Στην ιστορία του ελληνικού Τύπου έχουν καταγραφεί (και χρησιμοποιηθεί) όλες οι μέθοδοι εξαπατήσεως των πολιτών. Μια από τις απλούστερες «επιχειρήσεις αποπροσανατολισμού» της Κοινής Γνώμης είναι το σενάριο «άρτος και θεάματα» –πάλαι ποτέ.
Οι εντυπωσιακότερες περιπτώσεις εφαρμογής του σεναρίου εξαπατήσεως του Λαού είναι αυτές που λειτουργούν και εφαρμόζονται σε επίπεδο εθνών και κρατών.
Ενα παράδειγμα εκτός Ελλάδος είναι το περιβόητο φράγμα του Ασουάν στην Αίγυπτο. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 ο συνταγματάρχης Νάσερ κατέλαβε την εξουσία στην Αίγυπτο (με τη βοήθεια του στρατηγού Ναγκίμπ, τον οποίο σε διάστημα μηνών έστειλε στην εξορία για να συναντήσει τον εκθρονισθέντα βασιλέα Φαρούκ).
Για να στερεώσει το καθεστώς του ο Νάσερ υπεσχέθη στους Αιγυπτίους τα πάντα. Ελεγε φυσικά ψέματα. Οταν η δυσαρέσκεια του λαού άρχισε να εμφανίζεται, ο Νάσερ χρησιμοποίησε το φράγμα του Ασουάν, εξήγγειλε δηλαδή τη στόχευση ενός οράματος που υπήρχε στο μυαλό και στην καρδιά κάθε Αιγυπτίου. Ολοι είχαν σαν όνειρό τους το φράγμα που θα άλλαζε τη ζωή της χώρας μοιράζοντας άφθονο νερό του Νείλου σε ολόκληρη την Αίγυπτο.
Παρερχομένου του χρόνου λοιπόν, καθώς το επίπεδο της ζωής δεν έφθανε στο επίπεδο που προσδοκούσαν όλοι οι Αιγύπτιοι, ο Νάσερ άρχισε να χάνει τη μάχη της προπαγάνδας. Διέκρινε όμως σύντομα την αλλαγή: η προπαγάνδα που μιλούσε για τους «ιμπεριαλιστές», «εκμεταλλευτές» δεν μιλούσε στην καρδιά των Αιγυπτίων. Τότε ανέσυρε απ’ την αποθήκη προπαγανδιστικών σεναρίων τον λαϊκό εθνικισμό που είχε ως βασικό στοιχείο το φράγμα του Ασουάν.
Η μέθοδος αυτή διδάσκεται και στην εποχή μας σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Την ώρα που το αίτημα των λαών είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας και της ανέχειας, πολλοί ηγέτες καλλιεργούν ασύστολα θεάματα και κυρίως ψέματα.
Αλλά ευτυχώς το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Οι πολίτες είναι τώρα εξοπλισμένοι με τέλεια μηχανήματα λήψεως εικόνων και ήχου. Και μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανοίξουν το βίντεο ή το μαγνητόφωνο και να διασκεδάσουν αρκούντως.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
