Βερολίνο, Ανταπόκριση
Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις της Αθήνας – ένα τεράστιο κέντρο κράτησης για πρόσφυγες: Αυτό θα προτείνει η Άνγκελα Μέρκελ στον Αλέξη Τσίπρα στη σημερινή μίνι-σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες για το προσφυγικό. Στο κέντρο αυτό, που θα διοικείται από την Frontex και την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR), θα κρατούνται σύμφωνα με το περιοδικό «Der Spiegel», 40-50000 άτομα. Αυτό θα λειτουργεί συμπληρωματικά προς τα κέντρα ταυτοποίησης (Hot spot), που θα αρχίσουν να λειτουργούν από τα μέσα Νοεμβρίου στη Λέσβο, Χίο, Σάμο και Κω, και θα συντηρούν επίσης μόνιμα μέγα προσφυγικό πλήθος.
Το αν ο έλληνας πρωθυπουργός αποδεχθεί το σχέδιο είναι ακόμα, σύμφωνα με το περιοδικό, ανοικτό θέμα. Ο Τσίπρας, γράφει, φοβάται ότι κέντρα με τόσους πολλούς πρόσφυγες θα έδιναν την «φρικτή εικόνα στρατοπέδων συγκέντρωσης». Επιπλέον, προσθέτει, προβληματίζεται από το γεγονός ότι «η εισβολή ξένων υπαλλήλων, θα ξυπνούσε σε πολλούς Έλληνες μνήμες από την κρίση χρέους και τη μισητή τρόικα».
Εξάλλου είναι αμφίβολο, αν ο αριθμός των προσφύγων στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις θα περιοριστεί στα 40-50000 άτομα. Κι αυτό επειδή οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «σφυρίζουν αδιάφορα» στο θέμα της μετεγκατάστασης προσφύγων στις χώρες τους. Από τα 160000 άτομα, για παράδειγμα, που σύμφωνα με την προηγούμενη σύνοδο κορυφής θα έπρεπε να μεταφερθούν από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλες χώρες, έχουν πάρει την άγουσα (για τη Σουηδία και την Φιλανδία) μέχρι τώρα μόνο ογδόντα επτά (αριθμός 87). Για άλλους 853, σύμφωνα με την Κομισιόν, υπάρχει επίσης σχετική συμφωνία μεταφοράς – για τους υπόλοιπους 159060 απολύτως τίποτα. «Με αυτό το ρυθμό θα χρειαστούν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χρόνια για να ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση» έλεγε αναλυτής.
Τα χρόνια αυτά ίσως γίνουν χιλιάδες αν συνυπολογιστεί, ότι στα ελληνικά νησιά καταφθάνουν τελευταία καθημερινά κατά μέσο όρο 10000 πρόσφυγες. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί όταν θα αρχίσουν να επιστρέφουν στην Ελλάδα, ελλείψει άλλης δυνατότητας επιβίωσης, οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται αυτή την εποχή καθοδόν σε άλλα βαλκανικά κράτη, βρίσκουν όμως κλειστές τις πύλες των συνόρων τους.
Αλλά και η Γερμανία θέλει να αντιστρέψει την κατεύθυνση του προσφυγικού κύματος – στέλλοντας πίσω στις χώρες προέλευσής τους εκείνους που θεωρεί μη πρόσφυγες, δηλαδή τους απλούς οικονομικούς μετανάστες από το Κόσοβο, την Αλβανία και την ΠΓΔΜ. Οι υπόλοιποι όμως, που δεν είναι καθόλου λίγοι, θα πάρουν πάλι αναγκαστικά το δρόμο προς την Ελλάδα. Οι γερμανικές Αρχές δεν έχουν μεν το δικαίωμα να απελάσουν πρόσφυγες, που έφτασαν στη Γερμανία προερχόμενοι από την Ελλάδα (το ανώτατο γερμανικό δικαστήριο έχει απαγορεύσει τέτοιες απελάσεις λόγω της απάνθρωπης μεταχείρισης τους επί κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά), όμως οι καιροί έχουν τελευταία δραματικά αλλάξει. Μια «κομψή» παράκαμψή της δικαστικής απόφασης δεν αποκλείεται. Και τότε το ρεύμα των προσφύγων θα ξεχυθεί και πάλι προς την Ελλάδα – με βαρύτατες γι αυτήν επιπτώσεις.
