Έξι λόγοι για να μην πανικοβληθείτε αν κερδίσει το Brexit

Ο βρετανικός «Independent» δημοσίευσε μια νηφάλια ανάλυση σε μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων για το τι ακριβώς θα συμβεί σε περίπτωση που επικρατήσει το Brexit στο δημοψήφισμα της 23^ης Ιουνίου.

Αν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ του Brexit, αυτό δεν σημαίνει ότι στις 24 Ιουνίου η Βρετανία θα πάψει να είναι μέλος της ΕΕ. Από συνταγματική άποψη, το δημοψήφισμα δεν είναι δεσμευτικό. Είναι απλώς συμβουλευτικό προς την κυβέρνηση προκειμένου να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την αποχώρηση από την ΕΕ.

Θεωρητικά η βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε να καταργήσει την πράξη ένταξης και κάθε σχετική νομοθεσία και εντός ημερών να ανακοινώσει στις Βρυξέλλες ότι η χώρα δεν είναι πια μέλος της ΕΕ. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι εντελώς απίθανο.

Η Συνθήκη της Λισσαβόνας (2009) είναι η πρώτη που περιγράφει την επίσημη διαδικασία σε περίπτωση που ένα κράτος-μέλος θελήσει να αποχωρήσει από την ένωση. Το άρθρο 50 αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση διαρκούν δυο χρόνια. Αν η Βρετανία επιθυμεί καλές σχέσεις με την ΕΕ και να διαπραγματευτεί ευνοϊκούς όρους αποχώρησης, θα πρέπει να ακολουθήσει όσα αναφέρει η Συνθήκη της Λισσαβόνας.

Λογικά, ο Ντέιβιντ Κάμερον, που υποστηρίζει την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, θα παραιτηθεί αν επικρατήσει το Brexit για να εκλεγεί ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία. Μερικοί πιστεύουν όμως ότι θα προσπαθήσει να παραμείνει πρωθυπουργός και να χειριστεί τουλάχιστον το αρχικό στάδιο των διαπραγματεύσεων για την αποχώρηση από την ΕΕ. Αυτό δεν θα ήταν σωστό γιατί αν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ του Brexit, πρέπει να έχουν κάποιον υπέρ του Brexit επικεφαλής των διαπραγματεύσεων.

Αν και η πλειονότητα των βουλευτών του Συντηρητικού Κόμματος είναι υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, το πιθανότερο είναι ότι, αν επικρατήσει το Brexit, θα υποστηρίξουν την εκλογή ενός ηγέτη αυτής της άποψης. Πιθανότερος είναι ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον ο οποίος υπήρξε αρκετά κεντρώος ώστε να προσελκύει και ψήφους των Εργατικών.

Το Ukip έχει ως στόχο την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ και, αν τον πετύχει, λογικά πρέπει να αυτοδιαλυθεί. Πολλοί από τους υποστηριχτές του όμως ίσως έχουν άλλα σχέδια, όπως να επιχειρήσουν τώρα να καταργήσουν τον νόμο για τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Άλλοι θα ενταχθούν ή θα επανενταχθούν στους Συντηρητικούς και θα προσπαθήσουν να τους στρέψουν ακόμη δεξιότερα. Ωστόσο, η στάση της κοινής γνώμης απέναντι στους γάμους των ομοφυλοφίλων αποκλείεται να επιστρέψει στη δεκαετία του ’50.

Οι οπαδοί του Brexit ισχυρίζονται ψευδώς ότι η Βρετανία στέλνει 350 εκατ. λίρες την εβδομάδα (441 εκατ. ευρώ) στις Βρυξέλλες αλλά στην πραγματικότητα πληρώνει 180 εκατ. λίρες (227 εκατ. ευρώ) εβδομαδιαίως δεδομένου ότι είναι από τα πλουσιότερα κράτη-μέλη. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 200 λίρες τον χρόνο για κάθε ενήλικα Βρετανό (252 ευρώ) ή, συνολικά, στο 0,5% του εθνικού εισοδήματος της χώρας. Αν η Βρετανία επιθυμεί να συνεχίσει να εμπορεύεται με την ενιαία αγορά της ΕΕ, θα συνεχίσει να συμβάλλει στο κοινό ταμείο, όπως άλλωστε κάνουν η Νορβηγία και η Ελβετία.

Υπολογίζεται ότι θα χαθούν 200 λίρες (252 ευρώ) ανά Βρετανό τον χρόνο, και μάλλον θα χαθούν αρκετά γρήγορα. Ακόμη και αν οι διαπραγματεύσεις της αποχώρησης πάνε καλά και αν η Βρετανία αποχωρήσει από την ΕΕ διατηρώντας ευνοϊκή πρόσβαση στην ενιαία αγορά, θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στη βρετανική οικονομία με τα χρόνια: δεν θα εμπορεύεται τόσο ελεύθερα όσο σήμερα με την ΕΕ, η αγορά εργασίας της θα γίνει λιγότερο ευέλικτη και η χώρα θα προσελκύει λιγότερες επενδύσεις. Ενδεχομένως η Βρετανία δεν θα είναι χειρότερα απ’ όσο σήμερα αλλά θα είναι χειρότερα απ’ όσο θα ήταν αν είχε παραμείνει στην ΕΕ.

Μέχρι στιγμής κανένα κράτος-μέλος δεν έχει αποχωρήσει από την ΕΕ αν και η Γροιλανδία, περιοχή της Δανίας, αποχώρησε το 1985. Οι Γροιλανδοί είναι σήμερα τρεις φορές πλουσιότεροι απ’ όσο ήταν πριν 31 χρόνια _ αλλά οι Δανοί στην υπόλοιπη Δανία είναι σήμερα πέντε φορές πλουσιότεροι απ’ όσο το 1985.