«Τα αυταρχικά καθεστώτα δεν σέβονται τους νόμους, δεν συμβουλεύονται κανέναν και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να εποπτεύει ή να αντισταθμίζει τις ενέργειές τους. Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο επιρρεπή στα λάθη. Τα αυταρχικά καθεστώτα που δρουν με βάση τη φόρμουλα δοκιμάζω –και –αποτυγχάνω, στο τέλος πάντα καταρρέουν. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα ανά τον κόσμο. Φαίνεται πως αυτός είναι ο δρόμος προς τον οποίο κατευθύνεται το καθεστώς Ερντογάν […]Τα αυταρχικά καθεστώτα των οποίων η πολιτική ισχύς είναι λιγοστή στο εσωτερικό συχνά επιδιώκουν τη διεξαγωγή επεισοδιακών στρατιωτικών επιχειρήσεων ώστε να φαίνονται επιτυχημένα. Αυτές οι επιχειρήσεις μπορούν να διεξαχθούν στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Αυτήν τη στιγμή η Άγκυρα επιδιώκει και τα δύο».
Αυτά γράφει σε άρθρο του στην αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας «Ζαμάν» ο τούρκος ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζενγκίζ Ακτάρ, κάνοντας λόγο για παταγώδη αποτυχία της τουρκικής κυβέρνησης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί.
Σημείο αναφοράς, τουλάχιστον επίσημα, της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας –σημειώνει ο Ακτάρ – είναι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, γενικά, και ειδικότερα «η μάχη κατά της τρομοκρατίας των Κούρδων». Την ίδια ώρα, ωστόσο, η Άγκυρα εμφανίζεται ιδιαίτερα ασαφής όσον αφορά την πάταξη συγκεκριμένων τρομοκρατικών ομάδων όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στο Ιράκ και τη Συρία και οι κλώνοι του, πολεμώντας, ωστόσο, τους Κούρδους της Συρίας –το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) και τη συγγενή οργάνωση Δημοκρατικό Κογκρέσο της Συρίας.
«Η Τουρκία είναι μέλος της διεθνούς συμμαχίας κατά του ISIS αλλά την ίδια ώρα, οι Λαϊκές Μονάδες Προστασίας –η στρατιωτική πτέρυγα του PYD –τις οποίες πολεμά η Τουρκία αποτελούν την μοναδική ένοπλη χερσαία δύναμη που μάχεται με επιτυχία κατά του ISIS. Υπό αυτήν την έννοια η Τουρκία παρέχει έμμεση στήριξη προς το ISIS», αναφέρει ο Ακτάρ, με αποτέλεσμα να «κανένας να μην λαμβάνει σοβαρά την μάχη της Άγκυρας κατά όλων των μορφών τρομοκρατίας».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η αντιπαράθεση της Άγκυρας με τη Ρωσία υπονομεύει και τις προσπάθειες της Δύσης να αντισταθμίσει τις όποιες ενέργειες του Κρεμλίνου στη Συρία, τότε είναι ξεκάθαρο πως η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνον για την ίδια αλλά και για τους δυτικούς συμμάχους της και για το μέλλον της Συρίας..
«Το καθεστώς Ερντογάν βούτηξε στον βάλτο της Μέσης Ανατολής με μηδενικές γνώσεις και καμία εμπειρία […] Και μην υπολογίζοντας την έλλειψη γνώσεων και εμπειρίας του Υπουργείου Εξωτερικών σε αυτά τα ζητήματα, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς άτομα στην πρωτεύουσα της Τουρκίας που μιλάνε αραβικά. Αυτές οι ελλείψεις πολλαπλασιάστηκαν από την πανταχού παρουσία της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (MIT) όσον αφορά τη χάραξη της (εξωτερικής) πολιτικής. Προσθέτοντας σ’ αυτούς τους περιορισμούς την στρατιωτική της εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τη Δύση, το μόνο που πραγματικά απομένει για την Άγκυρα είναι η ρητορική και οι απειλές», επισημαίνει ο Ακτάρ, υπογραμμίζοντας ότι το μόνο αναπάντητο ερώτημα αφορά το πώς θα επιδράσει αυτή χαοτική κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, ειδικά, όταν τα σύνορα με τη Συρία τεθούν ξανά υπό έλεγχο και οι τζιχαντιστές από την εμπόλεμη χώρα καταφύγουν στην τουρκική επικράτεια.
