Το… ρινγκ της Χρυσής Αυγής

Σε σκληρό μπρα ντε φερ πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης εξελίσσεται η δίκη της Χρυσής Αυγής στον Κορυδαλλό, που έχει φθάσει πλέον τις 40 συνεδριάσεις. Παρότι η δίκη είναι ποινική, εν τούτοις η δίωξη βουλευτών της Χρυσής Αυγής –του πρώτου κοινοβουλευτικού κόμματος που κάθεται στο εδώλιο –έχει προσδώσει πολιτικά χαρακτηριστικά στην ακροαματική διαδικασία, στοιχείο που πυροδοτεί διαμάχες σχεδόν σε κάθε ερώτηση. Είναι άλλωστε σαφής η πρόθεση της υπεράσπισης να χτυπήσει «στα σημεία» το κατηγορητήριο ως προς το σκέλος της εγκληματικής οργάνωσης (που «καίει» τους βουλευτές κατηγορουμένους), παραλληλίζοντας τη δομή και την οργάνωση της Χρυσής Αυγής με αυτές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ.

Η πολιτική πόλωση είναι τόσο έντονη ώστε η πρόεδρος κυρία Μαρία Λεπενιώτη απείλησε με μέτρα σε βάρος αμφοτέρων των πλευρών. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται κάθε τόσο και από το «ανάθεμα» της οικογένειας του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα, μέλη της οποίας, με κορυφαία τη μητέρα του Μάγδα, δεν χάνουν συνεδρίαση.

Παράγοντες της δίκης εκτιμούν ότι η ένταση δεν θα κοπάσει, αντιθέτως ενδέχεται να ενισχυθεί σε κομβικές φάσεις της δίκης, όπως για παράδειγμα οι απολογίες, και δη στην περίπτωση που ληφθεί απόφαση να κάνουν την εμφάνισή τους οι βουλευτές κατηγορούμενοι. Προς το παρόν τηρείται η αρχική ντιρεκτίβα απουσίας από το εδώλιο, με στόχο την απαξίωση της δίκης, απόφαση που ελήφθη –σύμφωνα με πληροφορίες –από την ομάδα των συνηγόρων κ.κ. Τάκη Μιχαλόλια, Γιάννη Παγορόπουλου και Γιάννη Αλετρά, στο γραφείο του πρώτου, αδελφού του γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου.

Είναι απορίας άξιον, τονίζουν οι ίδιες πηγές, πόσο πιο ζωηρή πολεμική διάσταση θα είχε η δίκη αν η έδρα είχε επιτρέψει κατά τη φάση των ενστάσεων στην Πολιτική Αγωγή να παρίσταται έναντι των κατηγορουμένων βουλευτών…

Βία και απειλές

Δεν είναι λίγες οι φορές πάντως κατά τις οποίες η βία που πλημμύρισε τους δρόμους του Περάματος το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα κατακλύζει και τη δικαστική αίθουσα. Οι περιγραφές καρέ-καρέ των μαρτύρων, η επίδειξη της φωτογραφίας του μαχαιριού του φονικού από τον κ. Θανάση Καμπαγιάννη, συνήγορο Πολιτικής Αγωγής, η αναγνώριση του σωματοτύπου του Ιωάννη Καζαντζόγλου ως συνοδηγού στο αυτοκίνητο Ρουπακιά, αλλά και η απειλή που ακούστηκε –σύμφωνα με την πολιτική αγωγή –από τον ίδιο κατηγορούμενο προς μάρτυρα αποτελούν διαφορετικές εκδοχές της βίας που ζουν όσοι παρακολουθούν τη δίκη. Η εν λόγω απειλή, όπως και η βιαιοπραγία του συνηγόρου υπεράσπισης κ. Στάθη Καρυδομάτη σε βάρος ξένου δημοσιογράφου και γυναίκας μέλους του ακροατηρίου στο περιθώριο της δίκης, είναι περίτρανες αποδείξεις ότι τα πνεύματα δεν ηρεμούν εύκολα στον Κορυδαλλό.

«Σταλινισμός» και Μελιγαλάς

Η θεωρία των «δύο άκρων» ξεθάβει από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας συνθήματα, ακόμη και βιβλία που μπολιάζουν ερωτήσεις της υπεράσπισης προς μάρτυρες. «Οταν ακούτε το σύνθημα «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – Μελιγαλάς», τι καταλαβαίνετε;» ήταν μία από τις εμπρηστικές ερωτήσεις του κ. Γιώργου Μιχαλόλια (ανιψιού του Ν. Μιχαλολιάκου), συνηγόρου του Δημήτρη Κουκούτση, σε μάρτυρα.

Ο κ. Γιάννης Ζωγράφος, συνήγορος του Νίκου Μίχου, επιστράτευσε το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Σταλινισμός» επιχειρώντας να υποβάλει ερώτηση κατά την εξέταση φοιτήτριας αυτόπτου μάρτυρος στη δολοφονία Φύσσα. Δεν του το επέτρεψε η πρόεδρος, θυμίζοντάς του ότι δεν είναι αντικείμενο του κατηγορητηρίου.

Οι περιγραφές μαρτύρων για χρυσαυγίτες που κρατούσαν «κράνη και ρόπαλα» στην επίθεση κατά της παρέας Φύσσα συμψηφίζονται από την υπεράσπιση με φωτογραφίες από συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ «με κράνη και μαδέρια». Και οι μάρτυρες ερωτώνται, με ψυχαναλυτική εμβρίθεια, αν τους φοβίζουν περισσότερο τα αριστερά ή τα χρυσαυγίτικα κοντάρια των σημαιών στις αντίστοιχες πορείες.

Από την άλλη πλευρά, το θερμόμετρο ανεβαίνει κάθε φορά που η κυρία Ελένη Ζαφειρίου, εκ της Πολιτικής Αγωγής, αναφέρει στις ερωτήσεις της τη φράση του Νίκου Μιχαλολιάκου «είμαστε η σπορά των ηττημένων του ’45», ενώ η παρέμβαση του κ. Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου με την οποία διερευνούσε τη γνώμη μάρτυρος για τον Χίτλερ σχεδόν έκανε τη διαδικασία να σταματήσει προκαλώντας τη μήνιν της προέδρου.

Υπεράσπιση και διαφοροποιήσεις

Είναι σαφές ότι το μεγαλύτερο βάρος της υπερασπιστικής γραμμής, τουλάχιστον ως προς το σκέλος της δολοφονίας Φύσσα, έχουν αναλάβει η κυρία Δήμητρα Βελέντζα, ο κ. Βασίλης Οπλαντζάκης και ο κ. Χριστόφορος Τσάγκας. «Διόλου τυχαία» εκτιμούν πηγές που θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, εξηγώντας ότι η πρώτη είναι δημοτική σύμβουλος της «Ελληνικής Αυγής για την Αθήνα» στον Δήμο Αθηναίων, ενώ ο τελευταίος επιστημονικός συνεργάτης της Χρυσής Αυγής. Η κυρία Βελέντζα διατηρεί μάλιστα την ιδιότητα του συνηγόρου υπεράσπισης για περισσότερους των τριών κατηγορουμένων. Εντύπωση έχει βεβαίως προκαλέσει το γεγονός ότι ο κ. Τσάγκας ανέλαβε προσφάτως και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου Ιωάννη Αγγου μετά την αποπομπή, τρόπον τινά, άλλου συνηγόρου που εμφανίστηκε να κάνει γκάφες, μακριά από μια λανθάνουσα κοινή –ως προς τα βασικά –στρατηγική της υπεράσπισης.