«Πιθανόν ατελής». Έτσι χαρακτήρισε την δήλωση πόθεν έσχες, στην οποία ξέχασε να δηλώσει ένα εκατομμύριο ευρώ, ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης. Ήταν ο δεύτερος υπουργός της κυβέρνησης, που βρέθηκε με «προβληματική» δήλωση πόθεν έσχες. Είχε προηγηθεί η παραδοχή του υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράκη, ότι δεν ήταν και τόσο άψογος, στην υπόθεση με τις μετοχές που κατείχε σε ιδιωτική εταιρία.
Τι θα γινόταν αν οι υπουργοί αυτοί, μετείχαν στις κυβερνήσεις που προηγήθηκαν; Το πιθανότερο είναι ο κ. Τσίπρας να κεραυνοβολούσε το παλιό, σάπιο, πολιτικό σύστημα. Θα εγκαλούσε τον πρωθυπουργό για απαράδεκτη κάλυψη στους υπουργούς του. Τα έδρανα της Βουλής και τα πρωινάδικα της τηλεόρασης, θα έπαιρναν φωτιά. Στην Κουμουνδούρου, τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον έχουν μετακομίσει στα υπουργεία, θα έγραφαν σελίδεςδόξας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πώς αναμένεται να αντιδράσει ο Πρωθυπουργός; Θα κρατήσει την υπόθεση σε χαμηλή πτήση. Η δήλωση Σταθάκη, έγινε, μετά από διαβουλεύσεις με τους επιτελείς του κ. Τσίπρα. Το Μέγαρο Μαξίμου,όλες αυτές τις μέρες τηρούσε σιγή ιχθύος. Από τα υπόγεια του, δεν έφυγε ούτε ένα επεξηγηματικόnonpaper, από αυτά που παράγονται με το τσουβάλι. Στο ενδιάμεσο και ενώ όλη η Ελλάδα, έψαχνε να βρει τον «ξεχασιάρη» υπουργό, ο πρόεδρος της Βουλής, αν και δεν έχει την αρμοδιότητα ελέγχου του πόθεν έσχες, έσπευσε να βγάλει αθωωτική απόφαση.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από την στάση του Μαξίμου και τις επεξηγηματικές δηλώσεις των υπουργών με τα «προβληματικά» πόθεν έσχες, είναι ότι αντί μιας γενναίας ανάληψης ευθυνών, επιλέγονται δικαιολογίες και το επιχείρημα του περιβόητου «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς». Σύμφωνα μεαυτό όποιος έχει σαράντα χρόνια στην Αριστερά, δεν μπορεί να είναι ύποπτος για κουτσουκέλες. Μπορεί να κατέχει μετοχές ιδιωτικής εταιρίας που παίρνει έργα από το δημόσιο. Μπορεί ακόμα και να ξεχνά να δηλώσει ένα εκατομμύριο ευρώ.
Δεν γνωρίζω πως κατάφερε ο κ. Σταθάκης να ξεχάσει ένα εκατομμύριο ευρω ούτε ποια είναι η αξία των μετοχών που κατείχε και μεταβίβασε ο κ. Φλαμπουράρης. Ξέρω ότι η μετοχή του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς αποδείχθηκε μια μεγάλη φούσκα . Γιατί δεν υπάρχει κανένα ηθικό πλεονέκτημα που να αποδίδεται εφάπαξ και να ισχύει δια παντός, ειδικά για τους υπουργούς της Αριστεράς.Και επειδή άπαντες κρίνονται για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους και όχι για το «αγωνιστικό» παρελθόν τους.
Για τις πράξεις της και για την τήρηση των νόμων θα κριθούν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός.Όσο επιλέγουν να καλύπτουν τα πάντα πίσω από ένα δόγμα που καταδικάστηκε ήδη μια φορά στη συνείδηση του λαού, το δόγμα του νόμιμου και του ηθικού στην αριστερή εκδοχή του αυτή τη φορά, αποδέχονται τον κίνδυνο να τους προσφέρουν οι πολίτες το φαρμάκι της απόρριψης. Και τότε δεν τους σώζει ούτε το ηθικό ούτε κανένα άλλο πλεονέκτημα της Αριστεράς.
