Η κυβέρνηση των λουκέτων και της ανεργίας

Προσέξτε δύο τραγικές διαπιστώσεις για την συνεχιζόμενη κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας από δημοσιεύματα έγκυρων κυριακάτικων εφημερίδων:

Πρώτη διαπίστωση. Για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης και των μνημονιών οι επιχειρήσεις που κλείνουν είναι περισσότερες από αυτές που ανοίγουν – για την ακρίβεια 4.000 περισσότερες στο πρώτο τετράμηνο του 2016 σε σχέση με το πρώτο τετράμηνο πέρσι σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου. Δηλαδή τα λουκέτα το πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς αυξήθηκαν κατά 78% σε σχέση με τα λουκέτα το ίδιο διάστημα το 2015 ! (Καθημερινή της Κυριακής)

Δεύτερη διαπίστωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία την Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι κενές θέσεις εργασίας στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας το τελευταίο τρίμηνο του 2014 ήταν 14.930 ενώ το τελευταίο τρίμηνο του 2015 ήταν μόλις 3.119. Δηλαδή σύμφωνα με τον νέο δείκτη που έδωσε η ΕΣΥ στη δημοσιότητα ο κάθε άνεργος που έψαχνε δουλεια το 2014 είχε 1,2 πιθανότητες στις 100 να βρει ,ενώ ένα χρόνο αργότερα οι πιθανότητες κατέβηκαν στο 2 τοις χιλίοις! (Βήμα της Κυριακής)

Σε μία τέτοια, λοιπόν, συγκυρία επιστρέφει το Σάββατο η τρόικα στην Αθήνα για έναν ακόμη γύρο διαπραγματεύσεων που ελπίζεται να καταλήξει στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας μέσα στον Απρίλιο.

Μόνο που όλα δείχνουν ότι η τελική αξιολόγηση λίγη σχέση θάχει με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με το τρίτο μνημόνιο ο κ. Τσίπρας για περικοπές και μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα με εκτενείς ιδιωτικοποιήσεις και αλλαγές στο ασφαλιστικό .

Ήδη, σύμφωνα με όλε στις πληροφορίες, οι δανειστές μπροστά στην επιμονή της κλυδωνιζόμενης από το προσφυγικό ελληνικής κυβέρνησης να μην περικόψει τις συντάξεις και να μην προχωρήσει σε σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις που θα δυσαρεστούσαν την εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ (δημόσιους υπαλλήλους, συνταξιούχους) φαίνεται να αποδέχεται την αντιπρόταση Τσίπρα: να γίνει η Ελλάδα Νήσος Έλις από τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες με αντάλλαγμα να υπάρξει μεγαλύτερη χαλαρότητα στην αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας.

Πράγμα που σημαίνει ότι οι δανειστές μπορεί αν επιτρέψουν στην κυβέρνηση αντί να κάνει πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα έδιναν σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη ,να προχωρήσει σε μέτρα νέας αύξησης της φορολογίας παντού ( αυτοκίνητα, καύσιμα, ακίνητα και εισοδήματα) με στόχο να πετύχει αριθμητικά τους στόχους του μνημονίου.

Όμως με αύξηση της φορολογίας μόνο βαθύτερα στην ύφεση μπορεί να μπει η χώρα σε μία στιγμή μάλιστα που – όπως δείξαμε στην αρχή – οι επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν από την Ελλάδα η μία μετά την άλλη και οι δυνατότητες εξεύρεσης εργασίας για τους νέους γίνονται επί της ουσίας μηδενικές για το προσεχές μέλλον .

Βέβαια, κυβέρνηση ελπίζει – και προσεύχεται- πως με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης ,την αναβάθμιση των ελληνικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος για την Ελλάδα η ρόδα της παραγωγικής διαδικασίας θα αρχίσει και πάλι να γυρίζει βγάζοντας τη χώρα στις αγορές και στην κανονικότητα ενώ δεν θα αργήσει και η ελάφρυνση του εξωτερικού χρέους της .

Υπάρχει ,όμως, και η άλλη -η απαισιόδοξη- εκδοχή. Ότι οι μεταρρυθμίσεις που αρνείται να κάνει η κυβέρνηση σήμερα θα τις βρει μπροστά της αύριο. Όπως λέει ο Στέφανος Μάνος, είναι αδύνατον οι λιγότεροι -λόγω ανεργίας- κατά 1,5 εκατομμύριο ιδιωτικοί υπάλληλοι σήμερα σε σχέση με το 2008 να χρηματοδοτήσουν τα 3,5 εκατομμύρια των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων που παραμένουν σταθεροί όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης.

Για πόσα χρόνια οι 267.483 φορολογούμενοι – δηλαδή το 3% των φορολογουμένων – με εισόδημα άνω των 30.000 ευρώ που πλήρωσε το 42% του φόρου το 2015 θα μπορούν ακόμη να πληρώνουν τα συνεχώς αυξανόμενα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φορολογικά βάρη;

Υπάρχει δηλαδή ο κίνδυνος η χώρα να βρεθεί ξαφνικά σε οικονομικό αδιέξοδο να αντιμετωπίσει τις υποχρεώσεις της – οι φορολογούμενοι να μην μπορούν να στηρίξουν τις δαπάνες του δημόσιου τομέα και τα χρέη της χώρας .

Και βέβαια ο κ.Σόιμπλε που περιμένει στη γωνία με την κόκκινη κάρτα του GREXIT να αρνηθεί να φορτώσει στους Γερμανούς κι άλλα δανεικά για μία κυβέρνηση που δεν έκανε τίποτα απ όσα της ζήτησε η Ευρώπη.

Που σημαίνει απόλυτη καταστροφή για τη χώρα μετά από 6 χρόνια αιματηρών θυσιών όλων των Ελλήνων.