Ο κ. Φίλης είναι ένας υπουργός Παιδείας που κοιμάται και ξυπνά οραματιζόμενος εκπαιδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Νέα δημοτικά, νέα γυμνάσια και λύκεια, νέα πανεπιστήμια. Ενδεχομένως και νέα νηπιαγωγεία. Ο κ. υπουργός είναι ένας από εκείνους τους illuminati που εμφανίζονται σε δύσκολες στιγμές να διαφωτίσουν, να εμπνεύσουν και να δώσουν ελπίδα. Οπως ο ίδιος αποκάλυψε, στις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Συριζοανέλ, έχει κυριευθεί από ένα «όραμα μεταρρυθμιστικό». Λεπτομέρειες δεν έδωσε, δήλωσε πάντως πως σύντομα θα προωθήσει «ένα πολυδιάστατο θεσμικό πλαίσιο αντισταθμιστικής εκπαίδευσης» (!) και θα θέσει «άμεσα» σε κοινωνική διαβούλευση ένα «Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο». Επιτέλους αυτά τα «πλαίσια» αρχίζουν να αχνοφέγγουν. Συνειδητοποιώντας ο κ. υπουργός ότι τίποτε ως τώρα δεν λειτουργεί σωστά στην Παιδεία, ότι από συστάσεως του ελληνικού κράτους ούτε προγράμματα εκπαιδευτικά εκπονήθηκαν ούτε μεταρρυθμίσεις έγιναν και, κυρίως, αντιλαμβανόμενος ότι ούτε και υφίσταται κάποιο συριζοανελικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, προκήρυξε έναν νέο, ολοκαινούργο Διάλογο για την Παιδεία.
Ο κ. υπουργός όρισε τριάντα έξι (36) πρόσωπα να εκπονήσουν –μέσα σε εύλογο χρόνο, υποθέτουμε –νεωτερικά σχέδια και προγράμματα για τη Γενική (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) Εκπαίδευση, για τα ΑΕΙ, την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, να λύσουν εδώ και τώρα το μέγα πρόβλημα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ, σε σχέση με το Λύκειο, και να βάλουν (επιτέλους) σε μια σειρά την ανερμάτιστη Παιδεία. Τα 36 πρόσωπα είναι καλά και άγια: επιστήμονες λογής λογής, διανοούμενοι, συγγραφείς κ.λπ. Ομως το ερώτημα είναι: Πόσοι από αυτούς έχουν όντως σχέση με τα χρόνια προβλήματα της Παιδείας και ειδικότερα της Γενικής Εκπαίδευσης; Εχουν υπόψη τους τα πορίσματα αναρίθμητων ως τώρα ανάλογων επιτροπών για την αναμόρφωση της Παιδείας; Εχουν δημοσιεύσει μελέτες σχετικές, έχουν εντρυφήσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στα χρονίζοντα εκπαιδευτικά προβλήματα;
Ενδεχομένως μερικοί από αυτούς να είναι ειδικοί –ας μην τους αδικήσουμε. Ομως καθώς τα κριτήρια της επιλογής τους είναι «ιδεολογικά» (δεν λέω «κομματικά» για να μην προσβάλουμε κάποιους), το αναπόφευκτο ερώτημα είναι: Διαπνέονται όλοι από το όποιο-να-‘ναι συριζοανελικό «όραμα» για την Παιδεία, δηλαδή συμμερίζονται τα θολά, κουτσά και στραβά «οράματα» του κ. υπουργού; Οι κατευθυντήριες γραμμές του Διαλόγου θα συμπίπτουν με τις οραματικές εξάρσεις του κ. Φίλη, του κ. Μπαλτά, της κυρίας Αναγνωστοπούλου, ας πούμε; Θα υιοθετηθούν και