Η μετατροπή των ολυμπιακών εγκαταστάσεων της Αθήνας σε προσφυγικό κέντρο είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου της γερμανικής κυβέρνησης, που αποβλέπει, όπως γράφει η εφημερίδα «Die Welt» στη δημιουργία προστατευτικών για τη Γερμανία «δακτυλίων» στα νότια και νοτιανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο πρώτος δακτύλιος προβλέπεται να τοποθετηθεί στην Τουρκία, όπου σχεδιάζεται η ανέγερση κέντρων κράτησης για επιπλέον 2 εκατομμύρια πρόσφυγες, ο δεύτερος στην Ελλάδα (νησιά και Αθήνα) ένας τρίτος στα σύνορα της Σλοβενίας και ένας τέταρτος στα σύνορα της ίδιας της Γερμανίας, όπου σχεδιάζεται να ανεγερθούν διαμετακομιστικά κέντρα για την ταχεία απέλαση οικονομικών μεταναστών. Ένας πέμπτος δακτύλιος, κατά μήκος των ελληνοτουρκικών θαλάσσιων συνόρων θα έχει στρατιωτικό χαρακτήρα και θα καλύπτεται τόσο από τις ενισχυμένες δυνάμεις της Frontex, όσο και της ελληνικής και τουρκικής ακτοφυλακής.
Το νομικό και πολιτικό πλαίσιο για τη δημιουργία των δακτυλίων προσφέρει το σχέδιο των 16 σημείων που εκπόνησε ο Ζαν Κλωντ Γιούνγκερ κατά παραγγελία της κ.Μέρκελ και θα παρουσιαστεί σήμερα στη σύνοδο των Βρυξελλών. Το σχέδιο προβλέπει, μεταξύ άλλων, ταχεία αλληλοενημέρωση των χωρών για το εκάστοτε μέγεθος των προσφύγων που κινείται κατά μήκος της λεγόμενης «βαλκανικής ρώτας», απαγόρευση της διέλευσης τους από τη μια χώρα σε άλλη, περισσότερη αρωγή στους «νομάδες»-πρόσφυγες, καθώς και επιτάχυνση της μετεγκατάστασης των 160000 ατόμων από Ελλάδα και Ιταλία – αυτή θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός δυο ετών.
Το κατά πόσο οι δέκα χώρες που συμμετέχουν στη σημερινή μίνι-σύνοδο (Γερμανία, Αυστρία, Ρουμανία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Κροατία, Ουγγαρία, Ελλάδα καθώς και δυο κράτη που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΠΓΔΜ και η Σερβία) καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό προς όφελος της κ.Μέρκελ, είναι επίσης ανοικτό θέμα. Σίγουρο θεωρείται όμως, ότι ο πλέον «αδύναμος κρίκος» στην αλυσίδα των χωρών, λόγω της επισφαλούς οικονομικής της θέσης αφενός και της εξάρτησής της από τη Γερμανία αφετέρου, είναι η Ελλάδα.
Επίσημα, το Βερολίνο αποκρούει κάθε σύνδεση μεταξύ των δυο θεμάτων, ανεπίσημα όμως η σύνδεση είναι συνεχώς παρούσα. Εσκεμμένα, ή όχι πάντως, την ίδια στιγμή που η Ευρώπη «καίγεται» με το προσφυγικό, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης θυμούνται, ότι η Αθήνα αθετεί πάλι τις υποχρεώσεις της. «Η Ελλάδα έχει εφαρμόσει μέχρι τώρα μόνο τις μισές από τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις» διαπιστώνει «Die Welt».
Αλλά και οι πολιτικοί του κυβερνητικού στρατοπέδου φαίνονται δυσαρεστημένοι με τις πραγματικές ή υποτιθέμενες καθυστερήσεις. «Τον Αύγουστο, η ελληνική κυβέρνηση πήγαινε σχετικά καλά» λέει στο «Βήμα της Κυριακής» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών σε θέματα προϋπολογισμού Έκχαρτ Ρέμπεργκ. Τελευταία όμως, προσθέτει, βάζει όλο και περισσότερο νερό στο κρασί της και χαλαρώνει τον αγώνα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. «Στα λόγια πάει καλά, όχι στα έργα» τονίζει. Οι καθυστερήσεις βέβαια, προσθέτει δεν είναι ίδιον της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά έχει παράδοση στην ελληνική πολιτική – ισχύει από τότε που άρχιζαν να εφαρμόζονται τα μνημόνια. Τώρα όμως, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση από την επιτάχυνση των μέτρων. Διαφορετικά δεν πρόκειται εκταμιευθεί η πληρωτέα δόση των δυο δισεκατομμυρίων.
«Δεν υπάρχει ελληνικό ένζυμο καθυστέρησης» σπεύδει πάντως να διευκρινίσει καθησυχαστικά γερμανική κυβερνητική πηγή. Όλα είναι θέμα βούλησης και συνέπειας – και αυτές είναι επίκτητες ιδιότητες, που βαθμιαία, όπως φαίνεται καθημερινά, αποκτούν και οι ελληνικές Αρχές.
