Το ναυάγιο των ιδεών της Αριστεράς του κ. Τσίπρα

Οπου να βρεθεί κι όπου να σταθεί κανείς νιώθει ένα βαρύ αίσθημα απώλειας και επερχόμενης καταστροφής να πλανάται πάνω από τη χώρα.

Η αγωνία ακόμη και για το άμεσο μέλλον είναι διάχυτη στους πολίτες, όπως και η ανησυχία και η μοιρολατρία επίσης για τα επερχόμενα πολλαπλά δεινά.

Είναι η διάψευση των προσδοκιών τόσο εμφανής και τόσο αποκαρδιωτική που δεν αφήνει περιθώρια για δικαιολογίες.

Αντιλαμβάνονται άπαντες ότι οι συνθήκες επιδεινώνονται συνεχώς σε όλα τα μέτωπα και ούτε ένα πεδίο προόδου δυστυχώς δεν αναδεικνύεται.

Ο κύκλος ιδεών του σχήματος της νέας Αριστεράς που μας κυβερνά κατερρίφθη στην κυριολεξία.

Δεν υπάρχει ζώνη που να επιβεβαιώνει τις βασικές αντιλήψεις που καθοδηγούσαν την κυβερνώσα παράταξη της Αριστεράς.

Στην οικονομία πίστευαν ότι θα επιβάλουν τις απόψεις τους στην Ευρώπη και θα απαλλάξουν τη χώρα από τα μνημόνια και τη λιτότητα.

Αντιθέτως, η χώρα κινδύνευσε με Grexit, οι τράπεζές της κατεστράφησαν, η ελευθερία της κίνησης κεφαλαίων χάθηκε και έφθασε η ελληνική οικονομία να είναι απολύτως εξαρτημένη από τα λεφτά των άλλων. Και το χειρότερο είναι ότι παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα ατελές σχήμα πολιτικής διαπραγμάτευσης, που ουδέν αποδίδει, παρά μόνο βάρη προσθέτει.

Στο Προσφυγικό η πολιτική ανοιχτών συνόρων επίσης κατέρρευσε και η Ελλάδα από χώρα διέλευσης μετατράπηκε σε ελάχιστο χρόνο σε χώρα εγκατάστασης προσφύγων.

Οι κυβερνώντες αρνούνταν για λόγους ανθρωπιστικούς και δικαιωμάτων την Αμυγδαλέζα και τώρα χτίζουν δεκάδες αντίστοιχες δομές για να φιλοξενήσουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που αναγκαστικά πλέον θα μείνουν εδώ.

Για να μην αναφερθούμε στους εθνικούς κινδύνους που αναδεικνύονται από τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, την εμπλοκή του ΝΑΤΟ και τις ευκαιρίες που αυτή προσφέρει για αναζωπύρωση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο.

Ακόμη και οι όρκοι πίστης στους δημοκρατικούς θεσμούς, στη διαφάνεια, στον πλουραλισμό προδόθηκαν και προδίδονται καθημερινά.

Οι ανεξάρτητες Αρχές ακυρώθηκαν στην πράξη, στη Δικαιοσύνη συμβαίνουν σημεία και τέρατα, και μαζί οργιάζουν τα αμαρτωλά δίκτυα προπαγάνδας, όπως και μόνιμη κατέστη η προσπάθεια ποδηγέτησης του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης.

Κοινή είναι η πεποίθηση ότι η χώρα οπισθοδρομεί και υποχωρεί σε όλα τα επίπεδα. Κακά τα ψέματα, στον καιρό του ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα διολισθαίνει σταθερά προς τη φτώχεια και την υποβάθμιση των πάντων.

Αν διατηρηθούν οι σημερινές τάσεις, θα κινδυνεύσει να χάσει σταδιακά τα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά της και να απορροφήσει εκείνα της Ανατολής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνοχή και την εθνική της υπόσταση.