Για τα λιγότερο έξυπνα πουλιά δεν έχω πληροφορίες. Τα έξυπνα πουλιά όμως πιάνονται από τη μύτη.
Και στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών πιάστηκαν από τη μύτη όλοι.
Πρώτον, η κυβέρνηση. Αν επικυρωθεί η διαδικασία από το ΣτΕ, θα πρέπει να βρει τρόπο να κλείσει τρία κανάλια ως το τέλους του χρόνου.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Παππά. Στη θέση του θα παρακαλούσα να ακυρώσει το ΣτΕ τη διαδικασία, να γλιτώσω την ταλαιπωρία με τα ποινικά και τα αστικά που θα με κυνηγούν.
Δεύτερον, οι νικητές του διαγωνισμού. Με τον ανόητο ανταγωνισμό τους εκτόξευσαν το τίμημα σε ποσά που είτε δεν θα βρουν είτε θα μετατραπούν σε ζημιογόνες επιχειρήσεις με το καλημέρα.
Ιδίως οι νέοι. Σημειώνω, ας πούμε, πως αν δώσει 73,9 εκατομμύρια για την άδεια ο Μαρινάκης, θα χρειαστεί σχεδόν άλλα τόσα σε βάθος τριετίας για να φτιάξει κανάλι.
Θα αναγκαστεί, δηλαδή, να κάνει μια συνολική επένδυση 150 περίπου εκατομμυρίων για μια αγορά 180 εκατομμυρίων χωρίς προοπτικές αύξησης στο προσεχές μέλλον. Μακάρι να τα έχει ο άνθρωπος…
Τρίτον, οι χαμένοι του διαγωνισμού. Εκείνοι, δηλαδή, που προσήλθαν είτε για να βοηθήσουν στην αύξηση του τιμήματος (το είπε ο Ι. Σαββίδης) είτε επειδή νόμιζαν ότι τα έχουν βρει με την κυβέρνηση και θα πάρουν την άδεια «αέρα» σε βάρος των άλλων.
Τώρα ο Alpha και το Star τρέχουν!
Πολύ λυπάμαι, αλλά κανείς από τους εμπλεκομένους δεν κατάλαβε πού πάει η υπόθεση –πλην ίσως του Σκάι, που το πάλεψε καθαρά κι ωραία.
Οι υπόλοιποι επιβεβαίωσαν απλώς την παλαιά υποψία του Οσκαρ Γουάιλντ ότι η εξυπνάδα και ο πλούτος δεν επικαλύπτονται απαραιτήτως.
Φυσικά εδώ που φτάσαμε υπάρχουν ακόμη οδοί διαφυγής.
Η συνταγματική νομιμότητα και η ομαλότητα μπορούν να αποκατασταθούν είτε από το ΣτΕ και την Ευρωπαϊκή
Επιτροπή είτε μετά τις εκλογές από τη ΝΔ.
Σε ό,τι αφορά το ΣτΕ η απόφασή του είναι λογικά προφανής. Δεν υπάρχει έγκυρος και έγκριτος νομικός σε ολόκληρη την επικράτεια που να μην έχει αποφανθεί ότι η διαδικασία είναι εξόφθαλμα αντισυνταγματική.
Εξαίρεση αποτελεί ο νομικός παραστάτης της κυβέρνησης Ι. Μαντζουράνης, ο οποίος, είναι αλήθεια, προέρχεται από τη σχολή Κουτσόγιωργα και Κοσκωτά –άρα μπορεί να γνωρίζει καλύτερα…
Ακόμη περισσότερο που, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος του ΣτΕ Ν. Σακελλαρίου, αν και απόφοιτος του Λεοντείου, φέρεται ως «προκοπιστής» και οπαδός της κυβερνητικής προσπάθειας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα για τη συνταγματικότητα της διαδικασίας αλλά θα αποφανθεί για ζητήματα ευρωπαϊκού δικαίου και ελευθερίας ανταγωνισμού. Τα κλειστά ολιγοπώλια συνήθως δεν της αρέσουν.
