Μια μάχη των άκρων αναμένεται πως θα αποτελέσει η εκλογική αναμέτρηση της 26ης Ιουνίου στην Ισπανία. Δεξιά βρίσκεται ο Μαριάνο Ραχόι και το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP), αριστερά το Unidos Podemos (Μαζί Μπορούμε) –έπειτα από την ιστορική συμμαχία της ύστατης στιγμής μεταξύ του Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας και των κομμουνιστών της Ενωμένης Αριστεράς (IU) –ενώ στο Κέντρο του πολιτικού φάσματος και σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση εντοπίζονται οι Σοσιαλιστές (PSOE) του Πέδρο Σάντσες.
Μπορεί τα κύρια πολιτικά στρατόπεδα εν όψει των νέων γενικών εκλογών να είναι τρία, αλλά οι πιθανές λύσεις στο πολιτικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η Ισπανία εδώ και έξι μήνες φαίνεται πως είναι μόνον δύο. «Στην επόμενη κυβέρνηση θα συμμετέχει είτε το Λαϊκό Κόμμα είτε οι Podemos. Αυτοί που θα αποφασίσουν είναι οι Σοσιαλιστές» δήλωσε την Πέμπτη ο Ιγκλέσιας, γνωρίζοντας πως σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το Λαϊκό Κόμμα λαμβάνει το 29,2% των ψήφων ενώ ακολουθούν οι Unidos Podemos με 25,6%, αφήνοντας στην τρίτη θέση το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα με μόλις 21,2%. Το κεντροδεξιό Ciudadanos του Αλμπέρτ Ριβέρα παραμένει στην τέταρτη θέση με 14,6 %.
Πιθανό, όμως, είναι και το ανησυχητικό τρίτο σενάριο, εκείνο του νέου κυβερνητικού αδιεξόδου. Η αδυναμία σχηματισμού βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος, όπως ακριβώς συνέβη και μετά τις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου, μπορεί να οδηγήσει τους Ισπανούς –για τρίτη φορά μέσα σε μερικούς μήνες –ξανά στις κάλπες το φθινόπωρο. Λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές στην Ισπανία επικρατεί κλίμα πόλωσης. Ηγετικά στελέχη του Λαϊκού Κόμματος αναγνωρίζουν ανοιχτά πλέον πως ο κύριος αντίπαλός τους δεν είναι ο Σάντσες αλλά ο Ιγκλέσιας, καθώς θεωρούν πως είναι πιο εύκολο να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους κινδύνους που εγκυμονεί η πολιτική πρόταση των Unidos Podemos. Οι Unidos Pοdemos από την πλευρά τους, αυτοπαρουσιάζονται ως η μοναδική εναλλακτική επιλογή σε μια νέα διαδοχική κυβέρνηση (λιτότητας) του Λαϊκού Κόμματος, με τον Ιγκλέσιας να απευθύνει έκκληση προς τους «παλιούς σοσιαλδημοκράτες», ήτοι τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους των Σοσιαλιστών, να επιλέξουν ποιους θα στηρίξουν την 26η Ιουνίου.
Εάν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, το κύριο ζήτημα που θα απασχολεί τους Ισπανούς την επαύριον των εκλογών είναι η στάση που θα κρατήσουν οι Σοσιαλιστές, οι οποίοι δεν αποκλείεται, αναφέρουν πολλοί αναλυτές, να έχουν την ίδια μοίρα με το «πάλαι ποτέ ισχυρό κεντροαριστερό ΠαΣοΚ το οποίο επισκιάστηκε από τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω της ελληνικής κρίσης χρέους», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Reuters.
Στην περίπτωση που επιλέξουν να συμμετάσχουν σε έναν «μεγάλο συνασπισμό» με το Λαϊκό Κόμμα, ενδέχεται να αποξενώσουν τους αριστερούς υποστηρικτές τους, οι οποίοι εναντιώνονται στις πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσε ο Ραχόι. Αλλά αυτός ο συνασπισμός θα απαιτούσε και τη στήριξη ενός μικρότερου κόμματος, του Ciudadanos για παράδειγμα, γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα.
