Τον περασμένο Φεβρουάριο ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αποκάλυψε τα νέα σχέδιά του για το κλείσιμο του κολαστηρίου του Γκουαντάναμο, όπου εκατοντάδες άνθρωποι, τρομοκράτες και αθώοι, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή και πέθαναν στο όνομα του αμερικανικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Την περασμένη εβδομάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέδωσαν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 15 κρατουμένους από το Γκουαντάναμο, στη μεγαλύτερη μαζική απελευθέρωση φυλακισμένων που έχει διαταχθεί από τον Ομπάμα. Μέσα σε μία μόλις ημέρα ο πληθυσμός της φυλακής μειώθηκε κατά ένα πέμπτο, φθάνοντας πλέον «μόνο» τους 61 κρατουμένους. Γιατί όμως ο αμερικανός πρόεδρος, παρά τα όσα διακήρυσσε ήδη από την αρχή της πρώτης θητείας του, δεν έχει καταφέρει να κλείσει ακόμη το Γκουαντάναμο;
«Στους σκοτεινούς διαδρόμους του Αμπού Γκράιμπ και των κελιών κράτησης του Γκουαντάναμο, διακινδυνεύουμε τις πιο πολύτιμες αξίες μας» δήλωνε ο Ομπάμα. Το κλείσιμο του Γκουαντάναμο θα ήταν μία από τις σημαντικότερες κινήσεις του νέου προέδρου προκειμένου να αποστασιοποιηθεί από την περίοδο διακυβέρνησης του Τζορτζ Μπους του νεότερου. Τη δεύτερη κιόλας ημέρα της προεδρίας του, ο Ομπάμα εξέδωσε προεδρικό διάταγμα για το κλείσιμο του Γκουαντάναμο μέσα σε διάστημα ενός έτους. Παρ’ όλα αυτά, 14 χρόνια μετά τη δημιουργία του, το 2002, το διαβόητο κέντρο κράτησης στην αμερικανική ναυτική βάση της Κούβας συνεχίζει να λειτουργεί, κοστίζοντας στους αμερικανούς φορολογουμένους 445 εκατομμύρια δολάρια, μόνο το περασμένο έτος.
Τρεις λόγοι για την ασυνέπεια του Ομπάμα
Στο απόγειο της λειτουργίας του, το Γκουαντάναμο «φιλοξενούσε» 779 κρατουμένους. «Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει καταφέρει ως σήμερα να κλείσει το Γκουαντάναμο οφείλεται σε πολλούς λόγους» είπε μιλώντας στο «Βήμα» ο Αλμπέρτο Μόρα, συνεργάτης του Κέντρου Καρ για την Πολιτική των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και πρώην νομικός σύμβουλος του αμερικανικού υπουργείου Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος το 2001 πρωτοστάτησε στις προσπάθειες τερματισμού των βασανιστηρίων και των σκληρών ανακριτικών μεθόδων στο Γκουαντάναμο.
«Ενας από αυτούς είναι η γενικευμένη αντίδραση από μέρους των Ρεπουμπλικανών για οποιαδήποτε πρωτοβουλία του Ομπάμα, όχι μόνο για το Γκουαντάναμο, αφού δεν θέλουν να του χαρίσουν καμία πολιτική νίκη. Το θέμα του Γκουαντάναμο χαρακτηρίζεται από μεγάλη πόλωση και πολλοί, Ρεπουμπλικανοί και μη, πιστεύουν ότι η διατήρησή του συμβολίζει την αμερικανική σταθερότητα και αποφασιστικότητα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» μας εξήγησε. Και προσέθεσε: «Επιπλέον, για τον πρόεδρο Ομπάμα το κλείσιμο του Γκουαντάναμο είχε σχετικά χαμηλότερη προτεραιότητα σε σχέση με άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή του Obamacare και η έξοδος από την οικονομική κρίση».
