Στροφή Μητσοτάκη στις λαϊκές περιοχές

Να αποκτήσει ερείσματα σε λαϊκές περιοχές, όπου η κοινωνική και οικονομική διαστρωμάτωση του πληθυσμού φαίνεται πως παραμένει εκ των βασικών κριτηρίων επιλογής κόμματος, θα επιχειρήσει από εδώ και πέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο πρόεδρος της ΝΔ έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία να ανατρέψει την υπεροχή που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στις υποβαθμισμένες περιοχές αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου το κόμμα είχε πρόβλημα.

Πριν από λίγο καιρό ένας εκ των συνομιλητών του κ. Μητσοτάκη του είπε σε μια συνάντησή τους: «Πρέπει να πας, χωρίς κάμερες και δημοσιογράφους, σε 2-3 σπίτια λαϊκών περιοχών και να καθήσεις μαζί τους. Να μείνεις ώρα, να φας μαζί τους και να συζητήσεις τα προβλήματά τους, ποια είναι η καθημερινότητά τους». Ο ίδιος ενστερνίστηκε, όπως φαίνεται από τον σχεδιασμό του, τη φιλική παρατήρηση και αποφάσισε να εντείνει τις προσπάθειες να προσεγγίσει λαϊκά και χαμηλά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα.

Στόχος του είναι να πείσει την κοινωνία ότι η ΝΔ δεν ενδιαφέρεται για την αμιγώς ταξική ψήφο όσων εξακολουθούν και έχουν έναν ανεκτό τρόπο ζωής και θέλει να αναδείξει τις συνέπειες που έχει και για τους αδύναμους (π.χ., όπως με τη μείωση των συντάξεων και την περικοπή του ΕΚΑΣ κ.ά.) και τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Θα επιδιώξει να περάσει το μήνυμα ότι η ΝΔ δεν είναι κόμμα της ελίτ, ασπαζόμενος ουσιαστικά την άποψη που εκφράζει ο ισχυρός «καραμανλικός» παράγοντας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και η «λαϊκή Δεξιά», που θεωρούν επιτακτική ανάγκη να ξαναπιάσει το κόμμα το νήμα με τις κατηγορίες των πολιτών που εξέφραζε παλαιότερα.

Το ζήτημα είναι πώς αυτή η προσέγγιση που ξεκίνησε –ήδη έχει επισκεφθεί περιοχές όπως το Μενίδι, το Περιστέρι, το Κερατσίνι, ο Ασπρόπυργος κ.ά. –θα έχει χειροπιαστά αποτελέσματα. Παράλληλα επενδύει πολλά και στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει με τη δράση «Κανένας στο περιθώριο», όπου κεντρικά μέλη του κόμματος, υπό τον γραμματέα του Λευτέρη Αυγενάκη, συναντώνται καθημερινά με ΜΚΟ και φορείς που αναλαμβάνουν κοινωνικές πρωτοβουλίες για την ανακούφιση των ευπαθών κατηγοριών.

Στο εσωτερικό της ηγεσίας έγιναν πολύωρες συσκέψεις για το πώς θα προσεγγίσει η ΝΔ τις ομάδες των πολιτών που είτε είχαν σχέση μαζί της και απομακρύνθηκαν είτε ήταν ιδεολογικά απέναντι. Η κυρίαρχη άποψη ήταν ότι η ΝΔ πρέπει να ξαναμιλήσει με τον κόσμο που απώλεσε την εργασία του και να μετεξελιχθεί από κόμμα των βορείων και νοτίων προαστίων της Αθήνας ή των ακριβών περιοχών της χώρας σε έναν πολιτικό φορέα που θα έχει λαϊκές αναφορές, όπως είχε ανέκαθεν η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα.

Στις εσωτερικές αναλύσεις μεταξύ της ομάδας του κ. Μητσοτάκη, όπου συμμετείχαν οι Τάκης Θεοδωρικάκος, Γιώργος Κουμουτσάκος, Στέλιος Πέτσας, Μακάριος Λαζαρίδης, Μιχάλης Μπεκίρης, Γιάννης Οικονόμου, Νίκος Παπαθανάσης, οι αντιπρόεδροι Κωστής Χατζηδάκης και Αδωνις Γεωργιάδης κ.ά., συζητήθηκε εκτενώς πώς θα οικοδομηθεί αυτή η στρατηγική της προσέγγισης.

