Τρόμος οφείλει να καταλάβει όποιον συνειδητοποιήσει ότι επίκειται ταξίδι Τσίπρα στην Τουρκία.
Τρόμος, επειδή έχουμε πια την εμπειρία του πώς διαπραγματεύθηκε με τους δανειστές.
Τρόμος καθώς είδαμε τι υπέγραψε τελικά στην προηγούμενη, την ευρωπαική, έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών για τους πρόσφυγες.
Αλλά τρόμος και γιατί είναι γνωστό το πόσο ευνοικές είναι για την Αγκυρα οι σχετικές αποφάσεις του Βερολίνου και των Βρυξελλών: έχει πάρει ήδη τόσα πολλά και δεν έχει κάνει, επί της ουσίας, τίποτα.
Τρόμος για την απίθανη ηθική ευκολία με την οποία κοροιδεύει ακόμα τον κόσμο, με αποκορύφωμα το χθεσινό: το κόμμα του να διαδηλώνει εναντίον της κυβέρνησής του!…
Ε, με όλα αυτά ως δεδομένα, δεν προκαλεί τρόμο η είδηση ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει ως πρωθυπουργός στην Τουρκία, να συνομιλήσει με τον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου;
Για ότι κι αν μιλήσουν, είτε για το προσφυγικό, είτε για τα ελληντουρκικά, ένα είναι σίγουρο: ότι οι συνομιλητές του, μεγάλοι παίκτες και οι δύο, θα τον κάνουν μια χαψιά, θα τον τυλίξουν μέσα σε μία κόλα χαρτί.
Αυτό είναι βέβαιο.
Το μόνο ζητούμενο είναι το αν θα τυλίξουν μαζί με αυτόν και την Ελλάδα.
Γι αυτό δεν πρέπει να πάει…
