Η ερμηνεύτρια Σοφία Παπάζογλου μας παρουσιάζει την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη στα Βριλήσσια ένα πρόγραμμα που βασίζεται στο τελευταίο της άλμπουμ με τίτλο «Ο χτύπος της καρδιάς μου». Πρόκειται για μια επιλογή παλιών λαϊκών τραγουδιών, ενορχηστρωμένων όμως με σύγχρονη άποψη και σημερινό ήχο. Τραγούδια των Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Γαβαλά, Πάνου, Καλδάρα, Χιώτη, Δερβενιώτη, Βίρβου, Παπαγιαννοπούλου κ.ά. σε επιμέλεια προγράμματος της Λίνας Νικολακοπούλου. Η Σοφία Παπάζογλου μιλά στο «Βήμα της Κυριακής» με αφορμή αυτή τη συναυλία.
Υπάρχει σήμερα λαϊκό τραγούδι;
«Κοιτάξτε, δεν υπάρχει λαϊκό τραγούδι με τη μορφή και την έννοια που υπήρξε τις παλαιότερες δεκαετίες. Ούτε υπάρχει λόγος να υπάρξει. Λαϊκό τραγούδι πια ονομάζουν συνήθως το σκυλάδικο. Το λαϊκό συνδέεται με τον ήχο του μπουζουκιού αυτόματα. Αυτό το τραγούδι δεν έχει πια θέση στα ραδιόφωνα, ούτε το υποστηρίζει κανείς γιατί από τη μια οι κουλτουριάρηδες με το εντεχνορόκ, από την άλλη οι νεόπλουτοι με το σκυλάδικο το διέλυσαν, το παραγκώνισαν. Το πραγματικό λαϊκό τραγούδι όμως είναι γνήσιο και καθαρό σε όλα και ως εκ τούτου δεν μπορεί να επιβιώσει σε μια κοινωνία που άλλα θέλει κι άλλα κάνει».
Πώς ορίζεις το λαϊκό τραγούδι;
«Το λαϊκό τραγούδι –το λέει και η λέξη –απευθύνεται και προορίζεται για τον λαό, για τις πλατιές μάζες. Είναι αυτό που τραγουδάει ο οκτάχρονος και ο ογδοντάρης, ο πανεπιστημιακός και ο μπακάλης της γειτονιάς. Προσωπικά θεωρώ όμως ότι είναι λαϊκό αυτό που μου συνταράζει τα σωθικά και την καρδιά όταν το ακούω. Ας είναι και το «Με την πρώτη σταγόνα της βροχής» από τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Χατζιδάκι. Το ακούω και δακρύζω, εγώ μια λαϊκή βεριτάμπλ τραγουδίστρια».

Θυμάσαι άραγε ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσες;
«Ναι, το θυμάμαι πολύ καλά. Ηταν το 1989 στη σχολική γιορτή για τη 17η Νοέμβρη και είχα τραγουδήσει το «Αχ χελιδόνι μου» των Λοΐζου – Παπαδόπουλου. Νόμιζα δε ότι θα μου πεταχτεί έξω από το σώμα η καρδιά από το άγχος και την αγωνία μου. Οι συμμαθητές μου μαζί με τη φιλόλογό μας, για να με ενθαρρύνουν, σηκώνονταν μετά από κάθε στίχο και με χειροκροτούσαν! Αλησμόνητο!».
Τι θα ήθελες να πάρουν φεύγοντας οι θεατές από τη συναυλία σου;
«Θα ήθελα να πάρουν αλήθεια και συγκίνηση».
Τα επόμενά σου σχέδια;
«Ετοιμάζω δίσκο με καινούργια τραγούδια σε μουσική ενός από τους πιο σπουδαίους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, τον Παναγιώτη Στεργίου, και στίχους του Δημήτρη Τσάφα. Τα τραγούδια είναι σημερινά, φρέσκα και είναι μια άλλη πρόταση από μέρους μου από ό,τι έκανα ως τώρα δισκογραφικά. Εύχομαι να το αγαπήσει ο κόσμος και αυτός είναι ο στόχος μου. Επί σκηνής ακόμη δεν ξέρω πού θα βρεθώ αλλά βρίσκομαι σε συζητήσεις και πιστεύω πως σύντομα θα καταλήξω σε μια απόφαση».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