Με την ίδια ορμή που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στα οικονομικά και πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας σε ηλικία 30 ετών, κουβαλώντας μαζί του γνώσεις και τίτλους από πολυετείς σπουδές στο Λονδίνο και στην Οξφόρδη, μέχρι και το περασμένο Σάββατο, όταν έφυγε νικημένος από τον καρκίνο, ήταν ο άνθρωπος που πάλεψε για την εργασία και τις ιδέες του, τις οποίες δεν πρόδωσε ούτε μια στιγμή.
Ο Γιάννης Τσαμουργκέλης ο καθηγητής, ο οικονομολόγος, αλλά πάνω απ’ όλα ο φίλος, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μοιραζόταν το ίδιο γραφείο στον 7ο όροφο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας με τον Γιάννη Στουρνάρα.Πολύ γρήγορα έγινε γνωστός για την πρώτη προσπάθεια μετοχοποίησης (τότε) του ΟΤΕ και εν συνεχεία για αποφάσεις οικονομικής πολιτικής που άσκησε τότε το ΠαΣοΚ συμμετέχοντας με τις γνώσεις και τις απόψεις του όχι μόνο στα ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων, αλλά και στα τραπεζικά θέματα και στις εργασιακές σχέσεις.Ο πάντοτε αισιόδοξος αυτός, σπάνιος, άνθρωπος διακρινόταν για το θάρρος της γνώμης του εκφράζοντας θέσεις αντίθετα στο ρεύμα, αναζητώντας απαντήσεις και λύσεις στα προβλήματα των καιρών.
Και οι θέσεις του είχαν ουσία καθώς πατούσαν στις σπουδές, στις γνώσεις και στην εμπειρία που απέκτησε από την εργασία του. Toν περασμένο Σεπτέμβριο κατέβηκε ως υποψήφιος με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠαΣοΚ – ΔΗΜΑΡ) στον νομό της Λέσβου, ενώ ήταν και υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΔΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές του 2014. Οπως έλεγε σε μήνυμά του τότε, «πολίτες και πολιτικοί πρέπει να κατανοήσουμε ότι η αποτυχία συγκρότησης μιας εθνικής αφήγησης για το μέλλον και η εναπόθεση της πολιτικής πράξης στις επιταγές του τρίτου Μνημονίου, χωρίς προτεραιότητες και σχεδιασμό, θα μας φέρουν αντιμέτωπους με συνεχείς πολιτικές διαπραγματεύσεις με τα εκάστοτε κουαρτέτα της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η χώρα δεν θα καταφέρει να βγει στις αγορές και η κοινωνία θα συνεχίζει να αποδιαρθρώνεται ενισχύοντας τα ακροδεξιά και ακροαριστερά ολοκληρωτικά κόμματα που θα περιφέρουν τις ιδέες για τη δραχμική «λύτρωση». Μέχρι οι ιδέες αυτές να συναντηθούν με μια εξουθενωμένη κοινωνία όσο και με μια κουρασμένη με την περίπτωση της Ελλάδας ΕΕ. Και τότε…».
Ο Γιάννης Τσαμουργκέλης, μόλις 56 ετών, ήταν από τους οικονομολόγους που διακρίθηκαν για τις ψύχραιμες τοποθετήσεις τους καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Είχε ζήσει καλύτερες ημέρες και εποχές. Ηταν επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Οικονομικής στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, επί μακρόν ανώτατο διοικητικό στέλεχος στον τραπεζικό τομέα, με πληθώρα δημοσιεύσεων και σημαντικό ερευνητικό έργο. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη τον Αύγουστο του 1960. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τέλειωσε το Η’ Γυμνάσιο στα Πατήσια. Αποφοίτησε από το Οικονομικό της Νομικής το 1986. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1987, ενώ το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ (DPhil) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Διετέλεσε σύμβουλος του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, σύμβουλος Διοίκησης στον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Χρηματιστηριακής, γενικός διευθυντής στη Γενική Τράπεζα και διευθυντής Διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα. Τη διετία 2006-2008 εργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου – Λήμνου, της Ενωσης Ελληνικών Συνεταιριστικών Τραπεζών και της ναυτιλιακής εταιρείας Naftotrade Shipping and Commercial SA. Από το 2010 εκτελούσε χρέη διευθύνοντος συμβούλου στην Εταιρεία Διαχείρισης και Αξιοποίησης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