Τραμπ: «Θα το ξαναγεμίσω με κακούς τύπους»
Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ έχει δεσμευτεί να κρατήσει το Γκουαντάναμο ανοιχτό και να το «γεμίσει με κακούς τύπους». Οπως αναφέρει απόρρητο έγγραφο που δημοσιοποίησε το αμερικανικό CNN, αυτοί θα περιλαμβάνουν αμερικανούς υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους –κάτι που σύμφωνα με τους αντιπάλους του Τραμπ πιθανώς να σημαίνει και αθώους αμερικανούς μουσουλμάνους. «Η αμερικανική κυβέρνηση απέτυχε στα εξής: να αποφασίσει για το Γκουαντάναμο με κριτήρια εξωτερικής πολιτικής και εθνικού συμφέροντος και όχι με καθαρά πολιτικά κριτήρια και να αναγνωρίσει το κόστος της διατήρησής του, συμπεριλαμβανομένου του συμβολικού και πραγματικού οφέλους για τη στρατολόγηση ατόμων από την Αλ Κάιντα και μεταγενέστερα το Ισλαμικό Κράτος» κατέληξε ο κ. Μόρα.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Είδε την κόρη του 14 ετών κορίτσι
Ο Αμπντέλ Μαλίκ Γουαχάμπ αλ Ραχάμπι, από την Υεμένη, ήταν ένας από τους πρώτους είκοσι κρατουμένους που μεταφέρθηκαν αλυσοδεμένοι με κουκούλες στο Γκουαντάναμο, στις 11 Ιανουαρίου 2002. Εμεινε εκεί μέχρι τον περασμένο Ιούνιο, όταν μεταφέρθηκε στο Μαυροβούνιο, όπου του δόθηκε πολιτικό άσυλο. Παρότι ποτέ δεν του απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες, οι αμερικανικές Αρχές ανακοίνωσαν ότι συνελήφθη μαζί με μια ομάδα 30 σωματοφυλάκων του Οσάμα μπιν Λάντεν. Κατηγορήθηκε επίσης για συμμετοχή στον σχεδιασμό των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. «Περίμενε πάνω από 14 χρόνια για να ξανασυναντήσει τη σύζυγο και την κόρη του. Είμαστε ευτυχείς που επιτέλους απελευθερώθηκε» δήλωσε ο δικηγόρος του. Ολο αυτό το διάστημα, ο Ραχάμπι είχε δει μόλις λίγες φορές την κόρη του μέσω Skype. Οταν συνελήφθη, εκείνη ήταν μόλις τριών μηνών. Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου ανακοίνωσε ότι δέχθηκε τον Ραχάμπι, όπως και ακόμη έναν πρώην κρατούμενο από το Γκουαντάναμο τον Ιανουάριο, για ανθρωπιστικούς λόγους και ότι αυτό «δεν θα επιβαρύνει τους φορολογουμένους».
«Λεία» κυνηγών επικηρυγμένων
Ο 49χρονος Σακέρ Ααμέρ ήταν ο τελευταίος βρετανός υπήκοος που απελευθερώθηκε έπειτα από 13 χρόνια κράτησης στη φυλακή του Γκουαντάναμο, τον Οκτώβριο του 2015. Ο σαουδαραβικής καταγωγής Ααμέρ συνελήφθη στο Αφγανιστάν από κυνηγούς επικηρυγμένων, οι οποίοι τον παρέδωσαν στους Αμερικανούς τον Δεκέμβριο του 2001. Εμεινε στο Γκουαντάναμο 13 χρόνια, χωρίς να του απαγγελθούν επίσημα κατηγορίες. Το Λονδίνο είχε επανειλημμένα ζητήσει την απελευθέρωσή του. Πατέρας τεσσάρων παιδιών, ο Ααμέρ κατήγγειλε ότι όσο κρατείτο στο Γκουαντάναμο, υποβαλλόταν σε φριχτά βασανιστήρια, έμεινε στην απομόνωση για 360 ημέρες και ήρθε αντιμέτωπος με περίπου 200 ανακριτές. Δεν σταμάτησε ποτέ να δηλώνει αθώος και να αποκηρύσσει κάθε μορφή βίας. «Πώς δίνεις στον εαυτό σου το δικαίωμα να ζεις σε αυτή τη χώρα με αυτούς τους ανθρώπους, να προσποιείσαι ότι είσαι φυσιολογικός και μετά να βγαίνεις στον δρόμο για να σκοτώσεις;» δήλωσε τον Δεκέμβριο του 2015 στην «Daily Mail», καταγγέλλοντας τους εξτρεμιστές που ζουν στη Βρετανία.
Υστατο όπλο οι απεργίες πείνας
Ο Ομπαϊντουλάχ από το Αφγανιστάν είναι ένας από τους 15 κρατουμένους που μεταφέρθηκαν, προ ολίγων ημερών, από το Γκουαντάναμο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ο 36χρονος συνελήφθη το 2002 στην επαρχία Χοστ του Αφγανιστάν. Από τον Οκτώβριο του 2002 εκρατείτο χωρίς να του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Μεταξύ του Φεβρουαρίου και του Ιουλίου του 2013 ο Ομπαϊντουλάχ έκανε πολυήμερες απεργίες πείνας. «Οι Αμερικανοί ήρθαν ενώ εγώ και η οικογένειά μου κοιμόμασταν στο σπίτι μας. Ημουν 19 ετών. Ακουσα θορύβους και οι στρατιώτες με ξύπνησαν. Ημουν πολύ μπερδεμένος για το τι συμβαίνει, αλλά κάναμε ό,τι μας είπαν. Παρότι δεν αντιστεκόμουν, με έδεσαν χειροπόδαρα με πλαστικές χειροπέδες. Μετά έβαλαν μια κουκούλα στο κεφάλι μου και με υποχρέωσαν να καθίσω επί ώρες κοιτώντας έναν τοίχο. Το πλαστικό έκοψε τα χέρια μου και ήταν δύσκολο να κάθομαι για τόσο μεγάλο διάστημα. Ετρεμα για το τι μπορούσε να μου συμβεί» είπε ο ίδιος το 2010.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
