Πριν από ορισμένα χρόνια έλαβε χώρα ένα ενδιαφέρον περιστατικό. Πρέσβυς χώρας ευρωπαϊκού προσανατολισμού είχε διοργανώσει δεξίωση στην πρεσβευτική κατοικία στην Αγκυρα. Οι τουρκικές μυστικές δυνάμεις είχαν αποφασίσει ότι ήθελαν να τον ταλαιπωρήσουν και το μεσημέρι πριν από τη δεξίωση «δημιούργησαν» έργα στο πεζοδρόμιο ακριβώς μπροστά στην είσοδο της κατοικίας. Ο πρέσβυς, παρότι έξαλλος, διατήρησε την ψυχραιμία του. Πήρε τηλέφωνο τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του, από τηλεφωνική γραμμή που γνώριζε ότι παρακολουθούν οι Τούρκοι, και ζήτησε όπως αδειάσουν ένα απορριμματοφόρο σκουπίδια μπροστά στην είσοδο της κατοικίας του τούρκου πρέσβεως. Εντός της ώρας το πεζοδρόμιο στην Αγκυρα επιδιορθώθηκε.
Αυτή η ιστορία αποτελεί παράδειγμα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Σίγουρα τη στιγμή αυτή η Τουρκία φαίνεται να έχει το πάνω χέρι στις διμερείς μας σχέσεις. Αλλωστε ο κ. Ερντογάν παρουσιάζεται παντοδύναμος, ενώ ο κ. Τσίπρας, παρότι εκ νέου εκλεγείς, δεν έχει την αντίστοιχη λαϊκή υποστήριξη. Επιπλέον η κάκιστη οικονομία της χώρας μαζί με το άθλιο παιχνίδι που οι «γείτονες» παίζουν με τους πρόσφυγες και μετανάστες δείχνουν να ενισχύουν την τουρκική πλευρά.
Παρά τα ανωτέρω, η χώρα μας έχει αρκετά έξυπνα όπλα. Υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί υπάρχουν και στο υπουργείο Εξωτερικών και στην ΕΥΠ, αλλά ακόμα και στα τελωνεία. Στις σχέσεις μας με την Τουρκία δεν χωράνε ούτε μικροκομματικά παιχνίδια ούτε παιδαριώδεις φανφάρες εθνικιστικών συνθημάτων. Οι διάφοροι ανόητοι πατριδοκάπηλοι να σιωπήσουν –ουδείς είναι περισσότερο πατριώτης από τον άλλο. Η Ιστορία άλλωστε δείχνει ότι τη μεγαλύτερη ζημιά προκαλούν αυτοί που ισχυρίζονται πως «προστατεύουν» την πατρίδα.
Η κυβερνητική αποστολή στην Τουρκία έχει δύσκολο έργο –μπορεί πάντα όμως να στηριχθεί στον πρέσβυ και στο πεζοδρόμιο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
