Τα φέουδα, οι βαρονίες, οι «φαμίλιες» και τα τζάκια ζουν και βασιλεύουν στην κεντροδεξιά παράταξη και εν πολλοίς καθορίζουν και τις εσωκομματικές ισορροπίες. Η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας πριν από εννέα μήνες δεν επέφερε δραματικές αλλαγές ως προς τη δραστηριότητά τους. Το αντίθετο συνέβη, καθώς επιβεβαιώνεται όλο και πιο συχνά ότι η Κεντροδεξιά είναι μια παράταξη όπου υφίσταται ένας ετερόκλητος συνασπισμός διαφόρων συστημάτων που έχουν ως στόχο τη νομή της κομματικής εξουσίας. Αν και καταβάλλονται από τον κ. Μητσοτάκη προσπάθειες περιορισμού των χαρακτηριστικών που προσδίδουν στη φυσιογνωμία ενός κόμματος τα φέουδα, οι πολιτικές οικογένειες και τα τζάκια, εν τούτοις το κλίμα δεν αλλάζει εύκολα.
Τα γαλάζια συστήματα εξουσίας
Κατά καιρούς έχει ακουστεί από «διανοουμένους» της Κεντροδεξιάς ο χαρακτηρισμός «κόμμα κοτζαμπάσηδων», θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τονίσουν την ύπαρξη πολλών διαφορετικών ομάδων εξουσίας που ως κυρίαρχη έκφρασή τους έχουν κάποιον κορυφαίο παράγοντα της Κεντροδεξιάς. Η ύπαρξη πολλών συστημάτων εξουσίας στο εσωτερικό της ΝΔ δημιουργεί την αίσθηση ενός «πολυμετοχικού» κομματικού σχηματισμού, όπου ανάλογα με τις συνθήκες διαμορφώνονται και οι ισορροπίες.
Αν και ο κ. Μητσοτάκης αυτή την περίοδο δεν αμφισβητείται, καθώς η ΝΔ έχει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση και προηγείται στις μετρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, εν τούτοις οι κινήσεις της ηγετικής ομάδας οριοθετούνται πολλές φορές με βάση τους εσωκομματικούς συσχετισμούς και με γνώμονα τη μη διατάραξη των συμμαχιών, άλλες εκ των οποίων είναι πιο εύθραυστες και άλλες πιο σταθερές.
Η τελευταία υπόθεση με τη δίωξη Γεωργίου για την ΕΛΣΤΑΤ και η αναταραχή που προκλήθηκε με την ομάδα των «καραμανλικών» ανέδειξαν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες στο εσωτερικό της ΝΔ. Η προσπάθεια της σημερινής ηγετικής ομάδας να μην ανοίξει μέτωπο με τους «καραμανλικούς», διότι μια σύγκρουση μαζί τους δύναται να αποβεί επιζήμια πολιτικά, είναι ενδεικτική του ρόλου που διαδραματίζει η ψυχολογία του λεγόμενου «κοτζαμπασισμού» στην πολιτική. Επίσης δείχνει πώς επηρεάζεται και η λειτουργία ενός κόμματος εις βάρος της πραγματικής εσωκομματικής δημοκρατίας.
Αυτός ο ιδιότυπος κοτζαμπασισμός λειτουργεί, όπως παραδέχονται και πολλοί στη ΝΔ, εις βάρος της ίδιας της Κεντροδεξιάς και της σημερινής της ηγεσίας, η οποία προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από το παρελθόν, καθώς μια τέτοια διαδικασία είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού είναι στο DNA της παράταξης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο κ. Μητσοτάκης, παρά το γεγονός ότι ακούγονται κατά καιρούς διάφορα σχόλια για τα σχέδια παραγόντων της Κεντροδεξιάς, επιλέγει την απαξίωση των σεναρίων περί εσωκομματικών τριβών και επικαλείται τη συσπείρωση του κόμματος, η οποία κατά τον ίδιο φτάνει στο 90%.
