Οι φάκελοι που δεν κάηκαν και το επτασφράγιστο αρχείο του ΚΚΕ

Η πρωτοβουλία του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκα να αρθούν τα εμπόδια πρόσβασης στους 2.110 ατομικούς φακέλους πολιτικών φρονημάτων που ανασύρθηκαν από τα αραχνιασμένα αρχεία της Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας της ΕΛ.ΑΣ. συμπίπτει με μία ακόμη πρωτοβουλία να αναδειχθούν άγνωστες πτυχές της πολυκύμαντης ιστορίας της χώρας: την απόφαση του ΚΚΕ να δημιουργήσει δύο νέες ιστοσελίδες με αρχειακό περιεχόμενο. Η μία είναι ιστοσελίδα προσφορών στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ (https://arxeio.kke.gr) και η άλλη είναι αφιερωμένη στα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (https://dse.kke.gr).

Εστω και εξ αντανακλάσεως, η απόφαση αυτή επαναφέρει στην επιφάνεια την υπόθεση του αρχείου του ΚΚΕ, το οποίο, παρά το διαδικτυακό «άνοιγμα» που επιχειρείται, παραμένει ερμητικά κλειστό προς αποφυγή κάθε απόπειρας παραχάραξης και πολιτικής εκμετάλλευσης της ιστορίας του κόμματος.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση επιλέγει να δημοσιοποιηθούν οι φάκελοι ιστορικών προσωπικοτήτων που γλίτωσαν από την πυρά της υψικαμίνου τον Αύγουστο του 1989 στο πλαίσιο της «εθνικής συμφιλίωσης» –μεταξύ των οποίων και κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ –ο Περισσός επιλέγει να κάνει ένα διαδικτυακό «άνοιγμα» προς «όσους αναζητούν την ιστορική αλήθεια», όχι όμως ρίχνοντας φως στις σκιές που βαραίνουν την ιστορία του τόπου –και του ίδιου του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας –αλλά ζητώντας από όσους έχουν στην κατοχή τους σχετικά ντοκουμέντα και αρχειακό υλικό πάσης φύσεως να τα προσφέρουν προς εμπλουτισμό του ιστορικού κομματικού αρχείου. Εν όψει της συμπλήρωσης το 2018 ενός αιώνα από την ίδρυσή του, το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι «από όλη αυτή την περίοδο είναι χιλιάδες τα τεκμήρια της δράσης του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος που μπορούν να συγκεντρωθούν, να εμπλουτίσουν την ιστορική γνώση, αλλά και να διαδοθούν στη νέα γενιά».

Παράλληλα δίνει ιδιαίτερη έμφαση και σε μια άλλη επέτειο, τη συμπλήρωση εφέτος 70 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ, στιγμή στην ιστορία του ΚΚΕ που θεωρείται ο πλέον σημαντικός σταθμός στην πορεία της ταξικής πάλης στη χώρα μας. Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΚΚΕ για την αποτίμηση της ιστορίας του ο αγώνας του ΔΣΕ όχι μόνο ήταν αναγκαίος και δίκαιος αλλά καθυστέρησε να ξεκινήσει, καθώς έχει εκτιμηθεί ότι «έπρεπε να γενικευτεί η ένοπλη πάλη στα χρόνια 1945-1946, αφού η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη μετά τον Δεκέμβρη του 1944 και τη σύγκρουση με τους Βρετανούς και τις ανηλεείς διώξεις κατά των ΕΑΜιτών που ακολούθησαν τη Συμφωνία της Βάρκιζας».

Οσον αφορά τη δημιουργία της σχετικής ιστοσελίδας, η επιδίωξη του Περισσού είναι «να φωτίσει πτυχές της ηρωικής πάλης του ΔΣΕ, να συμβάλει στη διάδοση της ιστορικής αλήθειας, των πολιτικών διδαγμάτων και οι νεότερες γενιές να γνωρίσουν τον τιτάνιο αγώνα του». Περιλαμβάνει αρχειακό και οπτικοακουστικό υλικό το οποίο προέρχεται από το Αρχείο του ΚΚΕ και, όπως ανακοινώθηκε, μεγάλο κομμάτι του υλικού αυτού έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.

