«Τον Δεκέμβριο, τα (κεντρο)αριστερά κόμματα της Ισπανίας σημείωσαν με μικρή διαφορά μια σημαντική νίκη επί του κυβερνώντος και υπέρ της λιτότητας Λαϊκού Κόμματος του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι. Πήραν περισσότερες ψήφους και βρίσκονταν σε καλύτερη θέση για να σχηματίσουν μια κυβέρνηση. Απέτυχαν, ωστόσο, να καταλήξουν σε μια συμφωνία και έτσι πραγματοποιήθηκαν νέες εκλογές την Κυριακή. Ο Ραχόι, το κόμμα του οποίου κλονίζεται από σκάνδαλα αλλά επανέφερε σε τροχιά ανάπτυξης την οικονομία, κέρδισε. Τώρα η Ισπανία είναι αντιμέτωπη με αρκετά ακόμη χρόνια λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης». Αυτά γράφει σε άρθρο του ο Ζιλ Τρέμλετ, ανταποκριτής του «Εκόνομιστ» στην Μαδρίτη και συνεργάτης επί σειρά ετών του «Γκάρντιαν», την επαύριον της νέας εκλογικής αναμέτρησης στην Ισπανία.
Σχολιάζοντας την επικράτηση του Λαϊκού Κόμματος αλλά και το γεγονός ότι η συμμαχία Unidos Podemos δεν κατάφερε – διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις – να ξεπεράσει τους Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, ο κ. Τρέμλετ κάνει λόγο για μια αποτυχημένη επανάσταση των Αγανακτισμένων της Ισπανίας.
«Η αποκαλούμενη «Ισπανική Επανάσταση» που κήρυξαν οι Αγανακτισμένοι που εμφανίστηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις πλατείες των ισπανικών πόλεων το 2011 και η οποία στη συνέχεια εξελίχτηκε στο κόμμα των Podemos φαίνεται πως απέτυχε. Το βράδυ της Κυριακής, ήταν οι υποστηρικτές του Λαϊκού Κόμματος εκείνοι που φώναζαν «Ναι, μπορούμε» στον Ραχόι, χλευάζοντας το Podemos μέσω του διάσημου δικού του πολιτικού συνθήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο βρετανός δημοσιογράφος.
Παρότι επισημαίνει ότι ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης συνεργασίας παραμένει ιδιαίτερα δύσκολος, αυξάνοντας την αβεβαιότητα στην Ισπανία, ο κ. Τρέμλετ εστιάζει κυρίως στο «καίριο πλήγμα» που δέχτηκε το Podemos και υποστηρίζει ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης το φέρει ο επικεφαλής του κόμματος Πάμπλο Ιγκλέσιας.
«Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο νεαρός καθηγητής πολιτικών επιστημών με την κοτσίδα που σχεδόν μόνος του έκανε το κόμμα δημοφιλές, ενδέχεται να δει την ηγεσία του να αμφισβητείται», τονίζει, αναφέροντας πως αρκετοί (κεντροαριστεροί) εν δυνάμει ψηφοφόροι του Podemos προσβλήθηκαν από την σφοδρή κριτική που άσκησε επανειλημμένα ο Ιγκλέσιας κατά πρώην ηγετών των Σοσιαλιστών (όπως ο Φελίπε Γκονθάλεθ ο οποίος υπήρξε πρωθυπουργός της Ισπανίας από το 1982 έως το 1996) ενώ αρκετοί ήταν και εκείνοι που απογοητεύτηκαν από την άρνηση του να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας υπό την ηγεσία των Σοσιαλιστών και με τη στήριξη των Ciudadanos.
«To Podemos ιδρύθηκε, εν μέρει, από αντι-καπιταλιστές. Η υψωμένη, ριζοσπαστική γροθιά συχνά κυριαρχούσε στις συναντήσεις του κόμματος κατά τις πρώτες ημέρες του. Ωστόσο, αποδείχτηκε πως το κόμμα είναι ένας χαμαιλέοντας. Φάνηκε αρκετές φορές πως οι (όποιες) στρατηγικές και η αύξηση της δύναμης του επισκίασαν τις (όποιες) πολιτικές και αξίες», καταλήγει ο κ. Τρέμλετ.
