Ενισχύσεις €201,5 δισ. στα Ταμεία μέσα σε 15 χρόνια

Δεκαπέντε χρόνια μετά τη «μεταρρύθμιση Γιαννίτση» που δεν έγινε ποτέ τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και της τρόικας για τη χρεοκοπία του Ασφαλιστικού είναι αποκαλυπτικά.

Από το 2000 ως και το 2014 από τον προϋπολογισμό του κράτους δόθηκαν 201,5 δισ. ευρώ για να είναι σε θέση τα Ταμεία να καταβάλλουν συντάξεις και εφάπαξ στους δημοσίους υπαλλήλους, στους στρατιωτικούς, στους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ και το ΕΚΑΣ. Ολα αυτά για να συντηρηθούν 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχοι έστω και με τις μειωμένες συντάξεις των τελευταίων χρόνων.

Πλέον, μετά και τη χρεοκοπία της ίδιας της χώρας, είναι σε όλους προφανές ότι αν το 2000 δεν είχε τορπιλιστεί η αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος, η οποία μεταξύ των άλλων προέβλεπε:

• την καθιέρωση του 65ου έτους της ηλικίας ως γενικού ορίου συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες,

• τη συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας στα 40 χρόνια (από τα 35),

• την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων πλην των βαρέων και ανθυγιεινών, και

• τον υπολογισμό των συντάξεων με βάση τον μέσο όρο αποδοχών των 10 καλύτερων ετών Ταμείων,

τότε η οικονομική κατάσταση των Ταμείων και της χώρας θα ήταν διαφορετική. Σίγουρα θα είχαν αποτραπεί τα χειρότερα.

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι χρόνο με τον χρόνο, και ειδικά από το 2008 και μετά, όταν η οικονομία μπήκε σε ύφεση, οι ανάγκες των Ταμείων αυξάνονταν δραματικά. Οι δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια ξεπέρασαν τα 21 δισ. ευρώ σε έναν χρόνο, το 2011, παρά τις περικοπές που είχαν προηγηθεί με το πρώτο Μνημόνιο (κατάργηση 13ης και 14ης σύνταξης). Ετσι το 2012 χρειάστηκε η δραστική οριζόντια μείωση των συντάξεων.

Βέβαια οι πληγές που είχαν ανοίξει ήταν πολλές, από τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις (μειωμένη σύνταξη στη 15ετία, πλήρης με 25ετία στο Δημόσιο) ως την πιο μεγάλη, τις συντάξεις και τα εφάπαξ των «ρετιρέ», δηλαδή των εργαζομένων σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Ο πίνακας δείχνει ότι τη δεκαπενταετία της κατάρρευσης δόθηκαν τεράστια ποσά για τη συνέχεια της καταβολής των συντάξεων σε δύο Ταμεία που έκλεισαν –των εργαζομένων στη ΔΕΗ και στον ΟΤΕ –μετά τη μετοχοποίηση και ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων.

Για τον Οργανισμό Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ από το 2008, χρονιά που αποφασίστηκε η μετοχοποίηση της επιχείρησης, καταβλήθηκαν 6,4 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό. Και αυτό για να συντηρηθούν οι υψηλές συντάξεις που ήταν συνδεδεμένες με τις αμοιβές της ΔΕΗ, ως το 2011, όταν πλέον άρχισαν οι οριζόντιες περικοπές.

Αντίστοιχα το ΤΑΠ ΟΤΕ από το 2002 ως και το 2014 ενισχύθηκε με 6,7 δισ. ευρώ, ενώ όπως φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία το ύψος της κρατικής επιχορήγησης αυξανόταν χρόνο με τον χρόνο και το 2008 ανήλθε σε 728 εκατ. ευρώ, καθώς το Ταμείο επιβαρυνόταν από το κόστος των αλλεπάλληλων κυμάτων εθελουσίας εξόδου κατά την προετοιμασία της ιδιωτικοποίησής του.

Στις δαπάνες της κοινωνικής ασφάλισης που καταβλήθηκαν από το 2000 ως σήμερα περιλαμβάνονται μόλις 7 δισ. ευρώ ενίσχυση προς τον ΟΑΕΔ, ο οποίος καλείται να σηκώνει το βάρος στήριξης ενάμισι εκατομμυρίου ανέργων και 8 δισ. ευρώ για την εξόφληση χρεών των Ταμείων προς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Ολα τα άλλα χρήματα διατέθηκαν για συντάξεις, επιδόματα και παροχές. Παρά ταύτα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας παραπαίει, καθώς διευρύνονται τα ελλείμματα και η ανάγκη στήριξης από τον προϋπολογισμό προκειμένου να καταβάλλονται οι συντάξεις είναι μεγαλύτερη.

Οπως φαίνεται από τα αναλυτικά στοιχεία, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ο πυλώνας του συστήματος, που είναι το ΙΚΑ με τον μεγαλύτερο αριθμό ασφαλισμένων, έχει ενισχυθεί με 45 δισ. ευρώ.

Το ίδιο διάστημα στον ΟΓΑ έχουν δοθεί ενισχύσεις 73,7 δισ. ευρώ, τα οποία αντιστοιχούν στο 82% των συνολικών εσόδων του Οργανισμού που υποφέρει από τη μη καταβολή εισφορών, οι οποίες άλλωστε δεν προβλέπονταν πριν από την καθιέρωση της υποχρεωτικής ασφάλισης των αγροτών. Ο ΟΑΕΕ, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ενισχύθηκε τα χρόνια αυτά με 17,2 δισ. ευρώ, αλλά οι μεγάλες ανάγκες προέκυψαν από το 2008, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και η χώρα εισήλθε σε ύφεση. Πληγή εξακολουθεί να αποτελεί το ΝΑΤ, το οποίο στο διάστημα που εξετάζουμε επιχορηγήθηκε με 13 δισ. ευρώ, παρά την τεράστια περιουσία που διαθέτει.

Η ανάγκη ενίσχυσης για την καταβολή συντάξεων στους ναυτικούς προέκυψε μετά το 2007 λόγω της μείωσης του αριθμού των ασφαλισμένων που συνεισφέρουν στα έσοδα.