Αν το ΣτΕ σαλτάρει ή «προκοπίσει» και αποφανθεί υπέρ του διαγωνισμού, η κυβέρνηση θα πανηγυρίσει και η υπόθεση θα πάρει παράταση για μετά τις εκλογές.
Η ΝΔ έχει δεσμευθεί σε τρία πράγματα.
Πρώτον, ότι δεν αναγνωρίζει τη διαδικασία, συνεπώς ούτε το αποτέλεσμά της.
Δεύτερον, ότι θα ακυρώσει αμέσως τον νόμο Παππά και θα αποκαταστήσει τον ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου
Ραδιοτηλεόρασης.
Τρίτον, ότι θα αναθέσει στο ΕΣΡ να κάνει νέο διαγωνισμό για περισσότερες άδειες (όσες επιτρέπει το τεχνολογικό φάσμα, δηλαδή πάνω από δέκα), με νέες προϋποθέσεις συμμετοχής και με χαμηλότερο σταθερό τίμημα.
Η λογική της είναι να πάρει λιγότερα από πολλούς παρά περισσότερα από τη δημιουργία ενός ολιγοπωλίου.
Περιέργως, η εκτόξευση του τιμήματος διευκολύνει τη ΝΔ. Υπέρ ενός νέου διαγωνισμού θα ταχθούν όχι μόνο όσοι προσδοκούν νέες άδειες αλλά και όσοι θα θέλουν να μειώσουν το εξωφρενικό τίμημα που έδωσαν χθες.
Μόνο τότε θα προκύψει ένα υγιές και ανταγωνιστικό τηλεοπτικό τοπίο. Ολοι θα έχουν πληρώσει τα ίδια, όλοι θα εκπέμπουν ελεύθερα και τους νικητές θα τους κρίνει ο κόσμος –όχι ο Παππάς…
Ευγνωμοσύνη
Οσοι απορούν για ποιον λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχθηκε να ενημερωθεί από έναν αμφιλεγόμενο υπουργό για μια αμφιλεγόμενη διαδικασία, η συνταγματικότητα της οποίας δεν έχει ακόμη κριθεί, δεν χρειάζεται να απορούν.
Αφενός επειδή η ιστορία έχει κριθεί. Η Ελλάδα εκτροχιάστηκε και χρεοκόπησε το διάστημα 2004-2010. Οταν κυβέρνησαν και οι δύο, άρα ευθύνονται και οι δύο.
Αφετέρου επειδή η συνεχής αναψηλάφηση της υπόθεσης δεν συμφέρει ούτε τον Καραμανλή ούτε τον Παπανδρέου.
«Μα τι παιχνίδι παίζει ο Καραμανλής με τον Τσίπρα;». Είναι η μόνιμη επωδός και του τελευταίου νεοδημοκράτη σε όποιο σημείο της Ελλάδας έτυχε να βρεθώ.
Ευγνωμοσύνη
Οσοι απορούν για ποιον λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχθηκε να ενημερωθεί από έναν αμφιλεγόμενο υπουργό για μια αμφιλεγόμενη διαδικασία, η συνταγματικότητα της οποίας δεν έχει ακόμη κριθεί, δεν χρειάζεται να απορούν.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο Πρόεδρος φαίνεται σαφώς να προτιμά τις επιδιώξεις των υπουργών από τη συνταγματική νομιμότητα.
Αν και καθηγητής Δημοσίου Δικαίου ο ίδιος, Πρόεδρος και κυβέρνηση έχουν βρει κοινή γλώσσα. Ισως και κοινή ατζέντα.
Λογικό. Η κυβέρνηση τον έκανε Πρόεδρο. Ο Μητσοτάκης ούτε καν τον ψήφισε και μάλιστα τον απαξίωσε με δημόσια δήλωση.
