Δεν χάνει ευκαιρία ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής Γιουνκέρ να δηλώνει «φίλος της Ελλάδος». Ισως δεν ξέρει το ρητό αυτού του τόπου «αν έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς»…
Ο πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ίσως ο πρώτος που είχε φαγωθεί, από του 2010, με την υπόθεση της μείωσης της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Τώρα, επανέρχεται από άλλη οδό.
Τότε, ήταν ο περιορισμός της δημοσιονομικής κυριαρχίας αυτό που απαιτούσε.
Σήμερα, αξιώνει άλλα: αυτή τη φορά και τη γεωγραφική συρρίκνωση της Ελλάδας με τη διαβόητη φράση «θα τσακωνόμαστε για δέκα μίλια θάλασσας»;
Πρόκειται για τον απόλυτο θρίαμβο της υποκρισίας: ο Γιουνκέρ ξέρει πολύ καλά το τι σημαίνει να βρεθεί μια χώρα σε τόσο δύσκολη κατάσταση καθώς και το τι σημαίνει να έχεις απέναντί σου έναν ιδιαίτερα επιθετικό αντίπαλο ο οποίος δεν περνάει ημέρα χωρίς να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα περιοχών τις οποίες ο Γιουνκέρ θεωρεί ότι είναι απλά «θάλασσα». Κι αυτό έχει συνέπειες, ενδεχομένως ανυπέρβλητες.
Φυσικά, το ίδιο καλά ξέρει και το πώς «κλειδώθηκαν» τελικά τώρα τόσοι πρόσφυγες στην Ελλάδα, με τα όσα υπέγραψε ο κ. Τσίπρας στις Βρυξέλλες.
Επίσης, ο Γιουνκέρ ξέρει άριστα ότι τα σύνορα είναι Ευρωπαικά στα ανατολικά της Ε.Ε., μόνον όταν κάτι τέτοιο τον βολεύει. Αλλιώς είναι απλώς ελληνικά και η χώρα ψέγεται που δεν θα φυλάει καλά – κι ας την έχουν χρεοκοπήσει εντελώς οι αγαπημένοι της σύμμαχοι.
Περιττό να θυμίσει κανείς τα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα που ήρθαν πρόσφατα στο φως και αφορούν τη χώρα του όταν ήταν εκείνος πρωθυπουργός. Όλα αυτά, που έκαναν την Ευρώπη να σειστεί, για τον Γιουνκέρ δεν είναι τίποτε άλλο από υποθέσεις που δύσκολα μπορείς να επηρεάσεις.
Λοιπόν: το συμπέρασμα είναι ένα: αυτός κάνει τη δουλειά του.
Ας κοιτάξουμε κι εμείς να κάνουμε τη δική μας.
Γατί αν συνεχίσουμε έτσι, δεν θα μείνει τίποτα σε αυτό τον τόπο.
Κι ας μην περιμένουνε συμπαράσταση από κανέναν σαν αυτόν. Κανέναν…
Υ.Γ. Εν τω μεταξύ, ας του πει κάτι και η κυβέρνηση, αλλά και κάθε Ελληνας που συναντά στις θλιβερές Βρυξέλλες.
