Αφότου απαλλάχθηκε από την Αριστερή Πλατφόρμα (και το μεγαλύτερο τμήμα του πάλαι ποτέ Αριστερού Ρεύματος), ο Αλ. Τσίπρας έχει να διαχειριστεί μια εντελώς διαφορετική ΚΟ και ένα άλλο εσωκομματικό τοπίο.
Η εικόνα που διαμορφώνεται απέχει από το να είναι σαφής και ξεκάθαρη, αν και εκ πρώτης όψεως το αδιαμφισβήτητο στοιχείο είναι πως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αντιμετωπίσει την ένταση της κριτικής που του ασκούσαν οι λαφαζανικοί. Η εσωκομματική και ευρύτερη πολιτική μυθολογία της περιόδου θέλει την περίφημη ομάδα των «53» να επιδιώκει την αναβάθμισή της σε νέο πόλο της εξ αριστερών κριτικής της κυβέρνησης. Παρά ταύτα, το σκηνικό είναι μάλλον πιο σύνθετο από εκείνο της προηγούμενης Βουλής για διαφορετικούς λόγους.
Συμβιβασμοί και πιέσεις
Ενα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από την «ακτινογραφία» της ΚΟ είναι ότι η ομάδα των «53» (ο αριθμός είναι συμβολικός καθώς πολλοί έχουν αποχωρήσει και άλλοι έχουν προσχωρήσει) δεν διαθέτει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μεγαλύτερη των 8-10 ατόμων.
Μεταξύ των νεοεκλεγέντων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μόνον οκτώ είχαν βάλει την υπογραφή τους ή τάχθηκαν εκ των υστέρων υπέρ του «μανιφέστου» του Ιουνίου 2014 με τίτλο «Από τη νίκη στην ανατροπή». Πρόκειται για τους Ευκλ. Τσακαλώτο, Χρ. Παπαδόπουλο, Γερ. Μπαλαούρα, Χρ. Μαντά, Θεανώ Φωτίου και Τασία Χριστοδουλοπούλου, ενώ οι Γαβρ. Σακελλαρίδης και Κ. Γαβρόγλου θεωρούνται επίσης μέλη της ίδιας ομάδας.
Το ότι ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε προεκλογικώς να έλθει σε συμβιβασμό με τους «53» είχε γίνει σαφές στην επεισοδιακή συνεδρίαση της ΚΕ για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων.
Εκεί η συγκεκριμένη ομάδα επιχείρησε να ασκήσει σαφώς πίεση στον κ. Τσίπρα για μια σειρά θέματα, από τη σύνθεση των ψηφοδελτίων ως και τον πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος. Ο συμβιβασμός επήλθε αφότου ο Ευκλ. Τσακαλώτος είχε διατυπώσει σχεδόν σε απειλητικούς τόνους ότι δεν θα ήταν υποψήφιος και ο κ. Τσίπρας του απηύθυνε ανοιχτή πρόσκληση με εμφανή συμβιβαστική διάθεση. Παρά ταύτα, από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως είχαν καταρτιστεί οι λίστες, δεν αναδείχθηκε μια ισχυρή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των «53». Πλην όμως η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 155 δεν προσφέρει την πολυτέλεια πειραματισμών.
Οι διαθέσεις της νέας ομαδοποιημένης πολιτικής έκφρασης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκαν από τις πρώτες μετεκλογικές ώρες. Παρά το εύρος της νίκης, κάποια από τα στελέχη δεν σπεύδουν να υιοθετήσουν την επιθετική ρητορική κατά πάντων και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους αποκαλύπτουν: «Δεν θέλουμε να συμμετάσχουμε στην κυβέρνηση. Αν χρειαστεί στήριξη και βοήθεια, θα δούμε τι θα γίνει».
Παράλληλα δεν εκφράζουν κάποια αισιοδοξία για την εφαρμογή του νέου Μνημονίου. Εν τέλει μόνο ο κ. Τσακαλώτος μπήκε στην κυβέρνηση, ενώ οι διεκδικήσεις κρίσιμων υπουργείων όπως το Παιδείας και το Πολιτισμού δεν έφθασαν μέχρι τέλους, καθώς ούτε ο κ. Τσίπρας επιθυμούσε την ενίσχυση της νέας τάσης ούτε εκείνη θέλησε να «λερώσει τα χέρια της» με το τρίτο Μνημόνιο.
Μέχρι στιγμής πάντως ο νέος εσωκομματικός πόλος φρόντισε να υπογραμμίσει την παρουσία του με αφορμή την περίπτωση του Δ. Καμμένου ζητώντας την αποπομπή του από την κυβέρνηση αλλά και εξαπολύοντας επίθεση κατά του Μ. Μπόλαρη για μια υπόθεση στην οποία δεν είχε εμπλοκή (τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών οροθετικών γυναικών όσο ήταν υφυπουργός Υγείας).
Νέοι συσχετισμοί
Το πώς ακριβώς θα διαμορφωθεί ο νέος συσχετισμός στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει. Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας θέλει να μην επαναλάβει το λάθος του ιδρυτικού συνεδρίου του 2013 μετά το οποίο το κόμμα όδευσε ολοταχώς προς τη διάσπαση.
Οπως μεταδίδεται από κάποιες πηγές, πρόθεση του κ. Τσίπρα είναι να υιοθετήσει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο κομματικής οργάνωσης από το οποίο θα απουσιάζουν οι οργανωμένες ομάδες, οι τάσεις και όλα τα σχετικά.
Ο χρόνος διεξαγωγής του συνεδρίου δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη, δεδομένων των άμεσων κυβερνητικών προτεραιοτήτων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
