Στην Τουρκία, στη Νέα Ζηλανδία, στον Καναδά, στη Χιλή και στη Σουηδία καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες αυξήσεις στις τιμές των ακινήτων το δωδεκάμηνο Ιουλίου 2015 – Ιουνίου 2016, ενώ στην Ταϊβάν, στην Ουκρανία, στο Χονγκ Κονγκ, στο Μαρόκο και στην Ελλάδα οι μεγαλύτερες πτώσεις. Στην τελευταία έρευνά της η ειδικευόμενη στις αποτιμήσεις στον κλάδο των ακινήτων εταιρεία Knight Frank επισημαίνει ότι οι πολιτικές συγκράτησης των τιμών που εφάρμοσαν οι χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού αποδίδουν και προειδοποιεί ότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, οι Κεντρικές Τράπεζες και οι κυβερνήσεις πολλών δυτικών χωρών θα αναγκαστούν να λάβουν ανάλογα μέτρα αποθέρμανσης των αγορών τους.
Τρεις είναι οι χώρες στις οποίες το τελευταίο 12μηνο οι τιμές σημείωσαν αυξήσεις άνω του 10%. Η γειτονική Τουρκία, όπου οι τιμές εκτινάχθηκαν κατά 13,9% υψηλότερα, η Νέα Ζηλανδία, όπου το άλμα των τιμών ήταν της τάξεως του 11,2% και ο Καναδάς, όπου η αύξηση άγγιξε το 10%. Στους αντίποδες, στην Ταϊβάν, στην Ουκρανία και στο Χονγκ Κονγκ οι πτώσεις των τιμών έφθασαν το 9,4%, 9,2% και 8,1% αντιστοίχως. Στο βάθος της κατάταξης (η έρευνα της Knight Frank αφορά τις αγορές ακινήτων 55 χωρών του πλανήτη) βρίσκεται το Μαρόκο με πτώση 3,6% στις τιμές και η Ελλάδα με πτώση 2,9%.
Οι ομαδοποιήσεις των αιτίων για τις μεγάλες ανόδους ή πτώσεις των τιμών δεν είναι εύκολες. Ωστόσο, η εταιρεία ερευνών επισημαίνει πως σε ό,τι αφορά τα ακίνητα ισχύει ασφαλώς ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά οι τιμές επηρεάζονται καθοριστικά και από τις συνθήκες που δημιουργούν στην αγορά οι πολιτικές και νομισματικές αρχές της κάθε χώρας. Μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων, για παράδειγμα, διευκολύνει τη δανειοδότηση για την απόκτηση στέγης, τονώνει τη ζήτηση και ωθεί ανοδικά τις τιμές. Αντίθετα, μια πολιτική αύξησης των επιτοκίων και κλεισίματος της στρόφιγγας της ρευστότητας αποθαρρύνει την αναζήτηση στέγης με αποτέλεσμα να παγώνουν η αγορά και οι τιμές.
Στην πρώτη εκδοχή κατατάσσονται πολλές χώρες της Δύσης, όπου οι κυβερνήσεις και οι Κεντρικές Τράπεζες προσπαθώντας να βγουν από τα απόνερα της βαθιάς χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξέσπασε στα τέλη της περασμένης δεκαετίας και να αντιμετωπίσουν για την ακρίβεια το πρόβλημα του αποπληθωρισμού, έχουν υιοθετήσει μια πολιτική πρωτοφανώς χαμηλών επιτοκίων για την αναζωογόνηση της ανάπτυξης και την τόνωση των τιμών εν γένει. Σε ορισμένες χώρες, όπως είναι η Νέα Ζηλανδία, ο Καναδάς, αλλά και η Αυστρία, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Αυστραλία, αλλά και οι ΗΠΑ όπου οι τιμές αυξήθηκαν κατά 5,1%, οι αγορές ακινήτων τονώνονται επιπλέον από την αύξηση της ζήτησης από οικονομικούς μετανάστες και από τη γενικότερη έλλειψη κατοικιών.
Από την άλλη πλευρά, παρατηρείται μια κάθετη πτώση του ρυθμού αύξησης των τιμών ή και απόλυτη πτώση των τιμών σε ορισμένες περιπτώσεις, σε χώρες της Απω Ανατολής και της Ασίας όπου τα τελευταία χρόνια λόγω των ιλιγγιωδών ρυθμών ανάπτυξης δημιουργήθηκαν τεράστιες φούσκες ακινήτων. Κλασική περίπτωση αποτελεί εν προκειμένω η Κίνα, όπου ένα νιόπαντρο ζευγάρι που δανειζόταν για να αποκτήσει στέγη θα έπρεπε να δουλεύει μέχρι τα 70 χρόνια του και πλέον για να αποπληρώσει το σπίτι του.
Η κυβέρνηση του Πεκίνου αλλά και της Ταϊβάν και του Χονγκ Κονγκ και της Σιγκαπούρης έλαβαν εσπευσμένα μέτρα για να «παγώσουν» τις αγορές ακινήτων τους και η έρευνα της Knight Frank έδειξε ότι τα μέτρα αυτά άρχισαν να αποδίδουν καρπούς. Στην αχανή Κίνα, πάντως, όπου κατά μέσον όρο το δωδεκάμηνο Ιουλίου 2015 – Ιουνίου 2016 οι τιμές αυξήθηκαν «μόνο» κατά 5,9%, τα μέτρα σε κάποιες γεωγραφικές περιοχές και πόλεις απέδωσαν, ενώ σε άλλες η ζήτηση για ακίνητα παρά το ακριβότερο χρήμα και τα άλλα αντικίνητρα παρέμεινε άθικτη.
Εξυπακούεται ότι η εκτίναξη κατά σχεδόν 14% υψηλότερα των τιμών των ακινήτων στην Τουρκία οφείλεται στον καλπάζοντα πληθωρισμό και στα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που επανέκαμψαν στη γειτονική χώρα. Και στην κάτω πλευρά της κατάταξης, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενδημική ύφεση και ασφαλώς οι έλεγχοι κεφαλαίων στην Ελλάδα, η απομάκρυνση των ρώσων επενδυτών από την Κύπρο μετά το κούρεμα των καταθέσεών τους, η ύφεση και η πολιτική αβεβαιότητα στη Βραζιλία, ο παραδοσιακός αποπληθωρισμός στην Ιαπωνία, αλλά και η αίσθηση όλων στην Ιταλία ότι η χώρα σχοινοβατεί πάνω από την άβυσσο, επηρεάζουν αρνητικά τις αγορές ακινήτων των προαναφερθεισών χωρών.
Μια εξαίρεση, τέλος, που εντοπίζεται στην έρευνα της Knight Frank (ακριβέστερα, πρόκειται για μια μέτρηση που πρόκειται σύντομα να ανατραπεί) αφορά τη Βρετανία, όπου η εταιρεία καταγράφει μια διόλου ευκαταφρόνητη αύξηση των τιμών των ακινήτων κατά 5,2% το δωδεκάμηνο που έληξε τον περασμένο Ιούνιο. Η κατάσταση στη βρετανική αγορά ακινήτων άλλαξε άρδην όμως μετά το δημοψήφισμα στις 23 του Ιουνίου και το Brexit. Το τελευταίο δίμηνο καταγράφεται μια δραματική πτώση της ζήτησης για ακίνητα στη χώρα.
HeliosPlus
