Την Τρίτη 10 Νοεμβρίου ο βουλευτής της Ν.Δ., Νίκος Δένδιας μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τις καταγγελίες Πανούση και τον ξυλοδαρμό Κουμουτσάκου.{{{ audio1 }}}
Για τις καταγγελίες Πανούση
«Ο κ. Πανούσης είναι ένας άνθρωπος κατά τεκμήριο σοβαρός και δεν έχει δώσει με την πολιτική του θητεία δείγματα ακραίας συμπεριφοράς ή λαϊκίστικης και ξαφνικά – όχι απολύτως, διότι κάποια εμμέσως τα είχε πει – καταγγέλλει ότι απειλείται η ζωή του και κάτι αρκετά βαρύτερο, ότι δηλαδή στελέχη του κυβερνώντος κόμματος έχουν επαφές με την τρομοκρατία. Ε, αυτά δεν είναι απλά πράγματα. Σε πολλές χώρες, αν αποδειχθούν, ρίχνουν την κυβέρνηση. Και ο κ. Πανούσης ήταν στέλεχος αυτής της κυβέρνησης, δεν ήταν αντιπολιτευτικό για να πει κάποιος ότι έχει διάθεση να ρίξει την κυβέρνηση. Εάν διαπιστωθεί ότι οι καταγγελίες του κ. Πανούση είναι σοβαρές, (ο πρωθυπουργός) πρέπει να τις εξαλείψει. Και δεν έχει πολλές επιλογές. Πρώτον, πρέπει να διασφαλίσει ότι το κόμμα του δεν έχει σχέση με την τρομοκρατία – μα καμία. Και από εκεί και πέρα, πρέπει να εξασφαλίσει αυτό που έχει υποχρέωση απέναντι σε κάθε Έλληνα πολίτη, δηλαδή τη ζωή και τη σωματική του ακεραιότητα και πρώτα στον κ. Πανούση. Στοιχεία επαφών, παρακλαδιών που θα μπορούσαν να έχουν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και με την τρομοκρατία, δεν είναι κάτι καινούργιο στην Ελλάδα. Το ξέρουμε πάρα πολλά χρόνια. Το ξέρουμε όλοι, όχι μόνο εγώ. Εάν όμως αυτή η επαφή ενέχει κάποια στοιχεία που στρέφονται κατά της ζωής ή οτιδήποτε, κατά της δυνατότητας ενός υπουργού να εκτελέσει το καθήκον του, τότε γίνεται εξαιρετικά βαρύ, γιατί θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας την εξής ειδοποιό διαφορά. Ότι όταν ήμουν εγώ υπουργός, δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Άρα, οποιοδήποτε στέλεχος είχε την οποιαδήποτε επαφή με την τρομοκρατία, δεν μπορούσε να επηρεάσει την κυβέρνηση. Αντιθέτως, εάν κατάλαβα καλά, ο κ. Πανούσης κατήγγειλε κάτι πολύ βαθύτερο. Ότι υπάρχει προσπάθεια επιρροής επί της άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής και της κρατικής εξουσίας».
Για τον ξυλοδαρμό του Γ. Κουμουτσάκου
«Ε, δεν ήταν από τις ευτυχέστερες στιγμές της Ελληνικής Αστυνομίας και το ξέρουμε όλοι αυτό τώρα. Επί δύο χρόνια, εγώ δεν είχα επιτρέψει να πατήσει κανείς στον Άγνωστο Στρατιώτη. Είχα εξηγήσει στην ΕΛΑΣ ότι δεν είναι δυνατόν το ιερότερο μνημείο των αγώνων του Έθνους να πατιέται, πόσω μάλλον από ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία. Το επιχειρησιακό θα το κρίνουν οι επιχειρησιακοί και δεν είναι δουλειά μου. Στο πολιτικό, όμως, δεν θα ρίξω πετριές στον κ. Τόσκα. Είναι προφανές ότι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός έχει υποχωρήσει και τα ΜΑΤ δεν συνοδεύονται από άλλα άτομα, τα οποία θα μπορούν, όταν πρέπει, να κάνουν συλλήψεις. Αυτό είναι επιχειρησιακό καθαρά και θέμα επιχειρησιακού σχεδιασμού και αν θέλετε να πάτε λίγο πιο πίσω, σας θυμίζω ότι υπήρχαν κάποια εμπόδια στον Άγνωστο Στρατιώτη, τα κάγκελα. Ωραία δεν ήταν. Αλλά σας αρέσει περισσότερο η σκηνή που είδατε προχθές; Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι το κέντρο της Αθήνας, όπως και η Ελλάδα, δεν είναι παραμυθούπολη και πρέπει το κράτος να δείξει πού είναι τα όρια. Και τα κάγκελα αυτά ήταν η υπενθύμιση σε όλους ότι εκεί είναι τα όρια».
