Κινούμενη πλέον στα όρια (θεσμικά, οικονομικά και πολιτικά), η κυβέρνηση επιλέγει την ολοκληρωτική σύγκρουση σε όλα τα μέτωπα. Μια σειρά αλλεπάλληλες σπασμωδικές κινήσεις και παρεμβάσεις και ενώ κυβερνητικά στελέχη, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, σπεύδουν να προκαταλάβουν ακόμη και αποφάσεις της Δικαιοσύνης καταδεικνύουν πλέον την κυριαρχία του δόγματος «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Στις συνθήκες αυτές η αναζήτηση και κατασκευή εχθρών εντός και εκτός συνόρων φαίνεται ότι είναι και πάλι η μέθοδος διά της οποίας η κυβέρνηση επιχειρεί να αναζητήσει κάποια διέξοδο.
Το ΣτΕ, οι εισαγγελείς και ο Στουρνάρας
Οι συμπτώσεις των ημερών ήταν πολλές. Από την προηγούμενη Κυριακή, οπότε ο κ. Τσίπρας επέλεξε να προκαταλάβει δημοσίως την απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νομικού πλαισίου χορήγησης αδειών στα κανάλια και να θέσει στο στόχαστρο κάποια ΜΜΕ αποκλείοντάς τα από τη συνέντευξη Τύπου, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές.
Αρχικώς στο πεδίο της Δικαιοσύνης, όπου με διαφορά ολίγων ημερών κινήθηκαν οι πειθαρχικές διαδικασίες σε βάρος των εισαγγελέων Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου και Γεωργίας Τσατάνη. Οι δύο δικαστικοί λειτουργοί είναι γνωστό ότι είχαν ενοχλήσει είτε την ηγεσία του Αρείου Πάγου είτε τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλο με τις αναφορές τους για θεσμικές και εξωθεσμικές παρεμβάσεις. Στον κ. Ντογιάκο επιβλήθηκε στις αρχές της εβδομάδας πειθαρχική ποινή με αποτέλεσμα τη στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι στις εισαγγελικές εκλογές του τρέχοντος Σαββατοκύριακου, ενώ εσπευσμένα κινήθηκε η πειθαρχική διαδικασία σε βάρος και της κυρίας Τσατάνη στο τέλος της εβδομάδας.
Παράλληλα ενεργοποιήθηκε και το ρήγμα μεταξύ κυβέρνησης και διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Ι. Στουρνάρα. Λίγες ώρες προτού ο κ. Στουρνάρας ακυρώσει και επισήμως τον επιχειρούμενο από την κυβέρνηση διορισμό των εκλεκτών της Π. Ρουμελιώτη και Γερ. Σαπουντζόγλου ως τυπικά ακατάλληλων, οι οικονομικοί εισαγγελείς εισέβαλαν για έλεγχο στα γραφεία της συζύγου του κεντρικού τραπεζίτη, με αφορμή επαγγελματικές δραστηριότητες της Λίνας Νικολοπούλου-Στουρνάρα με το ΚΕΕΛΠΝΟ. Σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, κατά την επικοινωνία Τσίπρα – Στουρνάρα που ακολούθησε ο Πρωθυπουργός δήλωσε άγνοια για το περιστατικό. Πάντως η «Αυγή» της Παρασκευής εκδόθηκε με τίτλο: «Στριμώχνεται και απειλεί ο Στουρνάρας».
Τα περιστατικά αυτά, τα οποία σε κάθε περίπτωση κομματικά και κυβερνητικά στελέχη έσπευσαν να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά, κατά πολλούς δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης: το Μέγαρο Μαξίμου έχει επιλέξει την τακτική της ολοκληρωτικής σύγκρουσης προκειμένου, αν μη τι άλλο, να απευθυνθεί στα ένστικτα κάποιων ομάδων που γοητεύονται από μάχες κατά της «διαπλοκής» και των δανειστών, με την ελπίδα να επιτευχθεί κάποια στοιχειώδης συσπείρωση δυνάμεων εν όψει όσων θα επακολουθήσουν.
Παράλληλα δε κάποιοι βλέπουν ειδικά στην περίπτωση του κ. Στουρνάρα έναν πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και μια προσπάθεια να πληγεί η εικόνα του κεντρικού τραπεζίτη, δεδομένων και των φημολογούμενων πολιτικών του βλέψεων και των συνομιλιών του με στελέχη της Κεντροαριστεράς.
Το στοιχείο που επισημάνθηκε από πολλούς ήταν ότι μια κρίση στις σχέσεις ΤτΕ – κυβέρνησης συνιστά μία ακόμη περίπτωση σύγκρουσης με ανεξάρτητη αρχή και εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο με την περίπτωση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Α. Γεωργίου, καθώς τόσο η Στατιστική Υπηρεσία όσο και η κεντρική τράπεζα υπάγονται στους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και όχι στην ελληνική κυβέρνηση.
Οι εξελίξεις αυτές συμπίπτουν με τις κίτρινες και κόκκινες κάρτες που δέχθηκε η κυβέρνηση κατά τις πρώτες ημέρες διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους της τρόικας. Εκεί άρχισε «να ξηλώνεται και το πουλόβερ» των εξαγγελιών του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ καθώς οι ελεγκτές εκ μέρους των δανειστών ζήτησαν εξηγήσεις ή και επιφυλάχθηκαν για τις νέες υποσχέσεις του κ. Τσίπρα: το πάγωμα των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών και το μοίρασμα των χρημάτων της δημοπρασίας από τις τηλεοπτικές άδειες. Είχε προηγηθεί ήδη από τις πρώτες ημέρες της εβδομάδας η εκ μέρους του Βερολίνου απόρριψη κάθε συζήτησης για το ελληνικό χρέος και τις γερμανικές αποζημιώσεις την οποία ο κ. Τσίπρας είχε προεξοφλήσει στη ΔΕΘ.