Χοσέ Φερνάντεθ Αλβέρτος
«Θεωρώ απίθανη τη συνεργασία Σοσιαλιστών και Unidos Podemos»
Θα μπορούσαν οι Σοσιαλιστές να συνεργαστούν με το Unidos Podemos για τον σχηματισμό μιας αριστερής κυβέρνησης στο εσωτερικό του οποίας σίγουρα δεν θα έχουν τον πρώτο λόγο; Πόσο πιθανό είναι αυτό το ενδεχόμενο; «Εξαιρετικά απίθανο» δήλωσε μιλώντας στο «Βήμα» ο Χοσέ Φερνάντεθ Αλβέρτος από το Κέντρο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών της Μαδρίτης, και μας εξήγησε γιατί: «Η εχθρότητα ανάμεσα στα δύο κόμματα, και ιδιαίτερα μεταξύ των ηγεσιών τους, είναι τεράστια. Δεν θεωρώ πως είναι δυνατό αυτό το ενδεχόμενο επίσης γιατί θα χρειάζονταν τη στήριξη κάποιου εθνικιστικού κόμματος, το οποίο θα έκανε ακόμη πιο αμφιλεγόμενη την όποια συμφωνία. Αν οι δημοσκοπήσεις είναι σωστές και επαναληφθεί ένα σενάριο ανάλογο με εκείνο του Δεκεμβρίου όσον αφορά τις έδρες που θα λάβει το κάθε κόμμα, η εντύπωσή μου είναι πως οι Σοσιαλιστές θα άφηναν στο Λαϊκό Κόμμα την πρωτοβουλία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, παρότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα συμμετείχαν σε αυτήν». Και αυτό παρ’ όλο που τον Δεκέμβριο η πλειονότητα των Ισπανών τάχθηκε υπέρ της πολιτικής αλλαγής αποδυναμώνοντας τη δικομματική ηγεμονία τριών δεκαετιών.
«Θεωρώ απίθανη τη συνεργασία Σοσιαλιστών και Unidos Podemos»
Θα μπορούσαν οι Σοσιαλιστές να συνεργαστούν με το Unidos Podemos για τον σχηματισμό μιας αριστερής κυβέρνησης στο εσωτερικό του οποίας σίγουρα δεν θα έχουν τον πρώτο λόγο; Πόσο πιθανό είναι αυτό το ενδεχόμενο; «Εξαιρετικά απίθανο» δήλωσε μιλώντας στο «Βήμα» ο Χοσέ Φερνάντεθ Αλβέρτος από το Κέντρο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών της Μαδρίτης, και μας εξήγησε γιατί: «Η εχθρότητα ανάμεσα στα δύο κόμματα, και ιδιαίτερα μεταξύ των ηγεσιών τους, είναι τεράστια. Δεν θεωρώ πως είναι δυνατό αυτό το ενδεχόμενο επίσης γιατί θα χρειάζονταν τη στήριξη κάποιου εθνικιστικού κόμματος, το οποίο θα έκανε ακόμη πιο αμφιλεγόμενη την όποια συμφωνία. Αν οι δημοσκοπήσεις είναι σωστές και επαναληφθεί ένα σενάριο ανάλογο με εκείνο του Δεκεμβρίου όσον αφορά τις έδρες που θα λάβει το κάθε κόμμα, η εντύπωσή μου είναι πως οι Σοσιαλιστές θα άφηναν στο Λαϊκό Κόμμα την πρωτοβουλία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, παρότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα συμμετείχαν σε αυτήν». Και αυτό παρ’ όλο που τον Δεκέμβριο η πλειονότητα των Ισπανών τάχθηκε υπέρ της πολιτικής αλλαγής αποδυναμώνοντας τη δικομματική ηγεμονία τριών δεκαετιών.