Πολλάκις τέθηκε το ζήτημα για το πώς απαντά το κόμμα σε συγκεκριμένα ερωτήματα, όπως π.χ. πώς θα βρουν δουλειά οι άνεργοι, πώς θα αυξηθούν τα εισοδήματα, πώς θα έλθει ανάπτυξη, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί δεξιοί ψηφοφόροι, κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι, διατηρούν αμφιβολίες για το αν η ΝΔ θα πει όχι στις απολύσεις στον δημόσιο τομέα, παρά το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει τονίσει επανειλημμένως και με έμφαση ότι δεν χρειάζεται να γίνουν.

Παρά την αρχική προσέγγιση στην ηγεσία της ΝΔ ότι η βασική επιδίωξη είναι να αποτελέσει η αξιωματική αντιπολίτευση το κόμμα της αστικής τάξης (αυτοδημιούργητων, ανθρώπων της ελεύθερης οικονομίας και αγοράς κ.ά.) στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός μεταρρυθμιστικού μετώπου που θα ενοποιήσει το φιλελεύθερο Κέντρο και θα ομογενοποιήσει την ψήφο με τη σοσιαλδημοκρατία, η στρατηγική έχει αλλάξει. Και αυτό διότι η αποκωδικοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων σε συνδυασμό με την κοινωνική διαστρωμάτωση σε συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες έπεισε τους πάντες ότι ένα αμιγώς αστικό ευρωπαϊκό μεταρρυθμιστικό κόμμα δεν μπορεί να καταστεί πλειοψηφικό έπειτα από έξι χρόνια Μνημόνιο.

Ετσι ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να υιοθετήσει απόψεις όπως της κυρίας Μπακογιάννη και του Νικήτα Κακλαμάνη για μεγαλύτερη κριτική στην ΕΕ λέγοντας προ ημερών, στη σκιά του Brexit, ότι η Ευρώπη οφείλει γενναία και ειλικρινή αυτοκριτική. Και αυτό διότι ο ευρωσκεπτικισμός και αντιευρωπαϊσμός αυξάνεται στα λαϊκά στρώματα και στις περιοχές στις οποίες στρέφει την προσοχή του ο κ. Μητσοτάκης, που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των κοινωνικά φιλελεύθερων και των λαϊκών –κοινωνικών –δεξιών.

Δεν είναι τυχαίο ότι προ ημερών προσερχόμενος στο ΕΛΚ είπε όχι στις μειώσεις των εισοδημάτων και εμμένει ότι η πρόταση (με έμφαση στα χαμηλά, 2%, πρωτογενή πλεονάσματα και στο 4% ανάπτυξη) της ΝΔ, στην οποία είχε σημαντική συνδρομή ο τομεάρχης Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, μπορεί να επανεκκινήσει την οικονομία, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας (120.000 νέες θέσεις απασχόλησης το έτος και γι’ αυτό απαιτούνται 100 δισ. ιδιωτικές επενδύσεις τα επόμενα πέντε έτη) και να αποκλιμακωθεί η ανεργία.

Επίσης, αξιοποιώντας τα όσα έγιναν πρόσφατα με τη συμφωνία με την Cosco για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, ο κ. Μητσοτάκης θα έχει, όπως εκτιμά, ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για την αδυναμία του κ. Τσίπρα να υλοποιήσει τις διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύτηκε έναντι των πιστωτών.

«Εγώ μπορώ να φέρω επενδύσεις» είναι η μόνιμη επωδός του, με το νέο αφήγημα να είναι ότι η πολιτική που προτείνει είναι πραγματικά φιλολαϊκή και μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης και αύξησης της απασχόλησης.

Στο πλαίσιο των επαφών του με ομάδες επενδυτών και με το βλέμμα στο μέλλον, ο κ. Μητσοτάκης τις επόμενες ώρες θα βρεθεί για διήμερο στο Λονδίνο, όπου στη σκιά του Brexit θα έχει συναντήσεις με επενδυτές (η αρχικά προγραμματισμένη συνάντηση με τον απερχόμενο βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον δεν θα γίνει τελικά). Στην επιστροφή, στις 6 Ιουλίου, θα κάνει στάση στη Φρανκφούρτη για να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι και θα ακολουθήσει η επίσκεψη (9-11 του μηνός) στο Ισραήλ.