Δεν αρκεί να δηλώνουν κυβέρνηση και κόμματα ότι το ασφαλιστικό αποτελεί το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα της χώρας.Οφείλουν να πουν όλη την αλήθεια στους πολίτες και κυρίως να πείσουν αφενός τους ήδη συνταξιούχους και αφετέρου τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους , ότι δεν θα προχωρήσουν σε ένα ακόμα συγκυριακό μπάλωμα,αλλά με όποιο κόστος θα προωθήσουν μια βιώσιμη λύση μακράς πνοής.Είναι τραγικό κάθε δυο -τρία χρόνια να προχωράμε σε μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση και στο τέλος να βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση από πριν.
Τα στοιχεία που παρουσίασε χθες ο κ.Γιαννίτσης ήταν αποκαλυπτικά και για το μέγεθος του προβλήματος και για το δυσανάλογο βάρος που φορτώνουμε στις νέες γενιές με το σημερινό κυβερνητικό σχέδιο.Όπως τόνισε » το ασφαλιστικό ήταν σημαντικός γενεσιουργός παράγοντας της κρίσης του 2009. Τα αθροιστικά ελλείμματα και οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για το ασφαλιστικό αντιπροσώπευαν 71 δις. ευρώ ή το 83% των αθροιστικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων της περιόδου 2006-2009 Αθροιστικά τα ελλείμματα που καλύφθηκαν από κρατική χρηματοδότηση αντιπροσώπευαν το 83,6% της αύξησης του δημόσιου χρέους στην περίοδο 2000-2009 και το 405,2% της αύξησης το δημόσιου χρέους στην περίοδο 2010-2014.»
Από τα στοιχεία αυτά αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί γιατί υπονομεύει συνολικά την πορεία της χώρας και της οικονομίας.Είναι παράλογο οι νέοι εργαζόμενοι που καλούνται να χρηματοδοτήσουν με τις εισφορές τους τη μαύρη τρύπα, να αμείβονται τελικά λιγότερο από ότι οι συνταξιούχοι.
Λύσεις απλές και ανώδυνες προφανώς δεν υπάρχουν.Με ευθύνη του πολιτικού συστήματος, αλλά και με τη δική μας συνενοχή ,αφού απορρίπταμε στο παρελθόν κάθε ρεαλιστική πρόταση που ακουγόταν, φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο.Με συνέπεια το κόστος να είναι τώρα πολύ βαρύτερο για όλους. Και για αυτούς που αντιδρούσαν και για αυτούς που είχαν οργανώσει τη ζωή τους , με ανέφικτες τελικά προσδοκίες.
Ένα ακόμα μπάλωμα, απλώς θα καθυστερήσει για λίγο το βαρύτατο λογαριασμό.Ας τολμήσουμε να αντικρίσουμε κατάματα την πραγματικότητα ,με πρώτη την κυβέρνηση,για να δούμε με ρεαλισμό τι και πόσο μπορεί να διασωθεί,ποιοί και πόσο θα πληρώσουν το μεγαλύτερο τίμημα. Όλα τα άλλα θα είναι υπεκφυγές που δεν πρόκειται να ωφελήσουν τελικά κανένα. Ούτε την κυβέρνηση από το πολιτικό κόστος, ούτε τους πολίτες που θα πληρώσουν στο τέλος το λογαριασμό.
