Πυροβολημένοι

Δυστυχώς μετά από 5,5 χρόνια μνημονίων , εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αλλά και του πολιτικού προσωπικού της χώρας που συνεχίζει να ζει στην εποχή της αστακομακαρονάδας , δεν έχει πάρει κανένα μάθημα από την χρεοκοπία της χώρας

Δυστυχώς μετά από 5,5 χρόνια μνημονίων , εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αλλά και του πολιτικού προσωπικού της χώρας που συνεχίζει να ζει στην εποχή της αστακομακαρονάδας , δεν έχει πάρει κανένα μάθημα από την χρεοκοπία της χώρας και την μεταπολιτευτική αφασία στην οποία πρωτεύοντα ρόλο έπαιξαν οι κυβερνώντες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά σημαντικές ευθύνες είχαν και τα αριστερά κόμματα – μπροστάρηδες στον λαϊκισμό και στο «δώσε και μένα μπάρμπα».

Πάρτε για παράδειγμα τους φαρμακοποιούς: ένας σαφώς ευνοημένος κλάδος, με μεγάλο και σίγουρο περιθώριο κέρδους για δεκαετίες ολόκληρες , με διακριτό ρόλο στο πάρτυ της συνταγογράφησης των 5 δις ευρω το χρόνο ,με προκλητικά ευνοϊκά ωράρια εργασίας – για να βρεις φάρμακα μετά τη δύση του ήλιου έπρεπε να γυρίσεις τη μισή Αττική.

Κι όμως μετά από τρία μνημόνια είναι οι πρώτοι που διαμαρτύρονται και αντιστέκονται με νύχια και με δόντια στην απαίτηση της τρόικας για τα αυτονόητα : να πωλούνται τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα ή το βρεφικό γάλα στα σούπερ μάρκετ αλλά και να ανοίξει το επάγγελμα – να έχει δικαίωμα ,δηλαδή , ένας επιχειρηματίας να επενδύσει σε μία αλυσίδα φαρμακείων χωρίς κατ ανάγκην να είναι ο ίδιος φαρμακοποιός . Εχουν φτάσει μάλιστα να επικαλούνται απίθανες θεωρίες για υποβάθμιση της φαρμακευτικής αγωγής των πολιτών λες και ο κάθε κ.Boots που θα ανοίξει φαρμακεία στην Αθήνα δεν θα βάλει επικεφαλής μία ομάδα έμπειρων φαρμακοποιών για να προμηθεύει φάρμακα στον κόσμο.
Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι γιατροί οι οποίοι αντέδρασαν στην προσπάθεια ενίσχυσης της δημιουργίας Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας ενώ επιχείρησαν να μπλοκάρουν και την απόφαση της σημερινής κυβέρνησης να πληρώνονται πλέον και οι ιατρικές υπηρεσίες με πλαστικό χρήμα αντί για ρευστό- που θα διευκόλυνε την μείωση της τεράστιας φοροδιαφυγής του κλάδου. Και βέβαια, σαν τους φαρμακοποιούς, άρχισαν κι αυτοί να κινδυνολογούν μιλώντας για καταπάτηση προσωπικών δικαιωμάτων των ασθενών , για το ιατρικό απόρρητο το οποίο θα κλονιστεί με τις νέες μεθόδους , ελπίζοντας την επιστροφή στις παλιές καλές μέρες της ιατρικής ασυδοσίας.
Κολλημένοι στις καλές μέρες του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται όμως και οι αγροτικοί παραγωγοί – ο πλέον προνομιούχος κλάδος της χώρας από πλευράς φορολογίας ,επιδοτήσεων και χαριστικών δανείων – οι οποίοι ετοιμάζουν μαζικές κινητοποιήσεις για να αποκρούσουν την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ, την μείωση της επιδότησης στο αγροτικό πετρέλαιο , αρνούμενοι ουσιαστικά να μετάσχουν στην προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας που απαιτεί θυσίες και από την επαρχία η οποία έχει νιώσει πολύ λιγότερο την οικονομική κρίση σε σχέση με τον αστικό πληθυσμό .
Αλλά και οι πολιτικοί που κυβερνούν τον τόπο συνεχίζουν – παρ όλα όσα συνέβησαν- να συμπεριφέρονται λες και το κράτος είναι λάφυρό τους ,λες και δεν χρεοκόπησε η χώρα από χαριστικές συμβάσεις, πελατειακές σχέσεις και διορισμούς ημετέρων.
Έτσι την ώρα που το κύριο ζητούμενο είναι η ανάπτυξη ,χιλιάδες εγκεκριμένα αναπτυξιακά προγράμματα του ΕΣΠΑ στοιβάζονται στο υπουργείο του κ. Σταθάκη και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να δώσει στις εταιρείες τα χρήματά που δικαιούνται .
Την ώρα που τα κρατικά ταμεία είναι άδεια και οι επιστροφές του ΦΠΑ καθυστερούν για μήνες , οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν επιδοτήσεις εκατομμυρίων σε κρατικές επιχειρήσεις που θάπρεπε εδώ και καιρό να έχουν κλείσει (π.χ. Εθνική Βιομηχανία Ζάχαρης) ,προσλαμβάνουν στο δημόσιο τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών (κάποιες μάλιστα τις τοποθετούν γραμματείς στα δικαστήρια), προσπαθούν να εξαφανίσουν τα ιδιωτικά κανάλια ενισχύοντας την δημόσια ΕΡΤ, και επιχειρούν να κοροϊδέψουν με κάθε τρόπο τους τροϊκανούς για να μην εφαρμόσουν όσα υπέγραψαν πριν από μόλις τρεις μήνες.
Λες και δεν έχουν ξαναδεί το έργο , λες και δεν είναι γνωστό ότι η χώρα χρηματοδοτείται μόνο από τις Βρυξέλλες και η σκληρή διαπραγμάτευση Τσίπρα το μόνο που έσκισε ήταν το πρόγραμμα του «λεφτά υπάρχουν» της ΔΕΘ και οδήγησε τη χώρα σε ένα σκληρότερο τρίτο μνημόνιο.
Λες και δεν είναι πασιφανές ότι ο δρόμος είναι ένας και μοναδικός. Μεταρρυθμίσεις τώρα, ελάφρυνση του χρέους αύριο, ανάπτυξη και έξοδος της χώρας στις αγορές μεθαύριο.
Δυστυχώς οι πολιτικοί μας ταγοί θυμίζουν ολοένα και περισσότεροι τον «πυροβολημένο» οπαδό , που βλέπει και ξαναβλέπει το βίντεο της ήττας της ομάδας του με το επώδυνογκολ του αντιπάλου ελπίζοντας ότι σε μία από τις επαναλήψεις η μπάλα δεν θα καταλήξει τελικά στα δίχτυα. Αμ δε!

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.