Η σημασία του Ιστορικού Αρχείου του ΚΚΕ είναι τεράστια για την ηγεσία του κόμματος, καθώς αποτελεί το υλικό επεξεργασίας επί του οποίου, ουσιαστικά, «ξαναδιαβάζεται» τα τελευταία χρόνια η ιστορία του και εξάγονται πολιτικά συμπεράσματα για το σήμερα. Κάτι που ήδη (από το 2011) έχει αποτυπωθεί στον δεύτερο τόμο του δοκιμίου ιστορίας του ΚΚΕ για την περίοδο από την ήττα του Εμφυλίου το 1949 ως τη διάσπαση του κόμματος το 1968 (12η Ολομέλεια), ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η επανεξέταση του πρώτου τόμου που αφορούσε την περίοδο από την ίδρυση του ΚΚΕ το 1918 ως και τον Εμφύλιο 1946-1949. Θα ακολουθήσει η συγγραφή του τρίτου τόμου που θα περιλαμβάνει τη μεταπολιτευτική περίοδο του κόμματος, συμπεριλαμβανομένης και της συγκρότησης του Συνασπισμού της Αριστεράς (το 1989, επί Χαρίλαου Φλωράκη), της συγκυβέρνησης Τζαννετάκη και της διάσπασης του 1991 (13ο Συνέδριο). Δεν είναι τυχαία η αναφορά στη διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ ότι «όλοι αυτοί οι αγώνες, ιδιαίτερα ο ταξικός αγώνας του ΔΣΕ, αποτέλεσαν παράγοντα μεγάλης δύναμης και συνειδητοποίησης της κομμουνιστικής ευθύνης, ώστε το ΚΚΕ να σταθεί όρθιο κατά την αντεπανάσταση του 1989-1991, να αντλήσει δυνάμεις, για να διατηρήσει την ιστορική του συνέχεια, να αντιμετωπίσει την επίθεση διάλυσής του από το φραξιονιστικό οπορτουνισμό, που είχε συνενωθεί με τις άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου»».

Ενδεικτικό της σημασίας που δίνει ο Περισσός στην εμβάθυνση και στην επαναξιολόγηση κρίσιμων πτυχών της δράσης του ΚΚΕ είναι το γεγονός ότι στη διαδικασία αυτή παίρνει μέρος σημαντικό στελεχικό και επιστημονικό δυναμικό μηδέ της τέως γενικής γραμματέως του κόμματος, Αλέκας Παπαρήγα, εξαιρουμένης. Οπως έχει τονίσει άλλωστε ο διάδοχός της Δ. Κουτσούμπας, αναφερθείς στην πολιτική σημασία της διάσωσης του Αρχείου, το οποίο υπέστη μεγάλες φθορές από τις πλημμύρες του 1994, μέσω της αξιοποίησής του «θα βρουν την επιστημονική απάντηση που τους αρμόζει οι διάφοροι παραχαράκτες της πραγματικής Ιστορίας, οι αρνητές της ιστορικής αλήθειας, οι ρεβανσιστές πλέον νικητές που θέλουν να γράψουν την Ιστορία με τα ψεύτικα μολύβια της εκμεταλλεύτριας τάξης, όλοι όσοι θέλουν να ξαναγράψουν την Ιστορία με την παραχάραξη, με την ανιστόρητη πλέον ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό, δίνοντας και με αυτόν τον τρόπο συγχωροχάρτι στα εγκληματικά τέρατα της Ιστορίας που πατάνε πάνω σε αυτά για να ξανασηκώσουν κεφάλι στην Ευρώπη». Για όλους όμως αυτούς τους λόγους το ερώτημα που εγείρεται μετά και τη διαδικτυακή «αντεπίθεση» του Περισσού είναι γιατί παραμένει αναξιοποίητο το κομματικό αρχείο.

ΕΡΕΥΝΑ
Ενδεικτικό της σημασίας που δίνει ο Περισσός στην εμβάθυνση και στην επαναξιολόγηση κρίσιμων πτυχών της δράσης του ΚΚΕ είναι το γεγονός ότι στη διαδικασία αυτή παίρνει μέρος σημαντικό στελεχικό και επιστημονικό δυναμικό μηδέ της τέως γενικής γραμματέως του κόμματος, Αλέκας Παπαρήγα, εξαιρουμένης.