Η ανέφελη όμως πορεία του αρχηγού της ΝΔ περνάει μέσα από την επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων και βεβαίως από το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Και αυτό διότι, όπως εκτιμούν έμπειροι κομματικοί παράγοντες, αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν προσφύγει σε εκλογές επιλέγοντας στοχευμένες κινήσεις για να κατευνάσει την αυξημένη λαϊκή δυσαρέσκεια, θα αρχίσει η εσωκομματική μουρμούρα στη ΝΔ.
Το μέτωπο με τους «καραμανλικούς»
Ο κ. Μητσοτάκης σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον θέλει αναπόφευκτα στέρεους συμμάχους και η μόνη σταθερά στο εσωκομματικό σύστημα της ΝΔ, όπως παραδέχονται και «μητσοτακικοί», είναι οι «καραμανλικοί». Γι’ αυτό και ο πρόεδρος της ΝΔ επέλεξε στο θέμα της ΕΛΣΤΑΤ να κρατήσει αποστάσεις και να μην… αδειάσει τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Η Ντόρα Μπακογιάννη έχει επισημάνει ότι μέσω της συμμαχίας του με τους «καραμανλικούς» εδραιώνεται στην εξουσία, παρά τις εισηγήσεις διαφόρων ακόμη και για διαγραφές.
Ουσιαστικά μια μελλοντική διάρρηξη των σχέσεων με τους «καραμανλικούς» σημαίνει αυτόματα και αποδυνάμωση του αρχηγικού ιμπέριουμ του κ. Μητσοτάκη που, κατά την παραδοχή ιστορικών στελεχών της παράταξης, δεν μπορεί να ελπίζει στην πραγματική στήριξη από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
«Οι «σαμαρικοί» θα είναι οι πρώτοι που θα τραβήξουν το χαλί στον Μητσοτάκη όταν έρθει η ώρα» λένε τα ίδια στελέχη που επισημαίνουν την κινητικότητα που αναπτύσσει στο παρασκήνιο ο κ. Σαμαράς, ο οποίος θα θεωρήσει «αιτία πολέμου» αν η σημερινή ηγεσία αποστασιοποιηθεί από την πολιτική των δυόμισι χρόνων που ήταν στην πρωθυπουργία.
Μπορεί να κυκλοφορούν διάφορα περί των προθέσεων του κ. Σαμαρά να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει ρόλο στην ΕΕ (π.χ., στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ στα μέσα του 2017), αλλά οι πιο μυημένοι δεν παραγνωρίζουν ότι η πραγματική στόχευση του πρώην πρωθυπουργού είναι να διαδραματίσει εκ νέου κεντρικό ρόλο, με ό,τι αυτό σημαίνει και με φόντο και την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Οι φιλοδοξίες Αβραμόπουλου και Ντόρας
Ομως το Προεδρικό Μέγαρο έχει ως μελλοντικό στόχο και ο κοινοτικός επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος που εσχάτως λέγεται ότι έχει συμμαχήσει με τον κ. Μητσοτάκη. Κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στα γραφεία του κόμματος οι κ.κ. Μητσοτάκης και Αβραμόπουλος επισημοποίησαν επί της ουσίας την πολιτική τους συμμαχία, με τον πρώτο να ζητεί την πολιτική στήριξη και συνδρομή του δευτέρου, ειδικά όταν γίνει κυβέρνηση η ΝΔ.
Ο κ. Αβραμόπουλος που έχει σε εγρήγορση τον μηχανισμό του μεταδίδεται από διάφορα εγχώρια κέντρα ότι θέλει μια… πολιτική ρεβάνς και, αν δεν υπάρξουν συνθήκες να γίνει πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας, να διεκδικήσει αυτό που στερήθηκε το 2015 από τον κ. Τσίπρα, δηλαδή την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Η στρατηγική Αβραμόπουλου παρακολουθείται με ιδιαίτερη προσοχή από την κυρία Μπακογιάννη, η οποία δεν έχει αποκαταστήσει πολιτικές σχέσεις με τον επίτροπο, σε αντίθεση με τον αδελφό της, ενώ ρίχνει το βάρος της στον υιό της Κώστα Μπακογιάννη.