Η κατάληψη της εξουσίας και ο Λένιν
Η αλληλουχία αυτών των περιστατικών εντείνει την άποψη πολλών, κυρίως από τον χώρο της αντιπολίτευσης, ότι ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν προετοιμάζουν το περιβάλλον για το αμέσως προσεχές διάστημα με το βλέμμα στραμμένο σε πολλά ζητήματα.
Κατ’ αρχάς στην αξιολόγηση και τα όσα πολιτικά και οικονομικά επώδυνα θα σημάνει η ολοκλήρωσή της, είτε στο πεδίο των εργασιακών είτε στο πεδίο των «κόκκινων» δανείων κ.ο.κ. Εν όψει αυτών οι ανάγκες επικοινωνιακών αντιπερισπασμών είναι αυξημένες. Επιπλέον, ακόμη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση χρειάζεται ένα κλίμα σύγκρουσης σε πολλά μέτωπα για το ενδεχόμενο απρόβλεπτων εξελίξεων και μιας πιθανολογούμενης εκλογικής αντιπαράθεσης τους επόμενους μήνες.
Αλλοι παραπέμπουν με επιμονή στην περίφημη, λενινιστικής έμπνευσης, επισήμανση του κ. Τσίπρα: «Πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» προκειμένου να ερμηνεύσουν όλα τα περιστατικά που σωρεύονται τις τελευταίες εβδομάδες.
Λίγα μέλη, πολλοί σύνεδροι
Ανησυχίες, ανακατατάξεις και γκρίνιες εν όψει συνεδρίου
Μία από τις παραμέτρους που εκτιμάται ότι θα επιδράσουν στις εξελίξεις στο προσεχές διάστημα είναι και το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στις 13-16 Οκτωβρίου. Παρά τις αναμενόμενες εκδηλώσεις ανησυχίας από μεγάλη μερίδα του κόμματος για «το μέλλον της Αριστεράς» ή και ενδεχόμενες αμφισβητήσεις ακόμη και για το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, το συνέδριο αναμένεται ότι δεν θα κλονίσει την ηγεσία υπό τον κ. Τσίπρα.
Αναλόγως όμως των εξελίξεων σε διάφορα μέτωπα, πρώτο μεταξύ των οποίων οι αναδιατάξεις στα ΜΜΕ και το πώς αυτές δρομολογήθηκαν, πιθανολογείται ότι θα υπάρξουν αναταράξεις. Πολλοί είναι εκείνοι που αναμένουν την απόφαση του ΣτΕ για τα κανάλια για να επιτεθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
Το κλίμα μόνο πανηγυρικό δεν είναι εν όψει συνεδρίου. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ζήτημα αν έχει περισσότερα από 10.000 ενεργά μέλη. Κατά τα όσα μεταφέρουν, μία διαδικασία με 3.500-4.000 συνέδρους, όπως είχε συμβεί το 2013, είναι μέσα στις φιλοδοξίες της ηγεσίας, όμως θα διαμορφώσει μία εντύπωση που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, παρά μόνο στη φιλοδοξία να σχηματιστεί μία βολική εικόνα.
Παράλληλα, εν όψει της διαδικασίας, φαίνεται πως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν λείπουν οι ανησυχίες. Ασκώντας έντονη κριτική στο κείμενο θέσεων που έχει εγκριθεί από την ΚΕ στην πορεία προς το συνέδριο, ο ευρωβουλευτής Κ. Χρυσόγονος δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα 14 σημεία (έντονης) κριτικής. Εκεί μεταξύ άλλων αναφέρει:
  • «Η χώρα χρειάζεται παραγωγικό μοντέλο και όχι ευχολόγια».
  • «Επειδή καμία συλλογικότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά χωρίς τήρηση κανόνων (εκτός βέβαια αν μόνος κανόνας είναι η υποταγή στην αυθαιρεσία ενός δικτάτορα), οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε μια ολοένα χειρότερη δυσλειτουργία του κράτους, της κοινωνίας και της οικονομίας».
  • «Χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολιτική, με στοχευμένες παρεμβάσεις για την αύξηση των δημοσίων εσόδων και όχι οριζόντια μέτρα».
  • «Στον τομέα αυτόν (σ.σ.: της δικαστικής ανεξαρτησίας) η σημερινή κυβέρνηση ακολούθησε την πεπατημένη των προκατόχων της, με επιλογές προσώπων καθ’ υπέρβαση της σειράς αρχαιότητας σε θέσεις Προέδρων και Αντιπροέδρων στα ανώτερα δικαστήρια και μάλιστα καθ’ υπέρβαση σε ό,τι αφορά τις τελευταίες, των πραγματικών αναγκών (αφού τα προηγούμενα χρόνια είχε καθιερωθεί νομοθετικά ένας εξωπραγματικά υψηλός αριθμός θέσεων Αντιπροέδρων, ακριβώς για να μεγιστοποιηθεί η επιρροή της εκτελεστικής εξουσίας στη δικαστική)».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