Η Ελλάδα ανύπαρκτη. Εντελώς. Η κυβέρνηση Τσίπρα τηρεί μία άθλια στάση, τραγική τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τους ακόμα πιο τραγικούς πρόσφυγες. Δυστυχώς ο πρωθυπουργός είναι πλέον έκθετος στον έσχατο βαθμό, καθώς όλη η δήθεν «στρατηγική» του έχει με πάταγο καταρρεύσει.
Όλα όσα υποστήριζε ότι πέτυχε στο προσφυγικό ήταν όπως και στα μνημόνια: παραμύθια της Χαλιμάς. Ούτε ευρωπαική λύση, ούτε καν λύση: το μόνο που πέτυχε, με την ανικανότητά του και την προσκόλησή του στη μαμά Γερμανία η οποία και τελικά τον εγκατέλειψε, είναι αυτό που είχε από την πρώτη στιγμή φανεί: να συναινέσει στον εγκλωβισμό απεριόριστου αριθμού προσφύγων στην Ελλάδα, να κάνει τη βρώμικη δουλειά των Γερμανών, των Αυστριακών κοκ και να μετατρέψει την Ελλάδα σε μία αποθήκη ανθρώπων χωρίς την παραμικρή στον ήλιο μοίρα, με επιπτώσεις όμως δραματικές για τη χώρα. Ο Τσίπας κι ο Καμμένος θα αφήσουν πίσω τους μια Ελλάδα σε πλήρη διάλυση, αν όχι και σε πραγματική συρρίκνωση – κι αυτό το βλέπουν πια οι πάντες εκτός από τους ίδιους που, όπως ο ανεκδιήγητος υπουργός Πολιτισμού τους (αν είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να είναι και υπουργός και μάλιστα Πολιτισμού!…) που είναι… υπερήφανος για την Ειδομένη…
Ακόμα πιο άθλιοι όμως από τους Ελληνες κυβερνώντες, είναι εκείνοι των Βρυξελλών και του Βερολίνου – και όχι μόνον. Καλά, οι καγκελαρίες κάνουν τη δουλειά τους, φορτώνοντας την Ελλάδα με το πρόβλημα και αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες. Όμως οι Βρυξέλλες; Η Επιτροπή; Δεν ντρέπονται για όλη αυτή την αθλιότητα; Δεν βλέπουν ότι επί των ημερών τους καταρρέει οριστικά κάθε ευρωπαική έννοια, συνείδηση και αξία; Αλλά γιατί να ντραπούν: καταρρέουν και τα αξιώματα ή τα προνόμιά τους; Όχι βέβαια! Αυτά δεν θίγονται – οπότε, μιξοκλαίνε και είναι μια χαρά… Ουδεις δε εξ αυτών έχει την ελάχιστη τσίπα να παραιτηθεί…
Αθλιοι κυβερνήτες στην Ευρώπη και την Αθήνα, εξαθλιωμένοι πρόσφυγες. Και μια εξίσου εξαθλιωμένη Ελλάδα που σιγά σιγά τελειώνει, που αργοσβήνει παθητική, ανήμπορη, αξιοθρήνητη, τελικά μοιραία: αυτή είναι η πραγματική εικόνα. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Μια απόλυτη τραγωδία.