Και όπως συνηθίζει να λέει κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ, «ο Προκόπης μπορεί να διαθέτει περιορισμένη αίσθηση ευθύνης αλλά έχει απεριόριστο αίσθημα ευγνωμοσύνης».
Τι κάνει ο Καραμανλής;
Το πιο ανούσιο ματς του καλοκαιριού, χειρότερο κι από εκείνο του Ολυμπιακού με κάτι Ισραηλινούς, ήταν το Καραμανλής – Παπανδρέου για το ποιος έβλαψε περισσότερο τη χώρα.
Αφενός επειδή η ιστορία έχει κριθεί. Η Ελλάδα εκτροχιάστηκε και χρεοκόπησε το διάστημα 2004-2010. Οταν κυβέρνησαν και οι δύο, άρα ευθύνονται και οι δύο.
Ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη; Θα το βρουν οι ιστορικοί. Τελεία.
Αφετέρου επειδή η συνεχής αναψηλάφηση της υπόθεσης δεν συμφέρει ούτε τον Καραμανλή ούτε τον Παπανδρέου.
Και ο μεν Παπανδρέου φαίνεται να διεκδικεί το ακαταλόγιστο. Διέσπασε το κόμμα του, έμεινε εκτός Βουλής και περιφέρει μη ακουόμενος τα παράπονά του με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας.
Αλλά ο Καραμανλής; Αφού κατέφυγε προνοητικά στη σιωπή επί έξι και πλέον χρόνια, τι του ήλθε τώρα να αναζητεί και μάλιστα δι’ αντιπροσώπων μια αμφιλεγόμενη δικαίωση; Δικαίωση σε ποιο πράγμα και για ποιον σκοπό;
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει αρχίσει να σπαταλά επικίνδυνα ένα κεφάλαιο παραταξιακής συμπάθειας που με αυτοσυγκράτηση συσσώρευσε τόσα χρόνια.
«Μα τι παιχνίδι παίζει ο Καραμανλής με τον Τσίπρα;». Είναι η μόνιμη επωδός και του τελευταίου νεοδημοκράτη σε όποιο σημείο της Ελλάδας έτυχε να βρεθώ.
Θεωρώ τον Καραμανλή αρκετά έξυπνο για να μην καταλαβαίνει το κακό που κάνει στον εαυτό του.
Και ο λόγος είναι απλός. Ακόμη και για τον πιο μετριοπαθή οπαδό της ΝΔ ο εχθρός σήμερα είναι ο Τσίπρας, όχι ο Παπανδρέου.
Θέλουν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ με κάθε τρόπο και γι’ αυτό δεν δέχονται να δοθεί από την παράταξή τους η παραμικρή χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Κανέναν δεν ενδιαφέρουν οι λογαριασμοί του 2009 ή του 2010, τι έκανε και τι δεν έκανε ο Γεωργίου.
Πάνω σε αυτό το ζήτημα κρίθηκε η εκλογή αρχηγού της ΝΔ απορρίπτοντας κατηγορηματικά οιαδήποτε «συνεννόηση» με την κυβέρνηση. Και σε αυτό υπερτερεί καθοριστικά ο Μητσοτάκης: εκφράζει το κατηγορηματικό «φύγετε!» –αν και λίγο πιο ήπια από το ζητούμενο…
Την ίδια στιγμή που ορισμένοι «καραμανλικοί» τσακώνονται για την ΕΛΣΤΑΤ και παραμένουν όχι μόνο άφωνοι στην πολιτική αντιπαράθεση αλλά και συνομιλητές του Παυλόπουλου.
Και ακόμη περισσότερο όταν ο ίδιος ο Καραμανλής είναι παγκοσμίως ο μοναδικός βουλευτής αντιπολίτευσης ο οποίος δεν έχει μιλήσει ποτέ εναντίον της κυβέρνησης που αντιπολιτεύεται!..
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
