Την Παρασκευή 11 Μαρτίου σηκώνεται για 18η συνεχή χρονιά η αυλαία του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Εικόνες του 21ου αιώνα που κάθε Μάρτιο πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη (στις δύο αίθουσες του Ολύμπιον και στις αίθουσες του λιμανιού της πόλης). Πλούσιο και εφέτος το πρόγραμμα, με παραπάνω από 180 ταινίες να καλύπτουν τα αρκετά προγράμματα του φεστιβάλ, που θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 20 Μαρτίου. Ενα από τα προγράμματα είναι τα «Πορτρέτα», που εφέτος παρουσιάζουν δύο ντοκιμαντέρ με ξεχωριστό «χρώμα».
Αφορούν προσωπικότητες της πολιτικής που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία αλλά κάνουν τη διαφορά γιατί είναι ειπωμένα μέσα από τη ματιά των απογόνων τους.
Στην «Κόρη του Στάλιν» («Stalin’s daughter») ο γερμανός σκηνοθέτης Γιομπστ Κνίγκε εξιστορεί την περίπτωση μιας γυναίκας που έζησε στη σκιά ενός από τους ισχυρότερους άνδρες στην Ευρώπη, τον Ιωσήφ Στάλιν. Η Σβετλάνα Ιωσήφοβνα Αλιλούγεβα, το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, αγαπούσε και φοβόταν τον πατέρα της στον ίδιο βαθμό. Ως κόρη ενός ανθρώπου-φόβητρου, η Σβετλάνα έζησε μερικές από τις πιο ταραχώδεις και φρικτές περιόδους του 20ού αιώνα αλλά αυτό, όπως μαθαίνουμε από το ντοκιμαντέρ, καθόρισε τη ζωή της ως χαμένης γυναίκας που λαχταρούσε να βρει ελευθερία και ευτυχία. Ενα παιδί που γεννήθηκε κάτω από αξιοσημείωτες συνθήκες και ενηλικιώθηκε υποχρεωμένη να υφίσταται τις επιπτώσεις των πράξεων του πατέρα της.
Πολύ διαφορετικά είναι τα πράγματα στην ταινία «Πέρα από τον παππού μου, τον Αλιέντε» («Beyond My Grandfather Allende») της χιλιανής σκηνοθέτριας Μάρσια Ταμπούτι Αλιέντε. Τριάντα πέντε χρόνια μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον παππού της, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, η σκηνοθέτρια αποφασίζει να αλλάξει την οικογενειακή συνήθεια να μη μιλάει κανείς γι’ αυτόν και την τραγική ιστορία τους. Πιστεύει ότι είναι πια καιρός να αποκαταστήσει τις οικογενειακές αναμνήσεις και να αποκαλύψει την οικογενειακή ιστορία που θάφτηκε κάτω από την πολιτική παρουσία του Σαλβαδόρ Αλιέντε, την εξορία και την οδύνη της οικογένειας. Η σκηνοθέτρια σκιαγραφεί ένα οικογενειακό πορτρέτο που ρίχνει φως στις επιπλοκές που έχουν οι ανεπανόρθωτες απώλειες και στον ρόλο της μνήμης για τρεις γενιές μιας ιστορικής οικογένειας. Η οικειότητα με την οποία προβάλλονται όλα αυτά είναι τόσο μεγάλη που κατά μία έννοια ο θεατής νιώθει ότι γίνεται και αυτός εγγονός του Αλιέντε.
Από τις 186 ταινίες που θα προβληθούν στη Θεσσαλονίκη 73 είναι ελληνικές καλύπτοντας πολλά θέματα της πολιτικής, της ιστορίας, της γεωγραφίας και της τέχνης στην Ελλάδα. Ενδεικτικά: το κλείσιμο της φυλακής Τρικάλων το 2006 στον «Σιωπηλό μάρτυρα» του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, η ιστορία του πρώτου ορεινού σανατορίου στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 1908 στο Πήλιο στην «Πνοή ζωής» του Δημήτρη Βερνίκου και τα σπάνια στιγμιότυπα της Ανδρου των 70ς όπως τα κατέγραψε με τον φακό της η Μαρίνα Καραγάτση στο «Η Ανδρος της Μαρίνας Καραγάτση» του Βαγγέλη Λουκίσα.
πότε & πού:
«Η κόρη του Στάλιν»: 13/3, Ολύμπιον, 21.00 – 15/3, Τόνια Μαρκετάκη, 15.30.
«Πέρα από τον παππού μου, τον Αλιέντε»: 12/3, Φρίντα Λιάππα, 23.00 – 15/3, Ολύμπιον, 15.30.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
