Τα θετικά και τα αρνητικά της έως τώρα διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η ήττα του Ιουλίου του 2015 που οδήγησε στο μνημόνιο, η διάσπαση που ακολούθησε, η βούληση του κόμματος να εργαστεί σε πολιτικό, οργανωτικό και προγραμματικό επίπεδο για την ολοκλήρωση της τετραετίας και η κατάθεση 26 προτάσεων για τομές, περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής Θέσεων προς την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Κεντρική Επιτροπή αναμένεται να συνεδριάσει το Σάββατο και την Κυριακή, προκειμένου να εγκρίνει τις Θέσεις, ενώ προβλέπεται ότι πέραν αυτών θα συζητηθεί και το θέμα του εκλογικού νόμου. Για το ζήτημα αυτό, η πρόταση της Επιτροπής Θέσεων προς την ΚΕ είναι υπέρ της υιοθέτησης της απλής αναλογικής.
Ένα μεγάλο μέρος από τις 68 σελίδες του κειμένου των θέσεων αναφέρεται στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εκλογική νίκη του Ιανουαρίου του 2015 και καταγράφει, ασκεί κριτική και χαράζει την μελλοντική πορεία του κόμματος και της κυβέρνησης.
Έντονα είναι επίσης και τα στοιχεία της αυτοκριτικής, ιδιαίτερα για την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης μέχρι την εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου του 2015 όπου τονίζεται ότι ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε προετοιμαστεί σωστά για να κυβερνήσει.
Για τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015, τονίζεται ότι «δεν εξέφραζε την κυβέρνηση παρ’ ότι η συμφωνία υπογράφτηκε με πραξικοπηματικούς όρους μετά από έναν άνευ προηγουμένου εκβιασμό και φέρει το ίχνος μιας εξ αρχής ασύμμετρης διαπραγμάτευσης που επικαθορίστηκε από την πρόθεση των δανειστών να συνεχιστεί αταλάντευτα η απαρέγκλιτη εφαρμογή της ίδιας πολιτικής…»
Στο κεφάλαιο για τον απολογισμό σημειώνεται με έμφαση ότι: «την περίοδο μετά την ανάληψη της εξουσίας, η ηγεσία του κόμματος δεν μπόρεσε να οργανώσει τη λειτουργία του κατά τρόπο που θα έδινε στο κόμμα την ικανότητα να έχει κρίσιμο ρόλο στην προετοιμασία της ανάληψης κυβερνητικής ευθύνης, αλλά και να συμμετάσχει καθοδηγητικά στην διακυβέρνηση.
» Αυτό εκδηλώθηκε με την έλλειψη προετοιμασίας σε κρίσιμους τομείς, όπου οι υπουργοί αυτοσχεδίασαν (επιτυχώς ή ανεπιτυχώς) είτε γιατί δεν είχαν έτοιμη ύλη είτε γιατί αδιαφόρησαν για την έτοιμη ύλη. Επίσης, το κόμμα δεν μπόρεσε στη διετή περίοδο προετοιμασίας του να συνδέσει τομείς πολιτικής με πρόσωπα, να προετοιμάσει στελέχη για την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών. Ακόμα, στην επιλογή προσώπων επικράτησαν συχνά «επικοινωνιακά» ή/και «διαπαραταξιακά» κριτήρια χωρίς ενδελεχή εξέταση των ικανοτήτων και των προσόντων.
» Η ουσιαστική παράλυση της συλλογικής λειτουργία του κόμματος, των ενδιάμεσων και των ηγετικών οργάνων του, με την Κεντρική Επιτροπή σε μεγάλο βαθμό να έχει ρόλο οργάνου επικύρωσης και όχι επεξεργασίας και λήψης αποφάσεων και η αδυναμία να συγκροτηθεί καθοδηγητικό κέντρο νομιμοποιημένο και με συνοχή οδήγησαν στη λειτουργία άτυπων και ανομιμοποίητων κέντρων λήψης αποφάσεων και στην ισχυρή τάση να αποδυναμωθεί η συλλογική και δημοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ».
