Κάννες, Αποστολή
Ηταν το 2011 όταν το «Drive», η όγδοη ταινία του δανού σκηνοθέτη Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού στην Κρουαζέτ χαρίζοντάς του στο τέλος το βραβείο σκηνοθεσίας. Και ήταν το «Μόνο ο Θεός συγχωρεί» που προκάλεσε κύματα αγανάκτησης και αποδοκιμασίες και πάλι στο Φεστιβάλ Καννών αλλά του 2013. Επομένως ένα μεγάλο ερωτηματικό είναι τι θα γίνει στο εφετινό φεστιβάλ όπου ο 46χρονος σκηνοθέτης παρουσιάζει την τελευταία ταινία του «The Neon Demon»;
Θα το μάθουμε την ερχόμενη Πέμπτη 19 Μαΐου, όταν θα γίνει η πρώτη προβολή της ταινίας, που ως ιδέα γεννήθηκε στο μυαλό του Ρεφν την εποχή που γύριζε το «Drive». Κρίνοντας μάλιστα από τα λεγόμενα του ιδίου του Ρεφν, το «The Neon Demon» είναι το ακριβώς αντίθετο άκρο της «αρρενωπότητας του «Drive»», που ασχολούνταν με έναν κασκαντέρ που συγχρόνως είναι παράτολμος οδηγός αυτοκινήτων για ληστείες (Ράιαν Γκόσλινγκ) στο σύγχρονο Λος Αντζελες. Πώς το θέτει ο σκηνοθέτης; «Πιστεύω πραγματικά ότι στην ψυχή κάθε άνδρα υπάρχει ένα 16χρονο κορίτσι. Το «The Neon Demon» είναι για το 16χρονο κορίτσι μέσα μου».
Σε ένα θεωρητικό επίπεδο το «The Neon Demon» είναι μια ταινία που κινείται στον χώρο της μόδας, εκεί όπου θέλει να πετύχει η Τζέσι (Ελ Φάνινγκ) έχοντας μόλις μετακομίσει από την επαρχία στο λαμπερό Λος Αντζελες. Τι πρόκειται να γίνει όμως όταν η Τζέσι βρεθεί ξαφνικά αντιμέτωπη με παθιασμένα για ομορφιά θηλυκά τα οποία θέλουν στην κυριολεξία να καταβροχθίσουν τη νιότη της;
Αρκεί να πούμε ότι στο ερώτημα αν ο χώρος της μόδας ταιριάζει για μια ταινία τρόμου ο Ν. Γ. Ρεφν απάντησε πολύ διπλωματικά: «Οχι απαραιτήτως» είπε. «Νομίζω ότι η βιομηχανία της μόδας είναι τρομακτικά ψυχαγωγική».
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που, όπως στο «Drive», έτσι και στο «The Neon Demon» η δράση τοποθετείται στο Λος Αντζελες. Ο Ρεφν λατρεύει καθετί που σχετίζεται με αυτή την πόλη, την οποία αποκαλεί «μαγική». «Σου δίνει την εντύπωση ότι έχεις φτάσει κάπου που δεν υπάρχει παρακάτω» είπε, «κάτι σαν το τελευταίο σύνορο. Το τέλος της Δύσης, μια πόλη φτιαγμένη κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος από φαντασιώσεις. Είναι η απόλυτη πόλη των ονείρων».
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο Nίκολας Γ. Ρεφν ανήκει στις πιο ιδιαίτερες φωνές σύγχρονων κινηματογραφιστών. Για παράδειγμα, μιλώντας για τη δημιουργία του «The Neon Demon» είπε ότι όσο γύριζε την ταινία άκουγε αποκλειστικά μουσική του Τζόρτζιο Μόροντερ –η μεγαλύτερη έμπνευσή του για αυτή την ταινία.
Οσο για το φιάσκο τού «Μόνο ο Θεός συγχωρεί» ο Ρεφν λέει ότι άξιζε τον Χρυσό Φοίνικα, παρότι δεν τον κέρδισε. Αλλά με αυτή την ταινία έγινε οι… Sex Pistols του κινηματογράφου και αυτό δεν θα το άλλαζε με τίποτε. Πιστεύει δε ότι το γεγονός πως ο Τύπος του επιτέθηκε τόσο πολύ στην προβολή των Καννών αλλά και αργότερα αποδείχθηκε τελικά θετικό για την ταινία, η οποία έκανε πολύ μεγαλύτερες εισπράξεις απ’ όσο ο ίδιος και οι επενδυτές του υπολόγιζαν.
HeliosPlus
