Πολλές περίεργες συμπτώσεις τις τελευταίες μέρες προκαλούν εύλογη ανησυχία για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα. Από τη νομικά διάτρητη διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών και τη στοχοποίηση δημοσιογράφων με αθλιότητες, περάσαμε σε αμφιλεγόμενες,τουλάχιστον, παρεμβάσεις της δικαιοσύνης. Η εκπαραθύρωση Ντογιάκου, από το δικαστικό πειθαρχικό συμβούλιο μετά από παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, προκαλεί και δικαίως πολλά ερωτηματικά.
Ακολούθησε η έφοδος στο γραφείο της συζύγου του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, με αφορμή την έρευνα που διεξάγεται για την υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ. Προφανώς κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, αλλά ο τρόπος και ο χρόνος της έρευνας προκαλούν εύλογα ερωτηματικά. Πολύ περισσότερο όταν είναι γνωστή η προσπάθεια στοχοποίησης του κ.Στουρνάρα, από πολλά στελέχη του Σύριζα, ενώ ήταν επίσης γνωστές οι εκκρεμότητες με την Τράπεζα Αττικής, που βρίσκεται διαρκώς υπό την ανεξήγητη προστασία σημαινόντων κυβερνητικών στελεχών.
Η αλυσίδα αυτών των περιστατικών έρχεται να προστεθεί στην εμφανή εδώ και καιρό προσπάθεια του Σύριζα να ελέγξει καίριους θεσμούς με πρακτικές και παρεμβάσεις που παραπέμπουν σε καθεστωτικές λογικές άλλων εποχών. Μέσα ενημέρωσης, δικαιοσύνη, ανεξάρτητες αρχές, παιδεία, βρίσκονται μονίμως στο στόχαστρο υπουργών και στελεχών του Σύριζα, που είτε προσπαθούν να τα στοχοποιήσουν, είτε να τα ελέγξουν με διαβλητές ή αμφιλεγόμενες διαδικασίες και επιλογές προσώπων.
Οι μεθοδεύσεις και οι πρακτικές αυτές είναι μια σαφέστατη ένδειξη καθεστωτικής αντίληψης, που ενδημεί στην αριστερά. Πριν οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις, πριν βρεθούμε και πάλι μπροστά σε μια κατάσταση εθνικού διχασμού, είναι καιρός για τον κ.Τσίπρα να βάλει τέλος σε αυτές τις αντιλήψεις. Πριν το πληρώσει ακριβά και ο ίδιος και η χώρα συνολικά…