θέσεις από τον διαβόητο Νόμο Γιαννάκου, τον οποίο μερικοί από τους 36 υποστήριξαν με την τζίφρα τους; Οχι πως είναι κακό! Προς Θεού! Ούτε ανάκριση κάνουμε, ούτε δα και κρίνουμε τα φρονήματα ενός εκάστου. Αυτό έλειπε! Απλώς διερωτόμαστε αν αυτά τα 36 αξιοσέβαστα πρόσωπα συμφωνούν με τις εκπαιδευτικές ασυναρτησίες του κ. υπουργού. Και αν συμφωνούν, καλώς και λόγος δεν μας πέφτει. Αν όμως διαφωνούν, θα μιλήσουν ανοικτά ή θα τα κουκουλώσουν με το κύρος τους; Θα μπουν στις λεπτομέρειες όπου εκεί, ως γνωστόν, κρύβεται και το πονηρό πνεύμα της Εκπαίδευσης; Με δυο λόγια: καθώς οι άνθρωποι αυτοί δεν φαίνονται να είναι ειδικοί σε θέματα εκπαιδευτικά (συγγνώμη αν αδικούμε κάποιους), ποιος θα είναι τελικά ο ρόλος τους; Πολεμικός, αντιρρητικός, συμβιβαστικός ή απλώς θα προσδώσουν με το κύρος τους νομιμότητα σε όσα τριτοκοσμικά ακούμε τώρα και μήνες σχετικά με την Παιδεία; Τα λέμε αυτά για έναν πάρα πολύ απλό λόγο: αυτός ο «Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία» είναι –και μακάρι να βγω ψεύτης –ολωσδιόλου προσχηματικός. Δεν έχει κανένα νόημα. Υπάρχουν ήδη νόμοι που μπορούν να βελτιωθούν. Υπάρχουν πορίσματα και θέσεις προηγούμενων επιτροπών. Επιπλέον ο κ. Φίλης αρέσκεται σε νομοθετικά διατάγματα! Τι άραγε τον θέλει τον «Εθνικό Διάλογο»; Και τι ζητούν οι 36 στο παζάρι;
Αυτά τα ερωτήματα και άλλα συναφή θα μπορούσαν να έχουν απασχολήσει τα δημοκρατικά κόμματα της Βουλής. Και κυρίως τη λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση. Αντ’ αυτού ο μεγαλοφυής κ. Τζιτζικώστας, ο κ. Φορτσάκης, παραδίπλα, και η ΟΝΕΔ, με τη σειρά της, άνοιξαν το στόμα τους και το μόνο που μπόρεσαν να αρθρώσουν, μέσα στη μικροπολιτική τους κακομοιριά, είναι πως ο κ. πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου είναι ένας που αμαυρώνει τους μακεδονομάχους ταυτίζοντάς τους με «τζιχαντιστές» και άλλες ανοησίες. Παρόμοιες ιδεολογικο-πατριωτικές κατηγορίες εκτοξεύθηκαν και εναντίον του «ιστορικού» κ. Φίλη όταν εστέφθη υπουργός. Αποτέλεσμα: αυτές οι «κατηγορίες» μετατόπισαν το πρόβλημα, παραμέρισαν την ουσία. Τώρα και ο κ. πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου και ο κ. υπουργός φέρουν το φωτοστέφανο του μάρτυρα της δικής τους αλήθειας. Οι όποιες «ιστορικές» απόψεις τους κάλυψαν τις όποιες ουσιαστικές αδυναμίες τους. Ελέγχθησαν, όπως τα παλιά καλά χρόνια, τα πιστοποιητικά της «νομιμοφροσύνης» τους. Οχι της νοημοσύνης και της επαγγελματικής τους επάρκειας.
Συμπέρασμα: το Εθνος πλέον έτσι πορεύεται. Οι μεν προβάλλουν στη Βουλή και στον λαό τα τριτοκοσμικά «οράματα» της Σκύλλας. Οι άλλοι απαντούν με τις εξίσου επικίνδυνες κραυγές της Χάρυβδης.
Ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