Για το μείζον πολιτικό γεγονός, το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, δεν υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις επίσημες θέσεις που έχει διατυπώσει μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η διάσπαση και οι εκλογές
Στο κείμενο των θέσεων η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την ψήφιση του μνημονίου θεωρούνταν προδιαγεγραμμένη. Στο σχετικό κεφάλαιο επισημαίνεται: «Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συμφωνία του Ιουλίου, ήταν προδιαγεγραμμένη. Η έκταση των αποστρατεύσεων, όμως, θα μπορούσε να μειωθεί, εφόσον η ηγεσία του κόμματος επιδείκνυε την ετοιμότητα να οργανώσει σε σύντομο χρονικό διάστημα την εσωκομματική συζήτηση που χρειαζόταν. Η απόφαση για σύγκλιση έκτακτου Συνεδρίου και η ακύρωσή του μετά, εξαιτίας της οπωσδήποτε αναγκαίας προκήρυξης εκλογών, απομάκρυναν από τις γραμμές μας ανθρώπους που μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι μαζί μας, ακόμα και μετά την απογοήτευση που προκάλεσε η συμφωνία του Ιουλίου».
Υπό αυτό το πρίσμα εκτιμάται ότι η προκήρυξη εκλογών ήταν αναγκαία διότι, πρώτον, η κυβέρνηση είχε υποχρεωθεί να αναδιπλωθεί και να αναπροσαρμόσει την πολιτική της και επομένως έπρεπε, όπως είχε δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, να ρωτήσει εκ νέου τον λαό και, δεύτερον, επειδή, μετά την άρνηση ψήφου σημαντικού μέρους των βουλευτών, δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
26 προγραμματικές τομές
1. Μετασχηματισμός του κράτους
2. Δίκαιο εκλογικό σύστημα και ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου. Σταθερός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να θεσμοθετηθεί για όλα τα αιρετά όργανα του κράτους, το Κοινοβούλιο, τα Περιφερειακά και τα Δημοτικά Συμβούλια, το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.
3. Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης
4. Τοπική Αυτοδιοίκηση συμμετοχική, με αρμοδιότητες και πόρους
5. Ασυμβίβαστοι ενάντια στη διαπλοκή και τη διαφθορά
6. Αστυνομία με τον πολίτη, όχι απέναντί του
7. Προστασία της εργασίας και ενίσχυση της απασχόλησης
8. Καθολική πρόσβαση σε ένα αναβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας
9. Ανθρώπινα δικαιώματα για πρόσφυγες και μετανάστες
10. Για την πολιτική αλληλεγγύης και πρόνοιας.
11. Αρση των διακρίσεων φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
12. Εκπαίδευση με επίκεντρο τον άνθρωπο
13. Πολιτισμός, τέχνες και δημιουργία. Για την προώθηση ενός εναλλακτικού σχεδίου για τον πολιτισμό παραμένει καθοριστικός ο ρόλος του κράτους στο σχεδιασμό, το συντονισμό και την υλοποίηση, με τη δημιουργία πολιτιστικών δομών και εξασφαλίζοντας τον πλουραλισμό και την
14. Τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνίας
15. Ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας
16. Στήριξη νέων μικρομεσαίων επιχειρήσεων
17. Για ένα αξιόπιστο πλαίσιο προστασίας του περιβάλλοντος και χωρικού σχεδιασμού
18. Ριζοσπαστική πολιτική για την έρευνα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες
19. Αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία με στόχο τη διατροφική επάρκεια
20. Ένα νέο ενεργειακό υπόδειγμα με προτεραιότητα στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες
21. Ένα σύγχρονο μοντέλο για την ανάπτυξη της βιομηχανίας και μεταποίησης στη χώρα
22. Κατασκευές, υποδομές και μεταφορές για το δημόσιο συμφέρον
23. Βιώσιμος τουρισμός προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και της οικονομίας
24. Ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική για την ειρήνη .
25. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της οικολογίας παραμένει επίκαιρη και ενισχύεται με την ενδυνάμωση της Αριστεράς.
26. Δημοκρατική ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων.
