντίμιρ Πούτιν.
Τόνι Μπλερ
Στον Τρίτο Δρόμο για την τσέπη του
Ο διορισμός του Τόνι Μπλερ, πρωτεργάτη της εισβολής στο Ιράκ το 2003, στη θέση του εκπροσώπου του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή το 2007, την ίδια μέρα που αποχώρησε από την πρωθυπουργία της Βρετανίας, είχε θεωρηθεί ευρέως ακατανόητη. Πέρσι ο εμπνευστής του πάλαι ποτέ «τρίτου δρόμου» για τη σοσιαλδημοκρατία Μπλερ παραιτήθηκε, επειδή αποκαλύφθηκε ότι χρησιμοποιούσε τη διπλωματική αυτή θέση για να εξασφαλίζει προσοδοφόρα συμβόλαια για την τσέπη του. Ταξιδεύοντας με χρήματα των φορολογουμένων ως εκπρόσωπος του Κουαρτέτου, ο Μπλερ πραγματοποιούσε προσωπικά ραντεβού για να κλείνει συμβόλαια. Οπως με τον διάδοχο του θρόνου του Αμπου Ντάμπι, σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ Ναγιάν, που του εξασφάλισε μια θέση συμβούλου στο Μουμπαντάλα, το επενδυτικό ταμείο του Αμπου Ντάμπι.
Το 2008 ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας ανέλαβε σύμβουλος των κυβερνήσεων της Ρουάντα και της Σιέρα Λεόνε, της JP Morgan (με αποδοχές 2,35 εκατ. ευρώ τον χρόνο) και στη νοτιοκορεατική ενεργειακή εταιρεία UI που έχει πετρελαϊκά συμφέροντα στο Ιράκ. Τα επόμενα χρόνια ανέλαβε μεταξύ άλλων σύμβουλος των προέδρων της Λιβερίας, της Κένυας και του Καζακστάν, της σαουδαραβικής πετρελαϊκής εταιρείας PetroSaudi και του πρωθυπουργού Εντι Ράμα στην Αλβανία. Πέρσι αποκαλύφθηκε ότι η άνοδος στην εξουσία, με αιματηρό πραξικόπημα, του προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στην Αίγυπτο χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για λογαριασμό των οποίων μεσολαβούσε ο Μπλερ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
