«Τα χρήματα δεν αποτελούν τον μοναδικό λόγο για τον οποίο ο «Luz» και ο Πελού αποχώρησαν. Ο «Luz» δήλωσε πως δυσκολευόταν να εμπνευστεί όταν διάβαζε τις ειδήσεις της εβδομάδας. Ο Ολάντ, ο Σαρκοζί, το Ισλάμ δεν του προκαλούσαν την επιθυμία να σχεδιάσει όπως έκανε επίχρόνια πριν από τις δολοφονίες»είπε στο «Βήμα» οΑλεξάντρ Πικάρντ, δημοσιογράφος του«Monde»,τονίζοντας πως μία από τις κύριες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα το«CharlieHebdo»είναι«η ανεύρεση νέων σκιτσογράφων ικανών να διατηρήσουν ζωντανό το πνεύμα της εφημερίδας προσαρμόζοντάς το στο μέλλον».
Πιερ Μεγκλέν, καθηγητής επιστημών της πληροφόρησης και της επικοινωνίας
Ο Βολταίρος και τα «δηλητηριασμένα εκατομμύρια»
«Εχω την εντύπωση ότι τα «δηλητηριασμένα εκατομμύρια» απλώς ανέδειξαν μια λανθάνουσα κρίση που αφορά όχι μόνο το «Charlie Hebdo», αλλά ολόκληρη τη γαλλική κοινωνία: δύο διαφορετικές ερμηνείες της (α)θρησκείας βρίσκονται αντιμέτωπες» δηλώνει στο «Βήμα» ο Πιερ Μεγκλέν, καθηγητής Επιστημών της Πληροφόρησης και της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Paris 13 της Σορβόννης, προσδιορίζοντας πως «η βαθιά δυσφορία» που φαίνεται πως επικρατεί στο «Charlie Hebdo» δεν σχετίζεται τόσο με τα οικονομικά της σατιρικής εφημερίδας όσο με τη στάση των επιτελικών στελεχών του απέναντι στη θρησκεία. «Αυτό που επιζητούν οι θιασώτες της πρώτης ερμηνείας είναι η μάχη κατά όλων των θρησκευτικών εκδηλώσεων, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους. Πρόκειται για την ιστορική σύλληψη της αθρησκείας (secularism), χαρακτηριστική της Τρίτης Δημοκρατίας της Γαλλίας. Οι υποστηρικτές της δεύτερης ερμηνείας μάχονται κατά των θρησκειών που επιδιώκουν την απαγόρευση ή τη συντριβή όλων των άλλων. Αυτή η σύλληψη εδράζεται στην ελευθερία της έκφρασης και υποστηρίχτηκε από τους διαφωτιστές και τον Βολταίρο» εξηγεί ο γάλλος ακαδημαϊκός, επισημαίνοντας ότι «αυτός ο διαχωρισμός είχε ήδη διχάσει τους δημοσιογράφους του «Charlie Hebdo», πριν από την επίθεση του Ιανουαρίου, αλλά από τότε και έπειτα η αντιπαράθεση εντάθηκε: στη μία πλευρά βρίσκονται όλοι όσοι τάσσονται κατά όλων των θρησκειών, ενώ στην άλλη πλευρά βρίσκονται εκείνοι που πιστεύουν, όπως επισημάνθηκε στο πρωτοσέλιδο το πρώτου τεύχους που κυκλοφόρησε μετά την τραγωδία, με τίτλο «Ολα συγχωρούνται»».
Οικονομικός γιγαντισμός
Το φύλλο Νο 1.178 του «Charlie Hebdo», το πρώτο που κυκλοφόρησε μετά την επίθεση της 7ης Ιανουαρίου, πούλησε περίπου 8 εκατομμύρια αντίτυπα, σημειώνοντας αύξηση μεγαλύτερη του 13.000% σε σχέση με τα προηγούμενα τεύχη. Οι συνδρομητές της εφημερίδας, γύρω στις 10.000 πριν από το μακελειό, εκτινάχθηκαν πάνω από τις 200.000. Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του έτους οι δωρεές – από την Google, τη γαλλική κυβέρνηση και τον βρετανικό «Guardian», μεταξύ πολλών άλλων – πολλαπλασιάστηκαν. Κατά συνέπεια το «Charlie Hebdo», αυτός ο αδίστακτος χλευαστής των ιερών και των οσίων, όχι μόνο όλων των θρησκειών αλλά και της κάθε μορφής εξουσίας, καλείται σήμερα να διαχειριστεί ως και 30 εκατ. ευρώ.
Υπέρμετρη (αν)ασφάλεια
Στις αρχές της εβδομάδας, σχεδόν εννέα μήνες μετά την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία της εφημερίδας, το προσωπικό του «Charlie Hebdo» εγκατέλειψε την έδρα της «Liberation» όπου είχε προσωρινά εγκατασταθεί και μεταφέρθηκε σε νέες, καλά φυλασσόμενες εγκαταστάσεις. Η τοποθεσία ωστόσο των νέων γραφείων δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, γεγονός ενδεικτικό του φόβου και της ανασφάλειας που εξακολουθούν να διακατέχουν τους εργαζομένους της εφημερίδας. Κατά τη διάρκεια του έτους ο Λοράν Σουρισό, εκδότης και διευθυντής του «Charlie», επισήμανε επανειλημμένα ότι δυσκολεύεται να αντικαταστήσει τους συναδέλφους του που δολοφονήθηκαν γιατί πάρα πολλοί σκιτσογράφοι «φοβούνταν» να εργαστούν για το «Charlie Hebdo». Ολοι οι εργαζόμενοι που επιβίωσαν από την επίθεση εξακολουθούν να ζουν υπό συνεχή αστυνομική προστασία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
