Ολοι σχεδόν οι εκλογικοί νόμοι που έχουν ισχύσει στην Ελλάδα ήταν καλπονοθευτικοί. Διακρίνονται από την ιδιότητά τους να μετατρέπουν τη μειοψηφία σε πλειοψηφία αλλά και το αντίστροφο. Χαρακτηριστικό όσο και εντυπωσιακό παράδειγμα ο νόμος που ίσχυσε στις εκλογές του 1956. Η ΕΡΕ, με λιγότερες ψήφους, κατάφερε, εφαρμόζοντας ένα σύστημα που έμεινε στην Ιστορία ως «τριφασικό», να κυβερνήσει έχοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το τριφασικό σύστημα, που κανένα κόμμα δεν τόλμησε να χρησιμοποιήσει έκτοτε, ήταν το αβγό του Κολόμβου. «Κατά σύμπτωσιν» η ΕΡΕ, κυρίαρχη του παιχνιδιού, σε όποιον νομό πλειοψηφούσε έπαιρνε όλες τις έδρες, αποκλείοντας τους αντιπάλους της. Στις εκλογικές περιοχές όπου μειοψηφούσε μοιράζονταν οι έδρες στα κόμματα με ένα σύστημα αναλογικό.
Το τριφασικό σύστημα μοιάζει να ξύπνησε τότε τον λαό και δεν εφαρμόστηκε ποτέ πλέον. Το διαδέχθηκαν εκλογικά συστήματα που στηρίχθηκαν λίγο-πολύ σε μια άτυπη συναίνεση των μεγαλυτέρων κυρίως κομμάτων, υιοθετώντας τη γραμμή «όποιος έχει το μαχαίρι, κόβει και το πεπόνι». Στο πρόσφατο παρελθόν, η Βουλή ψήφισε εκλογικά συστήματα φανερής σκοπιμότητας. Θύμα της ευφυΐας των μυστικών συμβούλων των κομμάτων για τα εκλογικά έπεσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Εν όψει των εκλογών του 1989, οι επιτελείς του ΠαΣοΚ, με επικεφαλής τον Ακη Τσοχατζόπουλο, κατασκεύασαν έναν εκλογικό νόμο που εμπόδισε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός. Χρειάστηκε να λάβει το 47% των ψήφων για να κερδίσει 150 βουλευτές! Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της μεθόδευσης αρκεί να σημειωθεί ότι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την κυβέρνηση έχοντας ψηφισθεί από το 36% του εκλογικού σώματος.
Στην παρούσα φάση της πολιτικής ιστορίας μας, όσο περισσότερο οι μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν να αλλάζουν και να μεταφέρουν την εξουσία στην «επάρατο Δεξιά», τόσο θα πληθαίνουν οι προσπάθειες των ενδιαφερομένων το εκλογικό σύστημα να αλλάξει «για το καλό της Ελλάδας».
Στις μέρες μας εξάλλου, το εκλογικό σύστημα τείνει να μετατραπεί σε πολιτικό εργαλείο όχι μόνο για αξιοποίηση στις κάλπες, αλλά και για αξιοποίηση στην καθημερινή πολιτική ζωή. Κουβέντα να γίνεται.
Αλλά το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Απαξ και αρχίζει η πολυλογία περί εκλογών και δη του εκλογικού συστήματος, οι εκλογές έρχονται. Το φως στο βάθος του τούνελ είναι από τους προβολείς του τρένου που καταφθάνει.
