Χωρίς πολλά λόγια, καθώς – όπως είπε προς το δικαστήριο – δεν ήταν παρούσα στο σκηνικό της δολοφονίας, η Ειρήνη Φύσσα εξήγησε χαμηλόφωνα ότι η διαδικασία είναι εξαιρετικά επίπονη γι αυτήν, μόλις ολοκλήρωσε εξάλλου την κατάθεσή της, και οδηγήθηκε έξω από τη δικαστική αίθουσα, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της.
«Eνημερώθηκα από τον πατέρα μου, πήγα στο νοσοκομείο και είδα τον αδελφό μου νεκρό. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε γίνει, μίλησα μετά με τα παιδιά που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ. Εχω συγκρατήσει ότι ο Παύλος πήγε να δει μπάλα και δεν ξαναγύρισε. Έχω συγκρατήσει ότι ήταν και αστυνομικοί εκεί…», είπε η κυρία Φύσσα.
Ερωτήσεις υπέβαλε μόνον η υπεράσπιση.
Βασίλης Οπλαντζάκης: Πιστεύετε ότι ο αδελφός σας ήταν στόχος της Χρυςής Αυγής.
Ειρήνη Φύσσα: Αυτό προκύπτει από όσα έχουν ακουστεί εδώ μέσα.
(…)
Οπλαντζάκης: Για τα τραγούδια του έχετε κάποια γνώση;
Φύσσα: Τραγούδια έγραφε, δεν σκότωνε. έγραφε για την ελευθερία, την αγάπη.
Οπλαντζάκης: Είχε κάποια αντιφασιστικά στοιχεία;
Φύσσα: Δεν το γνωρίζω. Θα μπορούσαν να του απαντήσουν με τραγούδια.
Η δίκη συνεχίζεται με σχολιασμό καταθέσεων από συνηγόρους.
