Φαίνεται ότι οι ηγεσίες των κομμάτων που υπό-εκπροσωπούν σήμερα την πάλαι ποτέ ηγεμονεύουσα δύναμη της κεντροαριστεράς, της προοδευτικής παράταξης, κάνουν ότι μπορούν για να συνεχίσουν την πολιτική της απαξίωση. Σκιαμαχούν με διαρροές και ανακοινώσεις, εφευρίσκουν συνεχώς προσχήματα και αιτίες αντιπαράθεσης , για να μην προχωρήσει η διακηρυγμένη από όλους ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου πολιτικού σχήματος που θα υπερβαίνει τη σημερινή οριακή δυναμική του προοδευτικού χώρου.
Ενώ είναι δεδομένο το κενό πολιτικής εκπροσώπησης, ενώ είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι πολίτες που αρνούνται να εγκλωβιστούν σε ένα διπολισμό Σύριζα και ΝΔ απαιτούν εδώ και καιρό τη δημιουργία ενός φορέα που θα υπερβαίνει τα σημερινά κόμματα, οι ηγεσίες και μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού, ενδιαφέρονται πρωτίστως για τις δικές τους καρέκλες, για τη δική τους πολιτική επιβίωση.
Δεν είναι οι προγραμματικές θέσεις που εμποδίζουν τη διαδικασία ενοποίησης, αλλά κυρίως οι βλέψεις και οι επιδιώξεις συγκεκριμένων προσώπων που προτάσσουν μονίμως το δικό τους μέλλον , από το μέλλον της παράταξης.Την ώρα που η χώρα και οι πολίτες της βιώνουν για έκτη συνεχή χρονιά τις συνέπειες της κρίσης, με μια κυβέρνηση που προσπαθεί να αλώσει δημοκρατικούς θεσμούς ,κάποιοι επιλέγουν να διαχειριστούν τα ιμάτια μιας άλλοτε κραταιάς παράταξης…
Κανείς όμως δεν πρόκειται να διασωθεί, ακόμα κι αν επιβιώσει πολιτικά προσωρινά, αν η χώρα κατρακυλά συνεχώς.Υπάρχει όμως ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας που αγωνιά ,που γυρίζει την πλάτη στον Σύριζα και δεν εμπιστεύεται τη ΝΔ ,που περιμένει από τις ηγεσίες της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης , να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Αν δεν το μπορούν, αν δεν αντέχουν να αποχωριστούν τις καρέκλες τους ,πολύ γρήγορα θα αντιληφθούν ότι και οι πολίτες και η ιστορία θα φανούν αμείλικτες απέναντι τους. Ο χρόνος για τα μικροκομματικά και προσωπικά παιγνίδια τους τελειώνει. Κι όταν θα το αντιληφθούν θα είναι πολύ αργά για όλους…
ΤΟ ΒΗΜΑ
