Ψήφο από τα 17 φαίνεται να προτείνει η Κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Κίνηση αιφνιδιασμού διότι όχι μόνο «τα οργισμένα νιάτα» ψηφίζουν συνήθως με επαναστατικά κριτήρια αλλά διότι τα αλλά κόμματα ουσιαστικά φοβούνται να το απορρίψουν λόγω του κινδύνου της οργής των 17ρηδων.
Η υποκρισία όμως βαραίνει όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως – στον βωμό της ψηφοθηρίας και προσωπικών στόχων που ουδόλως έχει να κάνει με τα συμφέροντα της χώρας. Αμελούν να αντιληφθούν ότι η ψήφος αποτελεί δικαίωμα άλλα και υποχρέωση του πολίτη. Αποτελεί επίσης ευθύνη του πολίτη – άλλωστε η κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα είναι συνέπεια των πολιτικών αλλά και των πολιτών που τους ψήφιζαν. Ποιοι έβαζαν, για παράδειγμα, τον κ. Κομμένο στον Βουλή;
Εάν λοιπόν οι «άρχοντες» της χώρας θεωρούν ότι οι 17χρονοι έχουν την ωριμότητα να έχουν τις ευθύνες ενός πολίτη τότε ας ανοίξει αυτή η συζήτηση. Αλλά να ανοίξει ολοκληρωμένα. Εάν έχουν την κρίση να συναποφασίζουν για την πορεία της χώρας τότε θα πρέπει να έχουν δικαίωμα να οδηγούν αυτοκίνητο από τα 17, να έχουν πλήρη δικαιώματα και να μην υπάγονται σε κηδεμονία γονέων άλλα και πλήρεις συνέπειες το νομού σε όλα τα θέματα. Επίσης εάν ένας 19χρονος που συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με μια 17χρονη να μην θεωρείται ως αποπλάνηση ανηλίκου. Μια 17χρονη θα μπορεί να παντρευτεί κ.α.
Φανταστείτε όμως ένας δάσκαλος να προσβάλει ποινή δικαστηρίου για αποπλάνηση 17χρονης στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ισχυριζόμενος ότι το ελληνικό κράτος την θεωρεί ντε φάκτο ενήλικη δεδομένου ότι της έχει εκχωρήσει το δικαίωμα άλλα και την υποχρέωση να ψηφίζει.
Ας γίνει λοιπόν μια ολοκληρωμένη συζήτηση και εάν κριθεί ως δοθεί η ψήφος μαζί όμως με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη. Όλα τα άλλα είναι απλώς για την καρέκλα.
