Ούτε η Σικελική Μαφία δεν διανοήθηκε, ποτέ, να προστατεύσει και μάλιστα με νόμο δημοσίους υπαλλήλους, που κατέλαβαν θέσεις στη δημόσια διοίκηση με πλαστούς τίτλους σπουδών. Έτοιμος όμως είναι ο κ. Νίκος Φίλης ν’ ανάψει και νομοθετικά το πράσινο φως, για τη νομιμοποίηση αυτών των απατεώνων, που υπολογίζονται σε 2.500 άτομα «υπεράνω πάσης υποψίας».
Έτσι, ο υπουργός Παιδείας, στέλνοντας τους απατεώνες προς … επανεξέταση, καταξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του, που με τον τίτλο του κομματικού ισόβιου φοιτητή, όχι μόνον δεν ξανακάθισε προς επανεξέταση στα φοιτητικά έδρανα, αλλά με τη στήριξη του πρώην καταληψία λυκείου και νυν πρωθυπουργού, προήχθη σε … υπουργό Παιδείας! Παγκόσμια πρωτοτυπία!
Συμπέρασμα: Αυτή η κυβέρνηση έχει αναγάγει σε θρησκευτικό εγκόλπιο όχι μόνον την προστασία ακαμάτηδων, ημιμαθών, νυκτόβιων μπάρμαν και …νεορεμπετών, αλλά και την προαγωγή τους σε παραδείγματα, όχι προς αποφυγήν αλλά προς μίμησιν! Εδώ λοιπόν μιλάμε για το άκρον άωτον της πρόκλησης του οποίου σήμερα, μετά βίας, υφίσταται δημοσίου αισθήματος!
Και συνεχίζω αυτό το σημείωμα με μια αρκετά διδακτική αναδρομή στη δεκαετία του ’50. Όταν και τότε η φαυλοκρατία όρκιζε υπουργούς ισόβιους φοιτητές, μολονότι το τότε Σύνταγμα απαιτούσε πτυχίο ανωτάτης σχολής, γι’ αυτό το αξίωμα. Τότε λοιπόν γόνος γνωστής κρητικής οικογενείας πολιτικών (Κεφαλογιάννηδες) ασκούσε τα καθήκοντα υπουργού χωρίς πτυχίο.
Η τότε αντιπολίτευση απεκάλυψε την απάτη αυτή. Ο υπουργός εκείνος παύθηκε από τα καθήκοντά του. Ξαναγύρισε στη Νομική Σχολή, επανεξετάστηκε, έλαβε το πτυχίο και επανήλθε, μετά από θριαμβευτική διαπόμπευση, στα καθήκοντά του…
Και τώρα, το «όστις αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Παρατηρώ, ότι η σημερινή αντιπολίτευση, με μακρά θητεία αρκετών μελών της σε κυβερνήσεις του παρελθόντος, κρατεί μάλλον διακριτική στάση στη σχεδιαζόμενη νομιμοποίηση των κατόχων πλαστών πτυχίων. Ίσως διότι το δρόμο νομιμοποίησης των ημαρτημένων τον έχει ανοίξει η κυρία Μαριέτα Γιαννάκου με το νόμο 3577/2007, ώστε να καλύπτεται «κάθε μη σύννομη περίπτωση χορήγησης πτυχίου, χωρίς χρονικό προσδιορισμό». Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 24 του νόμου, οι μη κάτοχοι γνησίων πτυχίων θα πρέπει να ξαναδώσουν πτυχιακές εξετάσεις, για την επαναπρόσληψή τους.
Με άλλα λόγια οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όχι μόνον δεν κατήργησαν την προστασία απατεώνων του παρελθόντος, αλλά την επεξέτειναν με τη σχεδιαζόμενη παρωδία επανεξετάσεων. Δηλαδή, ποιοι θα επανεξετάσουν ποιους και με ποιες επίσημες βεβαιώσεις σπουδών για το πότε, πού και μέχρι ποιο έτος εφοίτησαν;
Συμπέρασμα: Όλοι αυτοί οι 2500 απατεώνες κατ’ αρχήν θα έπρεπε να δικαστούν και να καταδικαστούν για απάτη. Και αν η τελεσίδικη και ανέκκλητη καταδίκη τους απόφαση αποτελεί … διαβατήριο για το Δημόσιο τότε: Ντροπή και στους προηγούμενους και τους σημερινούς κυβερνώντες, που προς χάριν 2500 επίορκων και των προστατών τους, κρατούν έξω από το Δημόσιο εκατονταπλάσιους πανάξιους νόμιμους πτυχιούχους, που πένονται ή και αναγκάζονται να κάνουν τον σερβιτόρο, σε καφέ-μπαρ, ή να παίρνουν το δρόμο της ανελέητης ξενιτειάς.
Ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που άνοιξε το δρόμο της εξυγίανσης του Δημοσίου, από τους απατεώνες «αλεξιπτωτιστές», ήταν ο αείμνηστος Αναστάσης Πεπονής. Έφυγε ξεχασμένος αυτός ο υποδειγματικά έντιμος πολιτικός γιατί «χάλαγε την πιάτσα» της φαυλοκρατίας.
Και κλείνω με ένα ερώτημα: Πόσα χρήματα εισέπραξαν παρανόμως οι «αλεξιπτωτιστές» με τα πλαστά πτυχία; Γιατί δεν τους έχει ασκηθεί αγωγή για την επιστροφή αυτών των χρημάτων στο Δημόσιο; Εκτός βέβαια από την μηδέποτε ασκηθείσα ποινική τους δίωξη για απάτη; Εάν δεν απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά θα ισχύσει το «Εκεί που μας χρωστάγανε μας ζητάνε και το βόδι»! Και πάλι ΝΤΡΟΠΗ!
