Η φωτογραφία μετά την έκτακτη προχθεσινή ευρωπαική σύνοδο για το μεταναστευτικό, τα λέει όλα: ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στέκει βαρύς και μόνος στη δεξιά γωνία. Ισως σκέπτεται ότι, για ακόμα μια φορά, οδηγήθηκε από το Βερολίνο, το οποίο τόσο τιμά εσχάτως, σε άτακτη υποχώρηση – είναι το καλύτερο παιδί: ότι του πουν. Γι αυτό άλλωστε και εισέπραξε χθες τα δημόσια, αυτόκλητα συγχαρητήρια της καγκελαρίας για την «προσφορά» του στην «επίλυση» του μεταναστευτικού. Πώς αλλάζουν οι καιροί…
Ετσι όμως τα φέρνει η ζωή άμα αποφασίσεις να δώσεις τα πάντα για την εξουσία: από εκεί που θα έσκιζε τα μνημόνια του μερκαλισμού, ο Τσίπρας έχει πλέον εξελιχθεί στον κυνικό πρωθυπουργό του «ναι σε όλα» στο Βερολίνο. Κυνικός επειδή επιμένει να παρουσιάζει το μαύρο ως άσπρο στους πολίτες υποτιμώντας τη νοημοσύνη τους – δικαίωμά του βέβαια, εφόσον τον ψήφισαν μετά το δίπολο δημοψήφισμα / άτακτη υποχώρηση – η πρώτη…
Ετσι, ο Αλέξης Τσίπρας άνετα πλέον θα διεκδικούσε σήμερα τον τίτλο του καλύτερου (νέου) φίλου της Γερμανίας στην Ευρώπη – κι ας ξεχνά ότι η Αγκελα Μέρκελ έχει αλλάξει πολλούς τέτοιους αναλώσιμους στα χρόνια που διευθύνει την Ευρώπη από τη γερμανική πρωτεύουσα. Ισως αν ρωτούσε τους προκατόχους του κάτι να μάθαινε επ’ αυτού…
Όλα αυτά βέβαια, έχουν πιστοποιηθεί πλέον εδώ και καιρό. Τώρα, σα να μην έφτανε το δικό του τρίτο μνημόνιο, επαχθέστερο και κοινωνικά επιθετικότερο όλων των προηγουμένων, ήρθαν και οι ευρωπαικές αποφάσεις για το μεταναστευτικό να πιστοποιήσουν οριστικά και αμετάκλητα του λόγου το αληθές.
Αφού πρώτα εκθείασε το ρόλο της Γερμανίας στη μεταναστευτική κρίση λέγοντας ότι χωρίς αυτή η Ευρώπη θα είχε καταρρεύσει μιλώντας στην κοινή του συνέντευξη Τύπου με τον Γάλλο πρόεδρο Ολαντ στην Αθήνα, τώρα ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχθηκε χωρίς κουβέντα το σχέδιο του Βερολίνου για πόλη 50.000 μεταναστών στην Αθήνα – κι αυτό χωρίς όχι να πάρει ανταλλάγματα, αλλά ούτε καν να πάρει στοιχειώδη βοήθεια, ενώ «διοικεί» μία πλήρως χρεωκοπημένη χώρα!
Σα να μην έφτανε αυτό, έθεσε θέμα και για την… απουσία της Τουρκίας από τη Σύνοδο Κορυφής, αγνοώντας τους κινδύνους της διαμαρτυρίας του, αλλά και το γεγονός ότι η καγκελάριος Μέρκελ βρέθηκε μόλις προ ημερών στη χώρα όπου έδωσε στον Τούρκο πρωθυπουργό Ερτογάν περίπου ότι εκείνος της ζήτησε για να συνεργαστεί – δήθεν με την Ε.Ε. στο ζήτημα. Εν τω μεταξύ η Γερμανία είχε δείξει, με πολλούς τρόπους, στο παρασκήνιο, πόσο σέβεται την ελληνική κυριαρχία, όταν πίεζε για κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο, ή όταν απέκλειε την Ελλάδα από διασκέψεις για την ευρωπαική πολιτική στα Βαλκάνια, στις οποίες καλούσε βαλκανικές χώρες που δεν είναι μέλη της Ε.Ε.!…
Βέβαια, για όλα αυτά, ο Τσίπρας έχει έτοιμη και τη μόνιμη επωδό που κολλάει παντού. Είναι το παραμύθι ότι δήθεν… απέφυγε τα χειρότερα. Καλό, αλλά μας πλέον τελείωσε. Σε λίγο, ας το (ξανα)πει στους συνταξιούχους…
Αν θέλει, δε, ας το πει και στον Σόιμπλε: θα βάλει, φυσικά, τα γέλια, όπως άλλωστε τόσοι και τόσοι μαζί του στο Βερολίνο – και όχι μόνον εκεί φυσικά, μετά την ολοκληρωτική του μετάλλαξη. Πρόκειται για παραμύθια της Χαλιμάς που μόνον στους… ιθαγενείς τους οποίους διαπερνά η κυβερνητική μηχανή προπαγάνδας πουλάνε ακόμα. Κι αυτό, όχι επειδή είναι υψηλού επιπέδου η εν λόγω προπαγάνδα, αλλά επειδή είναι οξύτατη – και ορθώς – η αποστροφή του κόσμου για τα παλιά κόμματα και τους παλιούς πολιτικούς, στους οποίους, όμως, Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ εντάσσονται πλέον με διαστημικές ταχύτητες.
Τα ψέματα πια τελειώνουν. Και σύντομα ο πρωθυπουργός θα δει τι σημαίνει να κοροιδεύεις σε χαλεπούς καιρούς για να παραμένεις «παντός καιρού»…
Εν τω μεταξύ, όμως, ας του δώσει ο Φίλης (ο υπουργός του της Παιδείας με τη σύγχρονη, ευρωπαική και κοινωνικά ευαίσθητη άποψη για την ιδιωτική εκπαίδευση και το ποιοι την επιλέγουν και το πόσα λεφτά έχουν για να το κάνουν…) να διαβάσει λίγο Βάρναλη: «Αχ που σαι νιότη που δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»…
