Ορθοδοντική για ενηλίκους

Ολο και περισσότεροι ενήλικοι ακολουθούν ορθοδοντικές θεραπείες για να διορθώσουν προβλήματα που προϋπήρχαν ή δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου και να αποκτήσουν όμορφο χαμόγελο. Και οι ορθοδοντικοί τούς προσφέρουν μηχανισμούς ειδικά σχεδιασμένους για να είναι πιο διακριτικοί, ή ακόμη και «αόρατοι», σε σύγκριση με τα παραδοσιακά μεταλλικά «σιδεράκια».

Στατιστικές μελέτες στις ΗΠΑ δείχνουν ότι περίπου ένας στους τρεις ασθενείς που κάνουν ορθοδοντική θεραπεία είναι πλέον ενήλικος. Εκτός από τα άτομα εκείνα που αποφασίζουν να διορθώσουν στην ενήλικη ζωή τους παλιά ορθοδοντικά προβλήματα, όπως ο συνωστισμός, ο προγναθισμός, η χασμοδοντία, η αυξημένη κατακόρυφη πρόταξη και η κακή σύγκλιση των δοντιών, πολλοί ενήλικοι καταφεύγουν στη βοήθεια του ορθοδοντικού για να αποκαταστήσουν βλάβες που προκύπτουν εξαιτίας και άλλων οδοντιατρικών προβλημάτων.

Ενα τέτοιο κλασικό παράδειγμα είναι τα διαστήματα που εμφανίζονται ξαφνικά ανάμεσα στα δόντια τους. Αυτά συνήθως υποκρύπτουν κάποιο περιοδοντικό πρόβλημα, το οποίο πρέπει να διορθωθεί προτού γίνει η ορθοδοντική θεραπεία, για να αποτραπεί το ενδεχόμενο επιδείνωσης και τελικά πρόωρης απώλειας των δοντιών.

Ενας άλλος συνηθισμένος λόγος ορθοδοντικής θεραπείας είναι όταν ο ενήλικος ανακαλύπτει ένα νεογιλό δόντι (συνήθως κυνόδοντα) στη θέση του μόνιμου και χρειάζεται ειδική θεραπεία για να αποκαλυφθεί το έγκλειστο δόντι και να έρθει στην κανονική του θέση στο στόμα.

Σε αρκετές περιπτώσεις η ορθοδοντική θεραπεία είναι απαραίτητη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για οδοντικά εμφυτεύματα ή ακίνητους μηχανισμούς όπως οι «γέφυρες». Στις περιπτώσεις αυτές διορθώνονται πρώτα οι θέσεις των παρακείμενων δοντιών και προετοιμάζεται το στόμα ώστε να υπάρξει τελικά ένα άριστο προσθετικό αποτέλεσμα.

Τέλος, μια ιδιαίτερα απαιτητική κατηγορία ασθενών είναι τα άτομα που εμφανίζουν έντονες δυσμορφίες στο πρόσωπο που έχουν ως βάση σκελετικές δυσαρμονίες στην άνω ή κάτω γνάθο. Η συνδυαστική προσέγγιση ορθοδοντικής και γναθοχειρουργικής θεραπείας δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο στην αισθητική όσο και την σύγκλιση και τη λειτουργία του στόματος.

«Αν και οι βασικές αρχές για ίσιωμα των δοντιών είναι λίγο έως πολύ ίδιες σε όλες τις ηλικίες, στους ενηλίκους πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή κυρίως στα περιοδοντικά προβλήματα, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται πριν από την έναρξη οποιασδήποτε ορθοδοντικής θεραπείας» αναφέρει η ορθοδοντικός κυρία Κατερίνα Δούμα-Μιχελάκη. «Δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσουν και οι οδοντιατρικές πράξεις (π.χ. σφραγίσματα, απονευρώσεις) που έχουν προηγηθεί, καθώς και το γεγονός ότι τα δόντια και τα οστά της γνάθου έχουν ολοκληρώσει προ πολλού την ανάπτυξή τους, επομένως οι μεταβολές των ιστών συντελούνται με διαφορετικούς ρυθμούς απ’ ό,τι στα παιδιά».

Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων, ο ενήλικος που χρειάζεται «σιδεράκια» τα φορούσε και στην παιδική – εφηβική ηλικία, αλλά τα δόντια του έχασαν πάλι την σύγκλισή τους επειδή διέκοψε πρόωρα το στάδιο συγκράτησης, το οποίο είναι απαραίτητο μετά την ολοκλήρωση της ορθοδοντικής θεραπείας. Στο στάδιο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικά συγκρατητικά µέσα για να διατηρηθούν τα δόντια παθητικά στη νέα τους θέση, έως ότου σταθεροποιηθούν.

Ολα αυτά δείχνουν ότι η ορθοδοντική στους ενηλίκους, όπως άλλωστε και στα παιδιά, απαιτεί στενή συνεργασία με τον γενικό οδοντίατρο, αλλά επιπροσθέτως μπορεί να χρειαστεί συνεργασία και με άλλες ειδικότητες της οδοντιατρικής, όπως η περιοδοντολογία, η προσθετική, η ενδοδοντία και η γναθοχειρουργική, σε περιπτώσεις έντονης σκελετικής δυσαρμονίας. «Κατά συνέπεια έχει μεγάλη σημασία να γίνεται σωστά η επιλογή του ορθοδοντικού και της ομάδας που θα αναλάβει τον ασθενή» υπογραμμίζει η κυρία Δούμα-Μιχελάκη.

Μέχρι ποια ηλικία μπορεί ένας ενήλικος να βάλει «σιδεράκια»; Ανώτατο ηλικιακό όριο δεν φαίνεται να υπάρχει. Μόνη προϋπόθεση είναι ότι η ορθοδοντική θεραπεία ξεκινά σε ένα υγιές στόμα, απαλλαγμένο από τερηδόνα και φλεγμονές των ούλων. Επίσης, γενικά προβλήματα υγείας, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και άλλες συστηματικές νόσοι, επιβάλλουν συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό.