Η βιαιότατη εισβολή της τουρκικής αστυνομίας στα γραφεία της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία τουρκικής εφημερίδας «Ζαμάν» και η σύλληψη δημοσιογράφων της, ας ευχηθούμε να μην αποτελέσει προοΐμιο ανάλογων εξελίξεων και στην Ελλάδα…
Ο Ερντογάν «πέρασε» προς ψήφισιν στην τουρκική βουλή νομοσχέδιο, που θέτει υπό δικαστικήν επιμέλεια, τις …ανυπάκουες αντιπολιτευόμενες εφημερίδες. Τηρουμένων των αναλογιών, ο δικός μας υπουργός Επικράτειας, Ν. Παππάς με την …τρεμάμενη πλειοψηφία των 153 χειροκροτητών βουλευτών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, «πέρασε» νομοσχέδιο, που καταργεί το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), για την αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών. Και το αντικαθιστά στην συνταγματικώς θεσμοθετημένη αρμοδιότητά του αυτή, από το …Υπουργικό Συμβούλιο. Και μάλιστα από τον …υπερυπουργό «Καναλάρχη» με το παρατσούκλι «Αρχιμανδρίτης», Νίκο Παππά.
Μάλιστα, προς επίρρωσιν αυτής της νομοθετικής σαλταδόρικης λαθροχειρίας, συνήργησε και ο υπουργός Δικαιοσύνης δηλώνοντας, ότι εν απουσία του ΕΣΡ, το καθήκον αδειοδότησης των καναλιών αναλαμβάνει η κυβέρνηση. Δηλαδή, πρώτα καταργούμε και αφήνουμε ακέφαλο το ΕΣΡ. Και μετά, καταπατώντας το Σύνταγμα, γινόμαστε κυβερνητικοί καναλάρχες; Ή με άλλα λόγια, εγκαθιστούμε εντός της δημοκρατικής Ευρώπης, ή ορθότερα επιβάλλουμε μία μονοκομματική Μεσογειακή Μπανανία;
Άραγε αυτά και άλλα παρόμοια διδάσκει ο κύριος Υπουργός στη Νομική Σχολή; Έτσι εννοεί κάποιο προκατασκευασμένο κενού νόμου; Ή μήπως συνηγορεί υπέρ ενός κενού ήθους;
Και το τρισχειρότερο: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1901/2014), που τινάζει στον αέρα την τροπολογία του κυβερνητικού καναλάρχη-«Αρχιμανδρίτη», για υποκλοπή των αρμοδιοτήτων αδειοδότησης των καναλιών από τους κομματικούς κομισαρίους της Κουμουνδούρου. Και ρητώς υποχρεώνει την κυβέρνηση, να τηρήσει το Σύνταγμα που αναγνωρίζει ως μόνο αρμόδιο το ΕΣΡ!
Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία φορά, όπου η ιδεολογικώς σοβιετοαναθρεμένη κυβέρνησή μας, καταρρακώνει, με τη συμπεριφορά της αυτή, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Με απώτερο βεβαίως στόχο, τον εθισμό της Κοινής Γνώμης, σε μια μεθοδικώς εδραιούμενη καθεστωτική συμπεριφορά, που μέσα στο σκορποχώρι μιας παραπαίουσας Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξελίσσεται στον χειρότερο πολιτικό τυχοδιωκτισμό.
Και όσο, η «άψογη στάση» μιας «ευπρεπούς» και ανεκτικής αντιπολίτευσης συνεχίζεται, άλλο τόσο η κυβερνητική εξαχρείωση καθεστωτικοποιείται…
Από την άποψη αυτή, τόσο η κυρία Φώτη Γεννηματά, όσο και ο κ. Βασίλης Λεβέντης και σκόπιμο και ωφέλιμο θα ήταν, να βάλουν τελεία και παύλα σ’ αυτό το κακόγουστο πολιτικό φλερτ, προς την κυβέρνηση, προτείνοντας, προς άρσιν του δημοσιονομικού μας αδιεξόδου, τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Ειδικότερα, η κυρία Γεννηματά επαναλαμβάνει, κάθε τόσο, τα περί οικουμενικής κυβέρνησης με κορμό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και … δορυφόρους τα άλλα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα. Ας μας επιτρέψει η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μια διόρθωση: Όση σχέση έχει το χαμαιλεοντικό ιδεοπολιτικό συνοθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα άλλο τόσο στενή σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο…
Υ.Γ. Ανατριχιαστικά αυτά που αποκαλύπτονται στο άρθρο του κ. Σταύρου Ψυχάρη, για την παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα για … απολύσεις και προσλήψεις δημοσιογράφων στον ιστορικό ΔΟΛ. Αλλά το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο. Ο πολιτικός πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Συνασπισμός της Αριστεράς, αναμεμειγμένος στο χρονικό του «Βρώμικου 1989», πρωταγωνίστησε στους διωγμούς και την τρομοκρατία εναντίον δημοσιογράφων, που δεν λέρωσαν την υπογραφή τους, υποκύπτοντας στη γνωστή συνομωσία της εποχής.
