Δεν έχουν περάσει λίγες ημέρες από τη στιγμή που ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν, ο οποίος στην πραγματικότητα λειτουργεί πλέον ως Σουλτάνος και η χώρα του με τη λογική της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έστησε μία πρωτοφανούς κλίμακας κιτς φιέστα στην Κωνσταντινούπολη για να εορτάσει την Αλωσή της.
Την ίδια ώρα, οι στρατιωτικές, διπλωματικές και άλλες προκλήσεις της Τουρκίας προς την Ελλάδα συνεχώς μεγαλώνουν, μέρα με την ημέρα, με τον «ασύμμετρο πόλεμο» του προσφυγικού να έχει χρησιμοποιηθεί στο έπακρο από την Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος. Ανάμεσα σε αυτές τις προκλήσεις και η μετατροπή του κορυφαίου θρησκευτικού ναού της Ορθοδοξίας, της Αγίας Σοφίας, σε… αναγνωστήριο για το Κοράνι! Τέλος, επειδή εν προκειμένω έχει και αυτό τη σημασία του, η ελευθερία της έκφρασης, ειδικά του Τύπου, υφίσταται στη γείτονα χώρα τη σκληρότερη πολιτική διωγμού από τα χρόνια της δικτατορίας Εβρεν.
Σε αυτό το περιβάλλον μία δήλωση έπεσε σαν βόμβα: εκείνη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Νίκου Ξυδάκη, ο οποίος έκρινε ότι δεν είναι και κανένα τραγικό ζήτημα το γεγονός ότι οι Τούρκοι έκαναν το πρώτο βήμα για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί – γιατί αυτό στήνουν ξεκινώντας με τις εν λόγω αναγνώσεις. Είναι ένας πάγιος στόχος τους και είναι προφανές ότι εκείνο που δεν τους έχει επιτρέψει μέχρι σήμερα να τον κάνουν πράξη είναι η γενικευμένη διεθνής κατακραυγή που θα ξεσπάσει σε τέτοιο ενδεχόμενο.
Η πράξη αυτή των Τούρκων προκάλεσε σοκ και αποτροπιασμό στην Ελλάδα αλλά και πολύ πέρα από αυτήν. Όμως, την ίδια στιγμή, βρέθηκε ένας Ελληνας πολιτικός – η αλήθεια είναι, από αυτούς που «φύτρωσαν» μέσα στην κρίση λέγοντας τα γνωστά τερατώδη, όπως αποδείχθηκε ψέματα στον λαό – ο οποίος αυτοκλήτως νομιμοποίησε αυτή την πρωτοφανή και σίγουρα όχι τυχαία πράξη. Όχι ένας οποιοσδήποτε υπουργός, λ.χ. της βιομηχανίας ή της γεωργίας, αλλά του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας!…
Δεν έχει νόημα να γραφτούν περισσότερα γι αυτό το τραγικό ολίσθημα, το οποίο μας υπενθυμίζει την πάγια στους αιώνες, αδήριτη αλήθεια: ότι η εξουσία αλλάζει τους ανθρώπους.
Εν προκειμένω βέβαια, είναι κρίμα, καθώς ο Ξυδάκης, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια της κρίσης, έδειχνε πατριώτης.
Εδειχνε.
Τώρα, προδήλως, ο άνθρωπος έχει άλλες προτεραιότητες, που ταιριάζουν πολύ περισσότερο με τον κατευνασμό και την βαθιά υποτέλεια…
