Αν η περιοδεία Τσίπρα στην Ευρώπη είχε ως στόχο να εξασφαλίσει στήριξη για να κλείσει η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας με λιγότερα μέτρα από αυτά που ζητεί η τρόικα, τα αποτελέσματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για την ελληνική πλευρά.
Τόσο ο Γάλλος Πρόεδρος Φρ. Ολάντ – που απέφυγε να κάνει δηλώσεις- όσο και ο Γερμανός Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μ.Σούλτς ζήτησαν από τον κ.Τσίπρα να κλείσει άμεσα την αξιολόγηση ενώ από την έδρα του ΔΝΤ η κυρία Λαγκάρντ ζήτησε από την Ελλάδα « να κινηθεί γρήγορα για να εξασφαλίσει το πρόγραμμα» προσθέτοντας ότι «τα νούμερα πρέπει να βγαίνουν» .
Ασφαλώς, όσοι παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια τις διαπραγματεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων με τους δανειστές δεν ανέμεναν τίποτε άλλο από τις συναντήσεις του κ.Τσίπρα. Οι συμφωνίες υπογράφονται για να τηρούνται -ιδιαίτερα μάλιστα εάν μια χώρα έχει πάρει δάνεια 320 δισ. ευρώ για τα οποία οι δανειστές της πρέπει να πεισθούν ότι με κάποιο τρόπο , ένα ποσοστό τουλάχιστον θα ξεπληρωθούν .
Άρα, εάν ο κ.Τσίπρας έκανε το ταξίδι αυτό ελπίζοντας «σκόντο» στα συμφωνηθέντα – προφανώς δεν κατάφερε τίποτα. Αν, όμως, το έκανε με το βλέμμα στο εσωτερικό – στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα στην κοινοβουλευτική του ομάδα- τότε ίσως το ταξίδι να ήταν επιτυχές.
Διότι δίνει την δυνατότητα στον κ.Τσίπρα να υποστηρίξει στους συντρόφους του ότι κράτησε εθνικά περήφανη θέση (επιχείρησε να διώξει το ΔΝΤ από την διαπραγμάτευση, η κυβέρνηση ήταν έτοιμη ακόμη και να ψηφίσει το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο μόνη της εάν έπαιρνε μήνυμα στήριξης από το Παρίσι και τις Βρυξέλλες ) αλλά πλέον δεν μπορεί να βάλει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Και να ζητήσει με ισχυρότερα επιχειρήματα από τους βουλευτές του να ψηφίσουν -έστω με βαριά καρδιά- τα σκληρά μέτρα που περιέχει η συμφωνία με την τρόικα.
Από την άλλη πλευρά, δίνει το πρόσχημα στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίξουν στις τοπικές κοινωνίες στις οποίες εκλέγονται ότι η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε, έφτασε μέχρι το αμήν ,αλλά αναγκάστηκε να δεχτεί τα σκληρά μέτρα για να συνεχισθεί η χρηματοδότηση της χώρας. Η οποία θα ανάψει το πράσινο φως για την συζήτηση ελάφρυνσης του χρέους- εφόσον βέβαια οι συζητήσεις του Σαββατοκύριακου στην Ουάσιγκτον για το θέμα αυτό δώσουν ένα θετικό σήμα.
Τώρα κατά πόσο το ρεσιτάλ επικοινωνιακής διαχείρισης των ατέρμονων διαπραγματεύσεων για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας που έφεραν νέα ύφεση, capital control και νέα λουκέτα επιχειρήσεων (σαν αυτό της Ηλεκτρονικής Αθηνών ) θα πείσει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ότι δικαίως επέλεξαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου τον κ.Τσίπρα να κυβερνήσει τη χώρα, είναι άλλη υπόθεση.
Η απάντηση θα δοθεί στις κάλπες.