Η συντονίστρια Εξωτερικών και Αμυνας της ΝΔ, πέρα από τον ρόλο «ειρηνοποιού» που παίζει κατά καιρούς για να σβήνει πολιτικές φωτιές, έχει ως μέλημά της να διαμορφώσει τις συνθήκες για τη μετάβαση του υιού της από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας στην κεντρική σκηνή.
Ηδη στο παρασκήνιο έχει ξεκινήσει η προεργασία για την υποψηφιότητα Μπακογιάννη για τον Δήμο Αθηναίων (λέγεται ότι με την υποψηφιότητα για τον πρώτο δήμο της χώρας φλερτάρει και η Ολγα Κεφαλογιάννη), με την πρώην υπουργό, η οποία έχει κατά καιρούς ενστάσεις με τον αδελφό της σε κεντρικά ζητήματα, να κινείται με μεθοδικότητα.
Δίαυλος Ντόρας με Καραμανλή
Στο κλίμα αυτό η κυρία Μπακογιάννη δεν θεωρεί ότι βοηθάει τη ΝΔ αλλά και ευρύτερα την οικογένεια Μητσοτάκη η έναρξη μιας περιόδου καχυποψίας με την οικογένεια Καραμανλή και διατηρεί ανοιχτό τον δίαυλο επικοινωνίας με τον πρώην πρωθυπουργό.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία της ΝΔ, μετά τα όσα έγιναν με την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, επέλεξε να δείξει ότι αποτελεί συνέχεια της κυβέρνησης Καραμανλή και ουσιαστικά θύμισε τον βασικό μέτοχο. «Η ΝΔ αγωνίστηκε για το ασυμβίβαστο εργολάβων – προμηθευτών και ιδιοκτητών καναλιών και τον αγώνα αυτόν δεν τον εγκαταλείπει, θα τον συνεχίσει υπέρ του δημοσίου συμφέροντος» επισημάνθηκε με δημόσια ανακοίνωση, μια κίνηση που μόνο τυχαία δεν ήταν για το εσωκομματικό παιχνίδι των συσχετισμών.
Εκ των πραγμάτων όμως συγκρούονται οι φιλοδοξίες του υιού της και του βουλευτή Σερρών, του Κώστα Καραμανλή, υιού του πρώην υπουργού Αχιλλέα Καραμανλή, που έχει αρχίσει και αποκτά επιρροή στην ΚΟ και κυρίως σε τμήμα του κομματικού μηχανισμού.
Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η απόφαση του πρώην πρωθυπουργού να μην επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή, παρά τα διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν για την ανάγκη ίδρυσης νέου κόμματος με αρχηγό τον ίδιο, ενισχύει το σχέδιο για ενδυνάμωση του βουλευτή Σερρών, οι μετοχές του οποίου σταδιακά αυξάνονται. Οι «καραμανλικοί», όπως π.χ. οι Ευριπίδης Στυλιανίδης, Γιώργος Βλάχος, Λευτέρης Ζαγορίτης, Βαγγέλης Αντώναρος κ.ά., ομνύουν πίστη και υποταγή στον πρώην πρωθυπουργό, όμως υπάρχουν στελέχη που ήδη στηρίζουν τον νεότερο Καραμανλή στη λογική της ανανέωσης.
Η στάση και οι προθέσεις Μεϊμαράκη
Κρίσιμος παράγοντας στο γαλάζιο παιχνίδι των συσχετισμών είναι ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ Βαγγέλης Μεϊμαράκης, με τον οποίο επίσης η κυρία Μπακογιάννη διατηρεί τακτική επικοινωνία, εν αντιθέσει με τον αδελφό της.
Ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε μαζί του, αλλά οι διαφορές υπάρχουν, παρότι για λόγους πολιτικής στρατηγικής τηρούνται χαμηλοί τόνοι από τον κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος έχει με την ισχυρή κομματική του ομάδα ανοικτή γραμμή με την ισχυρή τάξη των «καραμανλικών».
Πολλοί ζητούν από τον κ. Μεϊμαράκη να παρεμβαίνει με μεγαλύτερη ένταση σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν και τη στρατηγική της ΝΔ, ενώ ο ίδιος φέρεται αποφασισμένος να κάνει αισθητή την παρουσία του λίαν συντόμως, αν και δεν υπάρχει ενδεχόμενο να αναλάβει κεντρικό ρόλο υπό τον κ. Μητσοτάκη.
Σχεδιασμοί στελεχών
Συμμαχίες, φιλοδοξίες και «τρίγωνα»

Αυτή την περίοδο υπάρχει ένα εσωκομματικό «τρίγωνο» που πυροδοτεί σχόλια, όπως είναι αυτό των «καραμανλικών», των υποστηρικτών του κ. Μεϊμαράκη και της κομματικής ομάδας του Απόστολου Τζιτζικώστα.

Αυτές οι τρεις ομάδες έχουν κοινά σημεία επαφής, αν και διαθέτουν διαφορετική στρατηγική και στόχευση.

Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας (διατηρεί συμμαχία με τον πρώην γραμματέα της ΝΔ Ανδρέα Παπαμιμίκο –κουμπάρο του κ. Στυλιανίδη) συναντήθηκε πρόσφατα με τον κ. Μητσοτάκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων. Οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τζιτζικώστας είναι σε καθεστώς εκεχειρίας, αφού λέγεται ότι ο δεύτερος δεν έχει κρύψει τις αρχηγικές του βλέψεις, αλλά η υλοποίηση ενός σχεδίου για τη δημιουργία ενός καθαρόαιμου δεξιού κόμματος έχει πολλά στάδια.
Οι συμμαχίες είναι ευκαιριακές και υπό αυτό το πρίσμα αξιολογείται με ενδιαφέρον και το πώς κινούνται δύο βασικοί πόλοι, οι δύο αντιπρόεδροι του κόμματος, ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Αδωνις Γεωργιάδης. Το τελευταίο διάστημα έχουν ανέβει πάρα πολύ οι μετοχές Χατζηδάκη, ο οποίος έχει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στα εσωτερικά της ΝΔ και οι θέσεις του σε αρκετά σημαντικά θέματα επικρατούν.
Σταδιακά αρχίζει να αυτονομείται πολιτικά, χωρίς να δίνει λαβή για περαιτέρω σχόλια, ο κ. Γεωργιάδης, αν και κεντροδεξιά στελέχη θεωρούν ότι μελλοντικός στόχος του θα ήταν να ηγηθεί ενός σκληρού κόμματος της Δεξιάς. Ο κ. Γεωργιάδης διατηρεί καλή σχέση με τον κ. Μητσοτάκη, ενώ παραμένει ο πιο τακτικός συνομιλητής του κ. Σαμαρά και διαθέτει μια σκληρή και δυνατή ομάδα στο κόμμα.
Ρόλο και ισχύ έχουν διάφοροι βαρόνοι όπως ο Μάκης Βορίδης, που ηγείται ενός τμήματος της καθαρής Δεξιάς στο κόμμα, ο Νίκος Δένδιας κ.ά., ενώ κινούνται για ενίσχυση της δύναμής του και μέλη ιστορικών οικογενειών της Κεντροδεξιάς, όπως η κυρία Κεφαλογιάννη, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Ο Χρίστος Δήμας κ.ά.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