Σεμπάστιαν Μπαλφούρ
«Υπάρχει άτυπη συμφωνία ΗΠΑ – Βερολίνου για μείωση δημόσιου χρέους»
«Το Podemos διεκδικεί τον πολιτικό χώρο που φέρεται ότι εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα και έχει ως στόχο να ξεπεράσει τους Σοσιαλιστές βασιζόμενο στην απόρριψη της λιτότητας από τον λαό». Αυτά είπε μιλώντας στο «Βήμα» ο Σεμπάστιαν Μπαλφούρ, επίτιμος καθηγητής Ισπανικών Σπουδών στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE), ερωτώμενος για τις δηλώσεις των Σοσιαλιστών περί «πολιτικού καμουφλάζ» όσον αφορά την απόπειρα του Podemos να αναδειχθεί ως εκπρόσωπος της «νέας Σοσιαλδημοκρατίας» στην Ισπανία.
«Υπάρχει άτυπη συμφωνία ΗΠΑ – Βερολίνου για μείωση δημόσιου χρέους»
«Το Podemos διεκδικεί τον πολιτικό χώρο που φέρεται ότι εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα και έχει ως στόχο να ξεπεράσει τους Σοσιαλιστές βασιζόμενο στην απόρριψη της λιτότητας από τον λαό». Αυτά είπε μιλώντας στο «Βήμα» ο Σεμπάστιαν Μπαλφούρ, επίτιμος καθηγητής Ισπανικών Σπουδών στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE), ερωτώμενος για τις δηλώσεις των Σοσιαλιστών περί «πολιτικού καμουφλάζ» όσον αφορά την απόπειρα του Podemos να αναδειχθεί ως εκπρόσωπος της «νέας Σοσιαλδημοκρατίας» στην Ισπανία.
Ο βρετανός ακαδημαϊκός ωστόσο θεωρεί ότι «η συζήτηση για τη Σοσιαλδημοκρατία είναι κατά κάποιον τρόπο στείρα, καθώς οι παράμετροι και το περιεχόμενο της ιδεολογίας αυτής –που το Podemos ισχυρίζεται πως εκφράζει –έχουν αλλάξει σημαντικά από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα».
Και υποστηρίζει πως «πλέον το κύριο ζήτημα είναι η αποδοχή από την πλευρά των αυτοαποκαλούμενων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένου και του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας, της άτυπης συμφωνίας Ουάσιγκτον – Βερολίνου η οποία καθιστά τη μείωση κάθε δημόσιου χρέους προτεραιότητα στη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής, υποβιβάζοντας τους στόχους της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αναδιανομής εισοδήματος οι οποίοι αποτελούν σήμα κατατεθέν της Σοσιαλδημοκρατίας».
Οσον αφορά τις δηλώσεις περί αδυναμίας εφαρμογής των πολιτικών προτάσεων του Podemos o κ. Μπαλφούρ ανέφερε ότι «τα σχόλια αυτά πάνω απ’ όλα αντικατοπτρίζουν έναν πραγματικό φόβο από την πλευρά των Σοσιαλιστών σχετικά με τη διαρροή ψηφοφόρων τους προς το Podemos. Πράγματι, το Σοσιαλιστικό Κόμμα φαίνεται πως εμφανίζεται περισσότερο επικριτικό προς το Podemos παρά προς το Λαϊκό Κόμμα. Οι δηλώσεις στελεχών του Podemos όσον αφορά τις πολιτικές του δίνουν την εντύπωση ότι το κόμμα αψηφά την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Χαρακτηρίζοντάς τες επικίνδυνες ή αδύνατες, οι Σοσιαλιστές αναφέρονται έμμεσα στην περίπτωση της Ελλάδας όπου η λαϊκή συναίνεση αγνοήθηκε από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αλλά η Ισπανία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ και η θέση του Βερολίνου έχει αρχίσει να μην είναι πλέον τόσο ελκυστική» κατέληξε.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
